{[['
']]}
']]}
“ข้าปฏิญาณต่อพระร่วงเจ้าว่า ข้าจะรักษาสมบัติของแผ่นดินให้สืบทอดจนชั่วลูกชั่วหลาน เพราะฉะนั้น มันผู้ใดคิดร้ายต่อสมบัติ ลักขุดลักขโมยเอาไปทำเดรัจฉานวิชา มันกับข้าต้องเจอกัน!!”
ooooooo
สัมฤทธิ์นำกำลังออกตามหากำนัน มันคาดโทษว่าถ้าหาพ่อไม่เจอ ทุกคนจะโดนยิงกระบาลเรียงตัว!บังเอิญที่สัมฤทธิ์มาเจอกับเสือแชนกับเสือชิดที่แวะมาเยี่ยมกำนัน พอรู้ว่ากำนันถูกลักพาตัวก็ออกช่วยตามหา
ส่วนที่โรงพัก ยงยุทธได้รับคำสั่งจากชั้นเหนือให้ตามหากำนันให้เจอโดยเร็ว ยงยุทธนิ่งคิด บอกจ่าว่า สงสัยว่าที่วีรบุรุษบาปลักพาตัวกำนันไปต้องมีบางอย่างที่ต้องการมากกว่าแก้แค้น แต่เป็นอะไรตนยังไม่รู้
ขณะนั้นเอง ดาราเข้ามาพร้อมกับยื่นภาพถ่ายวีรบุรุษบาปที่เธอถ่ายจากกล้องโพลารอยด์ให้ดู ยงยุทธตกใจถามว่าได้มายังไง
“เขามาพบฉัน ต้องการให้ฉันมาบอกเธอว่า ถ้าอยากจับกำนันบุญเข้าคุก อยากรู้ว่าเบื้องหลังของกำนันเป็นใคร เธอต้องคืนดาบให้เขา”
ยงยุทธฟังแล้วขบกรามแน่นอย่างเจ็บใจ
เวลาเดียวกัน กำนันที่บิดข้อมือจนเชือกหลุด ก็เข้าต่อสู้กับวีรบุรุษบาปอย่างเอาเป็นเอาตาย ไล่กันไปถึงกลางป่า กำนันถอดเสื้อเผยให้เห็นรอยสักลงอักขระตามตัว พนมมือทำปากขมุบขมิบบริกรรมคาถา รอยสักที่ตัวเรืองแสงอย่างน่าอัศจรรย์
กำนันร่ายคาถาเรียกลมพายุ วีรบุรุษบาปถูกพายุพัดกระเด็นไปกระแทกกับต้นไม้อย่างแรง กำนันก้าวเข้าหาหัวเราะเยาะเตือนว่า “อย่าคิดว่าคนอย่างกำนันบุญมันจะง่ายเหมือนไอ้พวกกระจอกที่เอ็งเคยเล่นงาน เอ็งมันหาเรื่องใส่ตัว สะเออะอยากรู้เรื่องที่ไม่ควรรู้”
กำนันร่ายคาถาเรียกงูมาล้อมวีรบุรุษบาปไว้ หัวเราะเยาะว่า ถ้าวันนี้หนีไปได้ จะถือว่าดวงแข็งจริงๆ
ขณะนั้นเอง กำนันได้ยินเสียงสัมฤทธิ์ร้องเรียกจากอีกมุมหนึ่งจึงรีบไปหา เมื่อไปเจอกัน กำนันทักทายเสือแชนเสือชิดอย่างดีอกดีใจ เสือแชนถึงกับบอกกำนันว่า เพื่อไม่ให้เสียชื่อและกำนันไม่ต้องเสียหน้า ตนจะตัดหัววีรบุรุษบาปมาให้ ถือเสียว่าเป็นของติดไม้ติดมือมาฝากกำนันก็แล้วกัน
ooooooo
กำลังของยงยุทธกับจ่าแท่นที่ออกตามหากำนันถูกพวกเสือแชนเสือชิดสะกดรอย เขารู้ตัวบอกจ่าว่าเราต้องแยกกันไม่อย่างนั้นมีหวังโดนถล่มแน่ จ่าเตือนว่าอันตราย หมวดพูดอย่างมุ่งมั่นว่า ยังไงตนก็ไม่ยอมกลับมือเปล่าแน่
ส่วนเสือแชนก็บอกเสือชิดว่าตนจะจัดการหมวดนี่เอง ให้เสือชิดตามไปจัดการพวกที่เหลือ
เสือแชนใช้ปืนเอ็ม 16 ไล่ล่ายงยุทธ ยิงจนหมดแม็กก็ไม่ถูก เลยทิ้งปืนชักดาบออกมาไล่ฟัน ถูกยงยุทธใช้ดาบดำสู้กับเสือแชน มันตกใจที่ยงยุทธมีดาบดำใช้
เสือแชนถูกยงยุทธฟันจนดาบหักครึ่งซ้ำยังฟันที่หัวไหล่ผ่าลงมาอีกมันร้องลั่น ยงยุทธเองก็ตกใจกับอานุภาพของดาบดำ พอดีเสือชิดที่สู้กับจ่าแท่นและตำรวจจนตำรวจพากันถอยเพราะกระสุนหมด ตามมาช่วยเสือแชนไว้ได้
พอเสือชิดรู้จากเสือแชนว่ายงยุทธใช้ดาบดำก็ถึงกับอึ้งเพราะคิดว่าตัวเองจัดการกับพวกที่ใช้ดาบดำหมดไปแล้ว
ยงยุทธตามไปเจอวีรบุรุษบาปกำลังนั่งสมาธิสู้กับงูที่กำนันร่ายมนตร์เรียกมาอยู่ ยงยุทธใช้ดาบดำฟันงูเหล่านั้นจนมันหายวับไปกับตา แล้วเอาดาบดำไปยื่นคืนให้วีรบุรุษบาปตรงหน้า
แต่พอวีรบุรุษบาปลุกขึ้น ยงยุทธใช้ดาบชี้ประกาศว่าวันนี้จะไม่ปล่อยให้เขาลอยนวลไปได้แน่ วีรบุรุษบาปบอกให้ยงยุทธไปตามจับกำนันดีกว่ามาตามล่าตน บอกยงยุทธว่า
“กำนันบอกผมว่า คนที่อยู่เบื้องหลังไม่ใช่คนที่ทั้งคุณทั้งผมจะสาวไปถึงได้”
“พอได้แล้ว!! ฉันไม่ต้องการความช่วยเหลือจากแก ที่แกลากตัวกำนันมาเพราะต้องการแก้แค้นและต้องการให้ฉันเอาดาบดำของแกมาคืน แต่ฉันไม่ใช่ตุ๊กตาที่แกจะมาสั่งให้ทำตามต้องการได้”
วีรบุรุษบาปไม่ยอมให้จับ ประกาศว่าถ้าขวางทางของตน ตนจะถือว่าเราคือศัตรูกัน ท้าว่าอย่างเก่งก็ต้องฆ่าตนเท่านั้น ยงยุทธบอกว่าตนไม่ฆ่าแต่จะเผยโฉมหน้าที่แท้จริงของเขาออกมา
ขณะที่ยงยุทธจะเข้าไปกระชากผ้าขาวม้าที่พันหน้าของวีรบุรุษบาปออกนั่นเอง บัวทองวิ่งเข้ามาร้องห้าม ทำให้ยงยุทธชะงัก วีรบุรุษบาปฉวยโอกาสนี้แย่งดาบดำกลับคืนไปได้
ยงยุทธเอาปืนอีกกระบอกที่ซ่อนไว้ออกมาจะยิงวีรบุรุษบาปถูกบัวทองวิ่งมาขวางทางปืนไว้ ยงยุทธผลักเธอล้มแล้วไล่ตามวีรบุรุษบาปไป
บัวทองยังคงไล่ตามทั้งสองไป ถูกวีรบุรุษบาปจับเป็นตัวประกัน ยงยุทธไม่กล้ายิง วีรบุรุษบาปสั่งยงยุทธให้หันหลัง แต่พอยงยุทธหันมาอีกที ทั้งวีรบุรุษบาปและบัวทองก็หายไปแล้ว ยงยุทธสบถอย่างหัวเสีย...
“ไอ้สารเลว!! แกกับฉันจะต้องเป็นศัตรูกันไปจนวันตาย”
ooooooo
ประดับมาที่บ้านกำนันถามว่าได้ปากพล่อยพูดเรื่องที่ไม่ควรพูดกับวีรบุรุษบาปไปหรือเปล่า กำนันชี้แจงว่า
“ผมไม่รู้ว่ามันไปรู้เรื่องสัตตะโลหะบุรุษมาจากไหน มันถึงได้บุกเข้ามาเอาผมไปเค้นความจริง แต่มันทำอะไรผมไม่ได้ ผมยังเก็บความลับของท่านไว้อยู่”
ประดับพอใจ ปรายตาไปทางผกามองอย่างรู้ทัน แล้วบอกกำนันว่า “ตอนนี้กำนันมีสหายเก่ามาช่วยแล้ว หวังว่าชื่อเสียงมหาโจรเมื่อหลายสิบปีก่อนจะไม่ต้องมาสิ้นลายเพราะไอ้วีรบุรุษบาปนะ” พูดแล้วเดินออกไป ผการีบตาม
ผกาถูกประดับด่าว่าสวมเขาให้ตน ผกาใช้มารยาหญิงแพศยาอ้างว่าตนทำเพื่อช่วยงานเขา เพราะเขาเป็นคนบอกกำนันเองว่ายกตนให้เป็นรางวัล ตนไม่มีทางเลือก ยิ่งเมื่อรู้ว่ากำนันคิดไม่ซื่อกับเขาเลยต้องยอมคอยเป็นหูเป็นตาให้ ประดับรู้ทันแต่พูดเอาใจว่า ถ้าอยากทำประโยชน์ให้ตนจริงๆก็ทำต่อไป เมื่อถึงวันที่ตนได้ทุกอย่างสมใจแล้วก็จะตบรางวัลให้อย่างงาม
“ขอบใจนะประดับ” ผกาอ่อนหวานแต่พอลับหลังเท่านั้นเธอก็เบ้ปาก “ไอ้พวกผู้ชายหน้าโง่ คอยดูเถอะต่อให้เป็นมหาบุรุษยิ่งใหญ่สักแค่ไหน สุดท้ายก็ไม่พ้นผู้หญิงอย่างฉันหรอก เชอะ!”
ooooooo
บัวทองถูกวีรบุรุษบาปพาไปที่นํ้าตก เมื่อเธอรู้สึกตัวขึ้นมาก็พยายามจะดูหน้าวีรบุรุษบาป แต่ถูกสั่งให้หยุดถ้าไม่อยากเจ็บตัว วีรบุรุษบาปบอกว่าที่จำเป็นต้องพาเธอมาด้วยเพราะไม่อยากให้เธอเดินป่ากลับไปคนเดียวกลางคืน
ระหว่างนั้น บัวทองพยายามที่จะรู้หน้าตาของวีรบุรุษบาป เห็นเขาปิ้งปลาก็ร้องว่าหิวอยากกิน วีรบุรุษ–บาปจึงเอาผ้าขาวม้าของตนปิดตาเธอแล้วเอาปลาให้กิน เธอแกล้งบอกว่ามองไม่เห็นกินไม่ได้ เขาเลยต้องป้อนให้
กินปลาเผาจนอิ่มแล้ว วีรบุรุษบาปบอกว่าพรุ่งนี้จะพาเธอกลับ บัวทองบอกว่าจะกลับไปบอกทุกคนว่าเขาไม่ใช่คนเลว
“เธอไม่จำเป็นต้องช่วยฉัน ฉันฆ่าคน ฉันทำร้ายเธอนะบัวทอง ถึงจะเรียกฉันว่าวีรบุรุษบาป แต่ก็เป็นคนที่ทำบาปเหมือนพวกมัน สักวันฉันก็ต้องตกนรกไปชดใช้กรรมที่ก่อไว้”
บัวทองพยายามใช้มือไขว่คว้าสัมผัสใบหน้าของคนที่ตนเชิดชูว่าเป็นวีรบุรุษบาป เขายอมให้เธอลูบคลำ พลันบัวทองก็ต่อว่าเขาที่โกหกว่าหน้าตาน่าเกลียดน่ากลัว ที่แท้ใบหน้าเขามีความงามเหมือนหัวใจของเขา
วีรบุรุษบาปค่อยๆเอามือบัวทองออก เขาลุกเดินออกไปเงียบกริบ เมื่อบัวทองร้องเรียกไม่มีเสียงตอบรับ เธอจึงรวบรวมความกล้าถอดผ้าผูกตาออก บัวทองใจหายเมื่อไม่มีวีรบุรุษบาปอยู่ตรงนั้นแล้ว
รุ่งขึ้น ขณะบัวทองไปล้างหน้าที่นํ้าตก เธอก็ถูกวีรบุรุษบาปมาทุบต้นคอจนหมดสติแล้วแบกร่างเธอกลับไปส่งที่บ้าน ระหว่างทาง ชาวบ้านเห็นวีรบุรุษบาปแบกร่าง บัวทองมาก็พากันตื่นเต้นชี้ให้ดูกัน อาฮวดกับสาลี่ขี่รถมาก็จอดดูด้วย สาลี่กับอาฮวดรีบไปบอกยงยุทธที่สถานีตำรวจว่า วีรบุรุษบาปพาบัวทองกลับมาแล้ว
คำปันที่เป็นห่วงบัวทองจนกินไม่ได้นอนไม่หลับ พอเห็นวีรบุรุษบาปแบกบัวทองกลับมาก็ทั้งดีใจทั้งโกรธ ตรงเข้าทุบตีเขาพัลวัน เขาไม่ปัดป้องไม่ต่อสู้ ปล่อยให้คำปันทุบตีจนหนำใจแล้วก็ก้มกราบแทบเท้าขอขมา
เมื่อยงยุทธมาถึงถามคำปันว่า “วีรบุรุษบาปล่ะ?” คำปันได้แต่มองหน้าหมวดนิ่ง...
ooooooo
อ่านละคร ขุนเดช ตอนที่ 10 วันที่ 10 พ.ค. 55
ละคร ขุนเดช บทประพันธ์ โดย: สุจิตต์ วงศ์เทศ
ละคร ขุนเดช บทโทรทัศน์ โดย : แพรพริมา
ละคร ขุนเดช กำกับการแสดง โดย : สยาม น่วมเศรษฐี
ละคร ขุนเดช ผลิต โดย : บริษัท พอดีคำ จำกัด โดยธงชัย - มณีรัตน์ ประสงค์สันติ
ละคร ขุนเดช แนวละคร โดย : ดราม่า แอ็คชั่น อิงประวัติศาสตร์
ละคร ขุนเดช ออกอากาศ : วันพุธ-วันพฤหัสบดี เวลา 20.25 น. ทางโทรทัศน์สีกองทัพบกช่อง 7
ที่มา ไทยรัฐ
No comments:
Post a Comment