{[['
']]}
']]}
“ไอ้ฝรั่งนายช่างที่คุณเจอ มันชื่อแจ็ค ผมเคยชกกับมันมาแล้ว ลองถ้ามันใช้หมัดสั่งตายกับใครแล้ว ตอนนี้วีรบุรุษบาปก็คงยืนอยู่ปากเหว รอให้พญายมพาตัวลงนรก” ยงยุทธพูดแล้วออกไปเลย ดาราจะตาม จ่าแท่นบอกว่าอย่าตามไปเลย หมวดรู้ดีว่าต้องทำยังไง
หมอน้อยพาขุนเดชกลับมาที่กระท่อมแต่อาการเขาหนักมาก หมอน้อยอยากพาไปอนามัย ไม่เพียงขุนเดชไม่ยอมไปเท่านั้น หากยังบอกหมอน้อยด้วยว่า อย่าให้ใครรู้เป็นอันขาดว่าตนเป็นแบบนี้ หมอน้อยถามว่าทำไมถึงให้ใครรู้ไม่ได้
หมอน้อยไม่ทันได้พูดอะไร ขุนเดชก็เก็บดาบเข้าฝักอย่างเร็วเมื่อได้ยินเสียงคนกำลังเข้ามา
“อาหมอครับ ไว้ผมจะอธิบายให้อาหมอฟังว่าทำไมผมถึงต้องทำแบบนี้ แต่อาหมอต้องช่วยผม ผมขอร้องล่ะครับ”
หมอน้อยเปิดประตูออกมาเจอยงยุทธพอดี ยงยุทธถามหมอน้อยว่ามาทำอะไรที่นี่ หมอน้อยอึกอัก พอนึกได้ก็บอกว่าเอายาสมุนไพรที่ขุนเดชฝากให้ช่วยหามาให้ ยงยุทธมองขวับเข้าไปทันทีถามว่างั้นขุนเดชก็อยู่ข้างในสิ พลันเปิดประตูเข้าไปจนหมอน้อยห้ามไม่ทัน
ยงยุทธทั้งมองหาทั้งเรียกหาก็ไม่มีขุนเดช หมอน้อยตามมาบอกว่าขุนเดชไม่ได้อยู่ที่นี่ ถามว่าหมวดมีอะไรกับขุนเดชหรือ ยงยุทธตอบสั้นๆว่ามีธุระนิดหน่อยไว้ขุนเดชกลับมาค่อยแวะมาอีกทีแล้วกัน
พอยงยุทธไปแล้ว ขุนเดชก็กลับเข้ามาในกระท่อมในสภาพบอบช้ำมาก เขากระอักเลือดออกมาอีก หมอน้อยรีบประคองบอกว่า “อย่าเพิ่งพูดอะไร...เธอต้องให้อารักษาเธอก่อน” ขุนเดชพยักหน้าอย่างอ่อนเพลียมาก...
ooooooo
ออกจากกระท่อมขุนเดช ยงยุทธไปหาประดับที่บ้านกำนัน สั่งให้ออกจากที่นี่ไปภายใน 24 ชั่วโมง กำนันออกมาปกป้องประดับ เตือนยงยุทธว่าพวกเราล้วนแต่เป็นคนมีหน้ามีตามีหน้าที่การงานใหญ่โต หมวดไม่ควรมาใช้อำนาจข่มขู่กัน
ยงยุทธบอกว่าตนไม่เชื่อว่าถนนที่กำลังจะตัดนี้เป็นที่เวนคืนถูกต้อง สั่งเฉียบขาดว่า
“ถ้าแกรุกล้ำเข้าไปในแหล่งโบราณคดีเมื่อไหร่แกมีเรื่องกับฉันแน่”
“อย่าหาว่าฉันสอนแกเลยนะ คนของฉันเพิ่งจะจัดการกับไอ้วีรบุรุษบาป ไอ้ฆาตกรที่แกยังตามล่าตัวไม่ได้ งานนี้แกควรจะต้องมาขอบใจฉันมากกว่า เข้าใจไหม ไอ้ตำรวจไร้น้ำยา!!” ประดับเดินเข้าไปเผชิญหน้ายงยุทธอย่างเย้ยหยันท้าทาย
ยงยุทธสุดทนซัดเปรี้ยงเข้าที่หน้าประดับ พริบตานั้นแจ็คกำหมัดสั่งตายพรวดออกมา ยงยุทธไวกว่าชักปืนออกมาจ่อทันทีทำเอาแจ็คชะงัก นิ้วเขาสอดในโกร่งไกพร้อมเหนี่ยว พูดใส่หน้าแจ็คว่า
“หมัดสั่งตายของแก ไม่ได้ไวไปกว่าลูกปืนของฉันหรอกไอ้แจ็ค!”
ประดับบอกแจ็คให้ปล่อยยงยุทธไป ยงยุทธกวาดปืนไปรอบๆ กำนันพยักหน้าให้ลูกน้องเปิดทางให้ ยงยุทธพูดก่อนถอยไปว่า “จำเอาไว้ ฉันให้เวลา 24 ชั่วโมง ถ้าฉันเห็นแกในพื้นที่ของฉันอีก ฉันจะลากคอพวกแกเข้าตะรางให้หมด!”
กำนันโวยใส่ประดับว่าคนของเขาไปกระตุกหนวดเสือแบบนี้พวกตนเดือดร้อนกันไปหมด ทั้งคู่โต้เถียงกันเล็กน้อย ประดับกล่อมว่าเราลงเรือลำเดียวกันแล้ว ถ้าแผนการของเราสำเร็จกำนันอยากได้อะไรตนให้ได้ทุกอย่าง ตบท้ายกับกำนันว่า
“เรื่องไอ้หมวดยงยุทธกับไอ้วีรบุรุษบาปปล่อยให้เป็นเรื่องของผม ไว้ผมขุดเจอวัตถุโบราณโลหะศักดิ์สิทธิ์ชิ้นต่อไปได้เมื่อไหร่ กำนันค่อยมาทำพิธีให้ผม เราจะไปถึงฝั่งพร้อมกัน”
พอประดับกอดประคองผกาออกไปแล้ว สัมฤทธิ์ถามพ่ออย่างไม่พอใจว่าให้บอกท่านไปเลยว่าประดับวางแผนหักหลังท่าน ท่านจะได้ให้ความสำคัญกับพ่อมากกว่ามัน กำนันจึงบอกความจริงว่า
“ข้าร่วมมือช่วยมันหักหลังท่านไปแล้ว ถ้าท่านรู้เรื่องขึ้นมา ข้านี่แหละที่จะเป็นคนแรกที่โดนท่านสั่งเก็บ”
ส่วนประดับเมื่อพาผกาเข้าห้องแล้ว ตั้งข้อสังเกตกับผกาว่า
“ถึงคราวนี้ไอ้วีรบุรุษบาปมันจะรอดไปได้ แต่ก็ทำให้ฉันอดสงสัยไม่ได้ว่าทำไมโจรที่คอยไล่ฆ่าพวกขุดกรุถึงแสดงตัวออกมาปกป้องผู้หญิงธรรมดาอย่างอาจารย์ดารากับบัวทอง”
ผกาคาดว่าวีรบุรุษบาปอาจรู้จักสองคนนั้นเป็นพิเศษ ประดับบอกว่าเหตุนี้แหละที่ทำให้ตนต้องหาวิธีล่อให้วีรบุรุษบาปโผล่มาอีก ผกาบอกว่างานนี้ตนพอจะช่วยเขาได้ ทั้งคู่โลมเล้ากันร้อนแรงทั้งที่ต่างมีเหลี่ยมมุมที่คุมเชิงกันอยู่
ooooooo
เมื่อขุนเดชเปิดเผยตัวกับหมอน้อยว่าตนคือวีรบุรุษบาปคนนั้น หมอน้อยเตือนเขาว่าอาการหนักมากอยากให้พัก ขุนเดชถามถึงเรื่องที่ตนทำอยู่ หมอน้อยติงว่า ถึงพวกนั้นจะเป็นโจรแต่ก็ไม่ใช่หน้าที่ที่เขาต้องไปฆ่า
“เพราะทุกคนคิดแต่ว่าไม่ใช่หน้าที่ ศาสนาถึงถูกย่ำยี คนชั่วกลายเป็นคนดี พ่อผมถึงต้องตายอย่างน่าเวทนา ทั้งๆที่ต้องการปกป้องรากเหง้าของพวกเราเอาไว้”
แม้จะมีความเห็นต่างกัน แต่หมอน้อยก็บอกขุนเดชให้สบายใจว่าไม่ต้องห่วง ตนจะไม่พูดเรื่องนี้กับใคร แต่ก็ติงว่า
“อาอยากให้เธอเอาไปคิด มือคู่นี้ของเธอจะต้องเปื้อนเลือดไปอีกนานเท่าไหร่ เธอถึงจะหยุดคนพวกนั้นได้”
คืนเดียวกันนี้ บัวทองเฝ้าครุ่นคิดเรื่องวีรบุรุษบาป เธอรู้ว่าวันนี้วีรบุรุษบาปได้รับบาดเจ็บเพราะช่วยตนกับดารา เพื่อพิสูจน์ว่าขุนเดชบาดเจ็บหรือไม่ บัวทองแอบไปที่กระท่อมขุนเดชเพื่อดูให้เห็นกับตา
ขุนเดชรู้ตัวว่ามีคนมาแอบดู เขาลุกไปตีเหล็กเสมือนหนึ่งไม่มีอะไรเกิดขึ้นกับร่างกายเขา ทั้งที่ต้องกัดฟันทนกับความเจ็บปวดจากอาการบอบช้ำ บัวทองเห็นเช่นนั้นเชื่อว่า เขาไม่ใช่วีรบุรุษบาป จึงถอยกลับ เจองูเลื้อยอยู่บนกิ่งไม้เหนือหัว บัวทองตกใจเลยตกน้ำ ทำให้ขุนเดชต้องออกมาช่วย
เมื่อขุนเดชซักถาม บัวทองบอกว่าตนแค่ต้องการมาพิสูจน์อะไรบางอย่างแต่ไม่ยอมบอก เมื่อเธอจะกลับขุนเดชจึงรั้งตัวไว้ขู่ว่าถ้าไม่บอกก็จะไม่ปล่อย บัวทองจึง บอกว่า ตนคิดว่าเขาคือวีรบุรุษบาป บัวทองพูดอย่างโล่งใจว่า
“ฉันยอมรับว่าฉันเห็นด้วยกับการกระทำของเขา มันต้องมีใครสักคนเอาจริงเดินหน้าตามล่าพวกคนใจบาป พวกมันจะได้รู้จักกลัว แต่คนคนนั้นต้องไม่ใช่พี่...วันนี้ฉันดีใจมากที่ได้รู้ว่า พี่ไม่ใช่วีรบุรุษบาป”
เมื่อบัวทองยอมบอกแล้วขุนเดชจึงปล่อยกลับไป ขุนเดชยืนนิ่งกับความรู้สึกต่อวีรบุรุษบาปของบัวทอง...
กลับเข้ากระท่อม ขุนเดชคิดถึงเรื่องราวที่เป็นบาดแผล ในชีวิตทั้งเรื่องพ่อถูกฟันคอขาดต่อหน้า ทั้งเรื่องถูกประดับเอาปืนจ่อและถูกแจ็คเล่นงานจนบอบช้ำ เขาควงดาบอย่างสวยงามพร้อมกับเสียงคำสัตย์ปฏิญาณที่เปล่งออกมา...
“เมื่อถึงเวลาที่ยมบาลต้องการตัวข้า เมื่อถึงเวลาที่ข้าต้องใช้กรรม เลือดทุกหยดของข้า พร้อมหยดลงแผ่นดินเพื่อปกป้องรากเหง้าของบรรพบุรุษและปกป้อง...คนที่ข้ารัก”
ooooooo
คืนเดียวกัน ดาราไปที่บ้านพักของยงยุทธ เห็นเขาซ้อมเชิงมวยไม้ตายและหมัดฟ้าฟาดกับกระสอบทราย แม้จะซ้อมได้ดีแต่เขาก็ยังไม่พอใจ จนดาราออกมาชมว่าทำได้ดีแล้ว ทำไมต้องอารมณ์เสียด้วย
ทั้งสองเข้าไปคุยกันในบ้านพัก คุยกันถึงสมัย ที่ถูกลุงเถินจับมาฝึกมวยด้วยกันทั้งสามคน ดาราพูดขำๆว่าพ่อบ่นว่าฝึกเขากับขุนเดชเหมือนฝึกลิง สอนอะไรก็ไม่ฟัง สู้ตนไม่ได้ฝึกแป๊บเดียวก็เป็น
ทั้งสองคุยกันถึงเหตุการณ์ปัจจุบัน ดาราถามว่าทำไมเขาถึงเกลียดวีรบุรุษบาปอย่างเข้ากระดูกดำ ยงยุทธบอกว่า เพราะวีรบุรุษบาปทำตัวเหนือกฎหมาย ดาราเปรยๆ ว่าถ้าเขากับวีรบุรุษบาปร่วมมือกันอาจช่วยกันกวาดล้างพวกคนเลวได้
“ที่คุณมาหาผม เพราะคุณจะให้ผมร่วมมือกับโจรงั้นหรือ” ยงยุทธเสียงเข้มขึ้น
พลันทั้งคู่ก็ชะงักเมื่อได้ยินเสียงแปลกๆข้างนอก ยงยุทธให้ดาราอยู่ในห้องพัก ตัวเขาออกไปดูข้างนอก
มันคือพวกลูกน้องประดับที่มาลอบเล่นงานยงยุทธ ขณะที่ยงยุทธออกไป คนที่ซุ่มอยู่ก็เล็งปืนหมายหัวเขา เวลาเดียวกันลูกน้องอีกคนก็บุกเข้าไปทำร้ายดารา แต่ดาราที่เรียนการป้องกันตัวมาเธอต่อสู้กับมันเสียงดังไปถึงข้างนอก ยงยุทธได้ยินเสียงเขารีบกลับเข้ามา เลยรอดจากกระสุนปืนของลูกน้องประดับที่ลั่นไกพอดี
อ่านละคร ขุนเดช ตอนที่ 8 วันที่ 2 พ.ค. 55
ละคร ขุนเดช บทประพันธ์ โดย: สุจิตต์ วงศ์เทศ
ละคร ขุนเดช บทโทรทัศน์ โดย : แพรพริมา
ละคร ขุนเดช กำกับการแสดง โดย : สยาม น่วมเศรษฐี
ละคร ขุนเดช ผลิต โดย : บริษัท พอดีคำ จำกัด โดยธงชัย - มณีรัตน์ ประสงค์สันติ
ละคร ขุนเดช แนวละคร โดย : ดราม่า แอ็คชั่น อิงประวัติศาสตร์
ละคร ขุนเดช ออกอากาศ : วันพุธ-วันพฤหัสบดี เวลา 20.25 น. ทางโทรทัศน์สีกองทัพบกช่อง 7
ละคร ขุนเดช ออกอากาศตอนแรก : เริ่มพุธที่ 18 เมษายน พ.ศ. 2555
ที่มา ไทยรัฐ
No comments:
Post a Comment