{[['
']]}
']]}“อ้าว ดีนี่กลับแล้วเหรอ ไปไหนของเขา!”
ที่แท้ดีนี่ไปที่บ้านโอม บอกแม่อ้อยว่าตนไปถ่ายละครที่อยุธยาเลยซื้อสายไหมมาฝาก แล้วถามว่าโอมยังไม่กลับหรือ
“โอมเขาบอกว่าคุณดาวไม่สบายเข้าโรงพยาบาล โอมต้องไปดูแลคุณดาวน่ะ” แม่อ้อยบอก
ดีนี่แค้นนัก พึมพำ “ได้กันแล้วก็ถีบหัวส่ง มันไม่ง่ายอย่างนั้นหรอกโอม!”
เพียงดาวดีขึ้นมากแล้ว หมอมาตรวจอาการ โอมนั่งดูอยู่ด้วยความเป็นห่วง หมอคุยอย่างมีเมตตาว่า
“แผลบาดเส้นเลือดใหญ่เสียเลือดมากขนาดนั้น ถ้าเพื่อนคุณพาส่งโรงพยาบาลช้าอีกนิดเดียว อาจจะไม่รอดนะครับ”
“โอมกุมมือเพียงดาวไว้อย่างห่วงใย หมอพูดต่อไปว่า
“มี อย่างนึงที่ผมอยากจะบอกคุณดาวนะครับ ชีวิตคนเรามีค่ามาก ผมอยากให้คุณได้เห็นคนไข้ที่เขาต้องต่อสู้ทุกวิถีทางเพื่อให้มีชีวิตอยู่ต่อ ไป อีกแค่เดือนหรือสองเดือนก็ยังดี แล้วนี่คุณมีทุกอย่างพร้อมขนาดนี้ ทำไมถึงได้คิดจะทำลายมันให้สั้นลงล่ะครับ”
เพียงดาวยิ้มอย่างละอายใจ แต่พูดไม่ออก
“รับปากนะครับ ว่าจะไม่คิดสั้นแบบนั้นอีก ไม่อย่างนั้น คราวหน้าคุณอาจจะไม่โชคดีอย่างนี้อีกก็ได้”
เพียงดาวรับคำ เมื่อหมอเดินออกไปแล้ว โอมดึงผ้าห่มคลุมตัวให้ พูดอย่างอ่อนโยนว่า
“นอนเสียเถอะครับคุณดาว อย่าคิดมากเลย ผมจะนั่งเป็นเพื่อนคุณอยู่ตรงนี้ หลับเถอะครับ ไม่ต้องห่วง”
โอมกุมมือเพียงดาวอย่างแสนรัก แต่ดวงตาเหม่อลอย เหมือนมีเรื่องทุกข์ใจ ครู่หนึ่งเพียงดาวหลับไปเพราะ
ฤทธิ์ยา ก็พอดีโทรศัพท์ของโอมมีข้อความเข้า เขาเปิดดูแล้วอึ้งเครียด
“มาหาดีนี่ที่คอนโดฯด้วย ไม่อย่างนั้นดีนี่จะไปหาที่โรงพยาบาล”
ค่ำนี้ โอมจึงต้องไปหาดีนี่ที่คอนโดฯ เธอโผเข้ากอดเขาทันที โอมค่อยๆแกะมือเธอออก ตัดสินใจพูดกับเธอว่า
“ฟังนะดีนี่ ผมขอโทษเรื่องที่เกิดขึ้น ผมเสียใจจริงๆ”
ดี นี่แข็งกร้าวขึ้นมาทันที ต่อว่าเขาว่าทำเหมือนเรื่องที่เกิดขึ้นเป็นแค่เขาเหยียบเท้าเธอแล้วก็ขอโทษ เรื่องของเราไม่มีความหมายกับเขาเลยใช่ไหม โอมอึดอัด ขอให้เธอใจเย็นๆ ตนยอมรับผิดทุกอย่าง ตนผิดที่วันนั้นเมาจนขาดสติ ย้ำอีกครั้งว่า
“ผม รักคุณดาว ผมทิ้งเขาไปไม่ได้ คุณรู้ไหม คืนที่เราอยู่ด้วยกัน คุณดาวเขาเชือดข้อมือตัวเอง เขาจะฆ่าตัวตาย เขายอมตายดีกว่าจะให้ผมจากไป ผมทิ้งเขาไปไม่ได้”
“โอมทิ้งดีนี่ได้ พี่ดาวเขายอมตายเพื่อโอม ดีนี่ก็ทำได้เหมือนกัน” เธอหันไปคว้ามีดปอกผลไม้จะกรีดข้อมือ โอมตกใจรีบคว้าไว้แย่งกันจนมีดหล่น ดีนี่กอดโอมไว้แน่นพร่ำบอกว่า “ดีนี่รักโอม...ดีนี่รักโอม...”
“ผมขอโทษ ยังไงผมก็รักคุณดาว ไม่ใช่แค่เขาขาดผมไม่ได้ แต่ตอนที่เขาเกือบตาย ทำให้ผมรู้ตัวว่าผมเองก็ขาดเขาไม่ได้เหมือนกัน ผมขอโทษ ดีนี่จะโกรธจะเกลียดอะไรผมก็ยอม” พูดแล้วโอมเดินออกจากห้อง ดีนี่กรีดร้องสุดเสียง ปัดข้าวของบนโต๊ะหล่นแตกกระจาย
พลันดีนี่ก็สะดุดกึก เมื่อเห็นแหวนสลักชื่อ “เพียงดาว” ตกอยู่ใต้โต๊ะเครื่องแป้ง เธอหยิบขึ้นมาดู ยิ้มอย่างสะใจ มีแผน
อาม เหงาเป็น “หมาหงอย” อย่างที่ฝ้ายว่าไปเมื่อหลายวันก่อน ฝ้ายกระตุ้นจนเขาลุกขึ้นมาเปลี่ยนแปลงตัวเอง ชวนฝ้ายไปเล่นเครื่องเล่นผาดโผน ไปยิงธนู ไปเล่นเคเบิลสกีอย่างสนุกสนาน อามชวนฝ้ายเล่นด้วยแต่ฝ้ายหวาดเสียวไม่กล้าเล่น
อามลากฝ้ายไปเล่น เคเบิลสกีด้วย ฝ้ายกลัว อามบอกให้เกาะตนไว้ แต่ฝ้ายกลัวจนเกาะกลายเป็นกอดไว้แน่น จากการได้เล่นได้สนุกด้วยกัน ทำให้ความรู้สึกที่อามคอยแต่จะกระแนะกระแหนฝ้ายต่างๆนานา เริ่มมองในอีกมุมหนึ่ง เห็นความมีน้ำใจ ความช่างเอาอกเอาใจดูแลคนอื่นของเธอ ทำให้อามมองเห็นความ
งามนี้ แต่ก็ยังปรามาสเมื่อเธอกลัวความหวาดเสียวว่า
“อะไรวะ แค่นี้ก็กลัว เป็นทอมซะเปล่า”
แล้ว อามก็ทำในสิ่งที่งงตัวเองเหมือนกัน เมื่อฝ้ายแต่งตัวน่ารักไปยืนแจกใบปลิว แล้วมีหนุ่มซิ่งคนหนึ่งโฉบมารับแล้วรับอีก อามหมั่นไส้ไปดึงใบปลิวคืนแล้วสั่งห้ามมารับอีก ฝ้ายงง ถามว่า “ไปว่าเขาทำไมเนี่ย”
ooooooo
โอมพาเพียงดาวมาส่งบ้าน ประคองเธอเข้าไปนั่ง แล้วเตือนว่าต้องกินยาให้ตรงเวลา ยังไงตนก็จะแวะมาหาทุกวัน เพียงดาวยิ้ม เธอลุกไปหยิบกุญแจรถคันนั้นมาให้โอม บอกว่าให้รับไว้ และขอโทษที่มันทำให้เกิดปัญหา ย้ำกับเขาว่า
“แต่ นี่เป็นสิ่งที่ฉันตั้งใจทำให้โอมจริงๆ ฉันรู้ว่าโอมไม่ได้อยากได้อะไรจากฉัน ฉันให้โอมเพราะฉันรักโอม โอมยกโทษให้ฉัน แล้วลืมเรื่องทุกอย่างได้ไหม”
โอมรับคำ เพียงดาวยื่นมือออกไปขอให้เขาสวมแหวนวงนั้นให้อีกครั้ง เพราะแหวนวงนั้นเป็นคำมั่นสัญญาของโอม มันมีค่าที่สุดในชีวิตตน
โอมคิดทบทวนแล้วเชื่อว่าแหวนต้องตกที่คอนโดฯของดีนี่แน่ๆ แต่บอกเพียงดาวว่าสงสัยลืมไว้ที่บ้าน
เพียงดาวยิ้มอย่างไม่คิดอะไร บอกว่าไม่เป็นไร พอดีสมใจเอาน้ำมาให้เพียงดาวกินยา
ระหว่าง นั้น มือถือโอมสั่น เขาเลี่ยงไปเปิดดู เป็นข้อความจากดีนี่ โอมเปิดดู เห็นรูปมือดีนี่ที่ใส่แหวนของเพียงดาวโชว์บนจอ โอมถึงกับอึ้งสนิท
เมื่อ ไปหาดีนี่ท่ีคอนโดฯ โอมขอแหวนคืน ดีนี่ทำหน้าอำๆบอกว่า คิดว่าเขาทิ้งไว้ให้ตนดูต่างหน้าเสียอีก โอมไม่เล่นด้วยบอกว่าอย่าทำอย่างนี้เลย ไม่มีประโยชน์หรอก เพราะ “ผมรักคุณดาว”
“ถ้าพี่ดาวรู้ว่าแหวนวงนี้อยู่กับดีนี่ ไม่รู้ว่าพี่ดาวจะเป็นยังไง จะคิดสั้นอีกรึเปล่า” ดีนี่พูดยั่ว โอมอึดอัดมาก แต่ ดีนี่ก็ยังชวนกินข้าวอย่างอ่อนหวาน แล้วดึงโอมไปนั่งที่โต๊ะ
ครู่ หนึ่ง ดีนี่ลุกไปเข้าห้องน้ำ โอมรีบลุกไปที่โต๊ะเครื่องแป้งพยายามค้นหาแหวน ดีนี่ออกมาเห็นถามว่าหาอะไรหรือ เขาปดว่าหายาแก้ปวด เธอบอกว่าเดี๋ยวหยิบให้ แล้วเดินไปที่ครัว โอมหน้านิ่ว เชื่อว่าดีนี่ต้องเอาแหวนซ่อนไว้อย่างดีแน่ๆ
ooooooo
โอมพา เพียงดาวมาที่ออฟฟิศ เพียงดาวทำอาหารมาให้เขาด้วย แต่พอลงจากรถ โอมก็เห็นดีนี่แอบดูอยู่ เขาตกใจมาก แต่ดีนี่ก็ไม่ออกมาปรากฏตัวหากแต่โทร.เข้ามือถือเขา บอกว่าไม่ต้องตกใจ ตนไม่ให้เพียงดาวเห็นหรอก เพราะตนรักเขาจึงไม่อยากทำให้เขาเดือดร้อน โอมขอบคุณอย่างโล่งใจ
“ดีนี่รักโอมขนาดนี้ โอมก็อย่าทำให้ดีนี่เสียใจนะคะ ไว้เย็นนี้เจอกันนะคะ ดีนี่จะรอ” พูดจบก็ปิดเครื่องเลย
โอม เหมือนลูกไก่ในกำมือของดีนี่ เขาเครียดหนัก แต่...ไม่รู้จะทำยังไงดี ตัดสินใจออกไปหาดีนี่ที่ลานจอดรถขอร้องให้เธอกลับบ้านไปเสีย ระหว่างนั้นได้ยินเสียงเพียงดาวร้องเรียก เธอจะมาเอากระเป๋าที่ลืมไว้ในรถ โอมใจหายวาบ แต่พอเดินไปที่รถ เขาแอบชำเลืองไปที่ดีนี่ เธอหายไปแล้ว โอมโล่งอกเหมือนรอดตาย
พาเพียงดาวมาเอากระเป๋าแล้ว โอมรีบชวนไปจากตรงนั้น ที่แท้ดีนี่แอบดูอยู่ เห็นอาการของโอมแล้วก็ยิ้มสะใจ
เพราะ มัวแต่มาป่วนโอมอยู่ ดีนี่ไปถึงกองถ่ายช้าไปเกือบสองชั่วโมง ป้ากบไม่พอใจถามว่าวุ่นเรื่องโอมอีกใช่ไหม ดีนี่ย้อนว่า บอกแล้วว่าอย่ามายุ่งเรื่องส่วนตัวของตน ป้ากบเลยต้องเงียบไปอย่างไม่พอใจ
ooooooo
เพียง ดาวทำอาหารมาฝากแต้วกับอู๋ด้วย ทั้งสองกินแล้วชมว่าทำอร่อยทุกอย่าง ยุให้เปิดร้านอาหารน่าจะไปได้ดี แต่เหลือบเห็นโอมนั่งเขี่ยข้าวในจานเบื่อๆ เพียงดาวถามว่าไม่อร่อยหรือ
“อร่อยครับ คือผมเครียดเรื่องสตูฯที่เรากำลังจะเปิดกันน่ะครับ เลื่อนเปิดอีกแล้ว เราก็ไม่ได้เริ่มงานสักอย่าง” โอมโมเมกลบเกลื่อน เพียงดาวตำหนิตัวเองว่าทำให้เกิดเรื่องเลยต้องเลื่อน โอมรีบแก้ว่า “ไม่ใช่ความผิดของคุณดาวครับ”
“สองคนนี้อย่าเครียดกันสิ เป็นเจ้าของจะเลื่อนเปิดตอนไหนก็ได้ เอาไว้แต่งก่อนจะได้เปิดทั้งสตูฯ เปิดทั้งอู่ยัยดาวพร้อมกันไปเลย” อู๋พูดขำๆ แต่โอมก็ยังเครียดอยู่ เพียงดาวมองเขาอย่างเป็นห่วง แล้วเรียกเขาให้ทานข้าวเพราะตนตั้งใจทำมาให้ พลางเลื่อนปลาราดพริก ไข่ยัดไส้ และต้มจืดฟักให้
ตกเย็น โอมต้องไปที่คอนโดฯตามที่ดีนี่สั่ง เธอทำของโปรดของเขาให้ มีปลาราดพริก ไข่ยัดไส้ และต้มจืดฟัก เหมือนมื้อกลางวันที่เพียงดาวทำให้ โอมรวบช้อนเซ็งๆ
“ทำไม ทานน้อยจังคะ ของโปรดโอมทั้งนั้นนี่คะ ดีนี่อุตส่าห์ทำไว้ให้” ดีนี่เลื่อนอาหารให้เขา โอมบอกว่าอิ่มแล้ว เขาหยิบกระเป๋าจะลุกขึ้น “อย่าเพิ่งกลับนะคะ ดีนี่ไปเรียนนวดมา เห็นโอมท่าทางเครียดๆ เดี๋ยวดีนี่นวดให้ จะได้ผ่อนคลาย”
ดีนี่ลุกไปนวดให้ โอมเอามือเธอออก พูดเครียดๆว่า
“ดีนี่ก็รู้ว่าผมเครียดเรื่องอะไร ผมอึดอัดครับ
ดี นี่ มันไม่มีประโยชน์ ผมรักคุณดาว” ดีนี่ทำเป็นยิ้มบอกว่าตนไม่ได้ว่าอะไร “แล้วจะยังไงล่ะครับ หมายความว่า เราต้องใช้ชีวิตแบบนี้ ผมต้องปิดบังคุณดาว แล้วแอบมาเจอกับคุณแบบนี้ตลอดไปเหรอ ผมทนไม่ได้หรอก ผมอึดอัด”
“ดี นี่ทนได้ค่ะ ดีนี่เชื่อว่า วันนึง ดีนี่ต้องทำให้โอมรักดีนี่ได้ อย่าโกรธดีนี่นะคะโอม อาทิตย์หน้าดีนี่เคลียร์คิวได้ ดีนี่จะไปเที่ยวหัวหินสักสองสามวัน”
โอมแอบโล่งใจรีบสนับสนุน “ดีครับ ขอให้ไปเที่ยวให้สนุก”
“สนุกหรือไม่สนุกก็ขึ้นอยู่กับโอมน่ะค่ะ เพราะโอมต้องไปกับดีนี่”
โอมเซ็งจนบอกไม่ถูก เขานิ่งงันไป ส่วนดีนี่ก็นวดให้อย่างเอาใจ
ooooooo
เพราะ เจ็บใจจากใบเฟิร์น อามเลยใกล้ชิดฝ้ายมากขึ้น กอปรกับไปเที่ยวด้วยกันหลายครั้ง เห็นถึงความดีมีน้ำใจของฝ้ายเลยทำให้ดูเธอสวยขึ้นไปด้วย วันนี้อามลงมือทำของขวัญวันเกิดให้ฝ้ายด้วยตัวเอง เขาเอาไม้มาฉลุทำกรอบรูป ทำไปยิ้มไป แต่แล้วก็ถามตัวเองว่า
“ยิ้มทำไม เราทำให้ในฐานะเพื่อน เพื่อนกันให้ของขวัญกันไม่เห็นแปลก” หยิบรูปหัวใจมาแปะแล้วก็ติงตัวเองอีกว่า “ไม่เอารูปหัวใจดีกว่า เดี๋ยวมันหาว่าเราคิดอะไรกับมัน เพราะว่าเราไม่ได้คิด”
มีเสียงเคาะ ประตูดังขึ้นพร้อมเสียงฝ้ายเรียก อามรีบเอาอุปกรณ์ที่ทำไว้ซ่อนก่อนไปเปิดประตูให้ ถามหน้าตามีพิรุธว่ามีอะไร ฝ้ายมาเรียกไปกินข้าว มองเข้าไปเห็นห้องรกก็ถามว่าทำอะไรอยู่ อามบอกว่าไม่มีอะไร ฝ้ายไม่เชื่อ เดินเข้าไปหยิบของที่อามซ่อนไว้เห็นเป็นกรอบรูปมีรูปหัวใจแปะอยู่ ถามว่า นี่อะไร
“ไม่เกี่ยวกับแก ไปๆไปกินข้าวได้แล้ว” อามคว้ากรอบรูปไปดึงรูปหัวใจออก แล้วดันฝ้ายออกไป
ดันฝ้ายออกไปแล้ว อามเอารูปหัวใจในมือขึ้นดู สลัดความคิดที่ซ่อนอยู่ออกไปอย่างไม่กล้ารับความรู้สึกของตัวเอง
เช้า นี้ แม่อ้อยใส่บาตรเสร็จ อามกับฝ้ายช่วยกันยกของเข้าบ้าน แม่อวยพรวันเกิดให้ฝ้ายให้เป็นเด็กดีอย่างนี้ตลอดไป แล้วถามเหน็บอามว่าไม่คิดจะอวยพรวันเกิดฝ้ายบ้างหรือ อามอวยพรวันเกิดแล้วบอกว่าต้องพาแม่กับตนไปเลี้ยงและร้องคาราโอเกะด้วย แม่บอกว่าต้องนอนหัวค่ำเพราะพรุ่งนี้เช้ามีงาน อามเลยรวบรัดว่างั้นไปกันสองคน เลิกงานแล้วให้ไปรับที่ร้านด้วย
“ของขวัญวันเกิดก็ไม่ให้แล้วยังจะให้เลี้ยงอีก ทุเรศ” ฝ้ายบ่นแล้วเดินแยกไป
อามทำกรอบรูปเสร็จก็จะหารูปน่ารักๆของฝ้ายมาติด หาที่ห้องตัวเองจนหมดก็หาไม่ได้ ไปรื้อที่ห้องฝ้าย เลยเจอดี อามเห็นของต่างๆที่ตัวเองเคยให้ใบเฟิร์น ที่เจ็บมากคือ เจอการ์ดที่อามเขียนให้ใบเฟิร์นที่ว่า
“ขอบคุณที่ทำให้ทุกวันของพี่อามมีความหมาย พี่อามสัญญาว่าจะไม่ทำให้น้องใบเฟิร์นต้องเสียใจ”
อาม เสียความรู้สึกมาก เมื่อจับได้ว่าฝ้ายปลอมเป็นใบเฟิร์นมาหลอกตน ทั้งอายทั้งโกรธที่ฝ้ายเอาความรู้สึกของตนมาล้อเล่น เมื่อคาดคั้นถามว่าทำทำไม ฝ้ายก็อึกอักได้แต่ขอโทษ
“ฉันไม่คิดเลยว่า คนที่ฉันไว้ใจที่สุด จะเป็นคนที่หลอกฉัน” อามเดินหนีไปที่ห้องตัวเอง ฝ้ายพยายามยื้อขอให้ฟังตนก่อน อามตวาด “ฉันเกลียดแก!!” สะบัดฝ้ายจนล้มแล้วเข้าห้องปิดประตูโครม ฝ้ายทรุดนั่งร้องไห้อยู่หน้าห้องนั่นเอง...
ooooooo
ข่าวพี่ ณัฐ ดีไซเนอร์ไทยที่ไปโด่งดังระดับโลก กลับเมืองไทย สร้างความตื่นเต้นให้กับวงการแฟชั่นอย่างมาก โดยเฉพาะอู๋ที่เคยแต่งหน้าให้งานของพี่ณัฐกระดี๊กระด๊าอยากจะแต่งหน้าให้งาน ของพี่ณัฐอีก
แต้วบอกข่าวดีว่าผู้ช่วยของพี่ณัฐโทร.มาหาตนแล้ว ส่วนเพียงดาวก็นึกเสียดายที่พี่ณัฐกลับมาสร้างกระแสแฟชั่นให้ฮือฮา แต่ตนไม่ได้อยู่ในวงการแล้ว
ป้ากบกระดี๊กระด๊า หมายมั่นว่าพี่ณัฐกลับมาเปิดคอลเลกชั่นที่เมืองไทยแบบนี้ ดีนี่ต้องได้เดินฟินาเล่ของเขาให้ได้ พูดอย่างลำพองใจว่า “สุดยอดแบรนด์ ก็ต้องคู่กับสุดยอดนางแบบ”
แต่เมื่อนักข่าวไปสัมภาษณ์พี่ณัฐว่า มีนางแบบไทยคนไหนที่จะมีโอกาสร่วมงานกับพี่ณัฐบ้าง พี่ณัฐตอบยิ้มๆว่า
“เรื่องนั้นฉันคิดไว้แล้วค่ะ”
คนที่พี่ณัฐคิดไว้แล้วคือเพียงดาวนั่นเอง อู๋กับแต้วดีใจมาก อู๋ที่ได้รับโทรศัพท์จากพี่ณัฐโดยตรงบอกเพียงดาวว่า
“พี่ณัฐเขาโทรติดต่อมาบอกพี่ว่าเจาะจงให้ดาวกลับไปเดินแบบให้เขา”
“ไม่ ใช่แค่นั้นนะดาว หลังจากงานนี้แล้ว เขาจะให้ดาวเป็นพรีเซนเตอร์คอลเลกชั่นของเขา ทั้งถ่ายแบบทั้งโฆษณาทั่วโลกเลยนะดาว” อู๋ออกท่าออกทางอย่างตื่นเต้นสุดๆ
โอมแสดงความยินดีกับดาว อู๋พูดอย่างสะใจว่า “ฉันบอกแล้วว่าคนดีๆอย่างแก ถึงยังไงก็ไม่มีวันตกต่ำหรอก”
เพียงดาวได้แต่ยิ้ม...และยิ้ม...อย่างมีความสุข...
ooooooo
ป้า กบติดตามข่าวของพี่ณัฐอย่างกระชั้นชิด หาทางที่จะเข้าให้ถึงตัวเพื่อฝากดีนี่ไปเดินแบบ วันนี้ก็พาดีนี่ไปที่โรงแรมหรูแต่เช้า บอกดีนี่ว่า
“ป้าได้ข่าวมาว่า วันนี้พี่ณัฐเขามาประชุมที่นี่ ยังไงเราต้องได้งานนี้ให้ได้ พี่ณัฐเขาเป็นดีไซเนอร์ไทยที่มีชื่อเสียงระดับโลก”
ป้ากบจะพาดีนี่เข้าไปในห้องประชุม ถูกผู้ช่วยของพี่ณัฐมาขวางไว้ถามว่ามาหาใคร ป้ากบพูดอย่างสนิทสนมมากว่า
“มาหาพี่ณัฐน่ะค่ะ” ผู้ช่วยถามว่าชื่ออะไร ป้ากบบอกว่า “กบกับดีนี่ค่ะ”
ผู้ช่วยไปเปิดคิวดูในไอแพด บอกว่าไม่มีนัดไว้ ป้ากบรีบชี้แจงว่า
“ไม่ ได้นัดไว้ค่ะ คือกบรู้จักกับพี่ณัฐ เคยทำงานกับพี่ณัฐน่ะค่ะเลยแวะมาหา” ผู้ช่วยบอกว่า ไม่ได้ต้องนัดล่วงหน้า “กบไม่ได้มีธุระอะไรสำคัญหรอกค่ะ แค่แวะมาทักทายตามประสาคนรู้จักกัน แค่เห็นหน้าพี่ณัฐนิดเดียวก็ยังดี” พูดแล้วเห็นผู้ช่วยมองอย่างไม่
เป็นมิตร ป้ากบเลยขอรอตรงนี้ก็แล้วกัน
“ทีหลังนัดล่วงหน้า” ผู้ช่วยอบรม พอดีมือถือ
ผู้ช่วยดังขึ้น รับสายแล้วพูดว่า “คุณณัฐประชุมเสร็จแล้วค่ะ กำลังคุยกับเพื่อนอยู่”
ป้ากบแอบเบ้ปาก พึมพำอย่างดูถูก “ทำเป็นเก่ง เป็นแค่ผู้ช่วย ก็คนใช้ดีๆนี่แหละ!” แต่พอผู้ช่วยหันมา ป้ากบก็ยิ้มหวานให้ทันที
ooooooo
เพียงดาว อู๋ และแต้วไปพบพี่ณัฐที่ห้องประชุมโรงแรม อู๋ขอบคุณแทนเพียงดาวที่พี่ณัฐให้โอกาส
พี่ณัฐถามว่า โอกาสอะไร เพียงดาวกำลังจะเล่าเรื่องราวที่เกิดกับตน พี่ณัฐก็ตัดบทว่า
“อ๋อ...ข่าว พี่ไม่สนเรื่องข่าวหรอกนะดาว พี่ไม่ชอบยุ่งเรื่องส่วนตัวของใครหรอก ตราบใดที่บนเวที เธอคือนางแบบที่ดีที่สุด พี่ก็ต้องเลือกเธอ”
“ขอบคุณพี่ณัฐ” เพียงดาวยกมือไหว้ด้วยความปลื้มปิติ
พอพี่ณัฐเดินออกมา ป้ากบก็รีบเข้าไปทักทาย พี่ณัฐมองอย่างพยายามนึก ป้ากบรีบแนะนำว่า
“สมัยตอนที่พี่ณัฐอยู่ที่เมืองไทย กบเคยแต่งหน้าให้งานแฟชั่นโชว์ของพี่ณัฐน่ะค่ะ”
“อ๋อ...ตอนนี้เธอมาสายนี่...มีอะไร?”
ป้า กบหน้าเสีย แต่ก็ทำยิ้มหวานเอ่ยปากฝากดีนี่ด้วย พอดีอู๋ออกมาเจอถามป้ากบว่ามาทำอะไร พี่ณัฐตอบแทนว่า “เขาเอาเด็กมาฝากน่ะ” แต่ไม่ทันได้คุยอะไรต่อ ผู้ช่วยก็มาบอกพี่ณัฐว่า มิสเตอร์ทานากะขอเรียนสายด้วย พลางยื่นมือถือให้
พี่ณัฐรับโทรศัพท์ แล้วเดินเลี่ยงออกไปคุย ดีนี่มองเพียงดาวที่เดินมากับอู๋และแต้ว ทำเป็นทักว่า ไม่เจอกันนานสบายดีหรือ เพียงดาวบอกว่าตนสบายดี แต่ได้ข่าวว่าเธอเข้าโรงพยาบาลหรือ สงสัยจะเป็นอาการทางจิต
“ดีนี่หายแล้วล่ะค่ะ พอดีว่าได้ยาดี” ดีนี่พูดเป็นนัยหมายกวนประสาทเพียงดาวอีก
ป้ากบเดินมาเรียกดีนี่ พูดลอยๆว่าเราเป็นนางแบบชื่อดัง อย่าไปมีเรื่องกับนางแบบตกกระป๋องเลย มีแต่เสียกับเสีย
“ตาย แล้วนังกบ” อู๋ทำเสียงแจ๋ ลอยหน้าบอกว่า “ฉันขอแจ้งข่าวหน่อยนะจ๊ะ ที่ดาวเขามาหาพี่ณัฐเนี่ย เพราะเขาจะได้เดินชุดฟินาเล่ของพี่ณัฐย่ะ...พวกปลาซิวปลาสร้อยถอยไป ราชินีกลับมาทวงบัลลังก์แล้ว” อู๋เดินเบียดไหล่ป้ากบกับดีนี่ออกไป แต้วเดินตาม เพียงดาวหันมายิ้มเยาะให้ดีนี่กับป้ากบแล้วเดินตามไปอีกคน
ป้า กบแทบคลั่ง ดีนี่บอกให้ใจเย็น ป้ากบบอกว่า เย็นไม่ไหวแล้ว เพราะเพียงดาวกำลังกลับมายิ่งใหญ่และจะยิ่งใหญ่กว่าเดิม หมายความว่าที่เราลำบากกันแทบตายกว่าจะเขี่ยเพียงดาวให้ตกบังลังก์ได้ก็ไม่ มีความหมายอะไร
“ดีนี่ไม่ยอมให้เป็นแบบนั้นหรอกค่ะป้า” ป้ากบถามว่าจะทำยังไง ดีนี่ยิ้มร้ายบอกว่า “เดี๋ยวป้าคอยดูก็แล้วกัน”
ooooooo
No comments:
Post a Comment