อ่านละครเล่ห์ร้อยรัก ตอนที่ 3 วันที่ 3 ก.ค. 55

{[['']]}
ปารมีเดินเข้ามาถามหาตาลกับต้นหอม แม่สาวใช้ว่ายังไม่เห็นลงมาทานข้าวเช้าเลย สงสัยจะไม่สบาย เพราะเมื่อคืนเห็นคุณภูบอกว่าเป็นลม

“งั้นเดี๋ยวฉันขึ้นไปดูหน่อยดีกว่า พอดีทำซุปมาให้คุณตาลเขาด้วย” ปารมีทำทีเป็นห่วงเป็นใย

ต้นหอมมองอย่างชื่นชมและอดเปรียบเทียบปารมีกับเมย์ไม่ได้

เวลา เดียวกัน ตาลบอกกับธาวินว่าในพั้นช์ที่ปารมีทำมาให้เธอกับเมย์ชิมน่าจะมียานอนหลับผสม อยู่ และต้องมีใครบางคนคิดไม่ดีกับเธอแน่ๆ ธาวินคล้อยตาม เสียงเคาะประตูดังขึ้น เสียงปารมีบอกว่าทำซุปมาให้

ชายหนุ่มเดินไปเปิดประตู ปารมีวางซุปลงบนโต๊ะพร้อมสารภาพว่า นภาแอบเอายานอนหลับใส่ในพั้นช์ที่เธอทำมาให้ตาลกับเมย์ชิม

“แล้วคุณป้าทำแบบนั้นเพื่ออะไรคะ”

“พี่ ตาลจำได้ไหมคะ ที่ปาเคยบอกว่าคุณแม่เป็นโรคซึมเศร้าน่ะค่ะ คือ คุณแม่เลยนอนไม่ค่อยหลับ หมอก็เลยให้ยานอนหลับมาทาน บังเอิญแกเห็นปาทำพั้นช์ ก็เลยนึกสนุกแอบเอายาใส่ลงไป เพื่อให้ตัวเองกินจะได้หลับสนิท แต่ท่านคงไม่รู้ว่าปาจะเอามาให้พี่ตาลทานด้วย เพราะปกติปาก็ชอบผสมเครื่องดื่มแช่ไว้ทานกันเองในบ้าน”

“ที่แท้เป็นอย่างนี้นี่เอง เมื่อกี้ตาลเพิ่งคุยกับคุณภูอยู่เลยว่าสงสัยในพั้นช์จะมียานอนหลับ”

“ปา ขอโทษด้วยนะคะพี่ตาล ปาเองก็จิบไปหน่อย หลับถึงเช้าเหมือนกัน นี่ก็เพิ่งตื่นค่ะ อ้อ ปาทำซุปไก่มาให้ พี่ตาลทานหน่อยนะคะจะได้สดชื่น” ปารมีหันไปตักซุปใส่ถ้วยส่งให้ตาล

ธาวินยังคลางแคลงใจ ซักปารมีว่าบุญทันได้กินพั้นช์ด้วยหรือเปล่า

“เปล่าค่ะ คนที่ทานมีแค่พี่ตาล ปา คุณแม่ แล้วก็ น้องเมย์ มีอะไรหรือคะ” ปารมีตีหน้าซื่อ

“นี่คุณปายังไม่รู้เรื่องน้องเมย์หรือคะ”

“ไม่ทราบเลยค่ะ เรื่องอะไรคะ”

ธาวินกับตาลสบตากันแปลกใจที่ปารมีไม่รู้เรื่อง

ooooooo

ธา วินเล่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นให้ปารมีฟัง แม่จอมมารยาทำท่าตกใจว่าไม่น่าจะมีเรื่องแบบนี้ แล้วขอตัวไปดูแลคุณปู่ เพราะท่านคงเสียใจมาก

ตาลมองตามแล้วหันมาถามธาวินว่าปารมีจะเกี่ยว ข้องกับเรื่องนี้ไหม ธาวินว่าคงไม่ เพราะเมื่อคืนก่อนที่เขาจะเจอตาล เห็นผู้ชายคนหนึ่งออกมาจากห้องบุญทัน แต่ไม่รู้ว่าเป็นใครเพราะมืดมาก

“หรือว่าผู้ชายคนนี้อุ้มตาลไปห้องบุญทัน แล้วน้องเมย์ล่ะคะ น้องเมย์ไปนอนอยู่ในห้องบุญทันได้ยังไง คุณภูบอกคุณปู่หรือยัง”

“เปล่า ตอนแรกผมยังไม่แน่ใจว่าเกิดอะไรขึ้น เลยไม่อยากให้คุณปู่รู้เรื่องตาล”

“นี่ อย่าบอกนะคะว่าตอนแรกคุณภูคิดว่าตาลไปนอนกับบุญทันจริงๆ คุณภูคิดว่าตาลเป็นคนเลวขนาดนั้นเลยหรือ”

“ผมขอโทษ แต่เป็นใคร ใครก็ต้องคิดเหมือนผมทั้งนั้น เจอเมียตัวเองนอนอยู่กับผู้ชายอื่น จะให้คิดยังไง”

“ถือ ว่าเป็นโชคของตาลนะคะเนี่ยที่เกิดเรื่องกับน้องเมย์ ไม่งั้นป่านนี้ตาลถูกคุณภูเฉดหัวออกจากบ้านแน่ๆ” ตาลทำงอนธาวินเข้ามาขอโทษและให้สัญญาว่าจะเชื่อใจเธอในทุกเรื่อง ตาลยิ้มเขินๆ แล้วนึกได้ถามว่า ใครเป็นคนสวมเสื้อผ้าให้เธอเมื่อคืน ธาวินอมยิ้มบอกว่าเขาเป็นคนทำเอง

“จริงหรือคะ คุณภูเนี่ยบ้าที่สุดเลย” ตาลเอามือทุบธาวินแล้ววิ่งเข้าห้องน้ำไปอย่างอายๆ

“จะอายทำไม ทำยังกะเราไม่เคยเห็นไปได้” ธาวินหัวเราะร่วน

ส่วน ตาลแอบบ่นกับตัวเองในห้องน้ำ “บ้าจริงๆเลย นี่มันเรื่องอะไรวะเนี่ย อยู่ๆก็ถูกจับแก้ผ้า ตาย...ตาย...ตาย... ไอ้ตาล เขาเห็นเราหมดเลย ฮึ่ย ใครวะที่ทำกับเราแบบนี้”

ooooooo

เมย์นั่งทบทวนเหตุการณ์ที่ เกิดขึ้นเมื่อคืนอยู่ในห้อง เธอตอบตัวเองไม่ได้ว่าไปนอนห้องบุญทันได้อย่างไร และสุดท้ายเธอก็โยนความผิดไปให้บุญทัน เพราะเป็นคนที่น่าสงสัยที่สุด

ด้านบุญทัน เขาเดินเข้าในครัวเพื่อจะทานข้าว แต่ได้ยินคนงานจับกลุ่มเม้าท์เรื่องของเขากับเมย์จึงยืนยันกับทุกคนว่า เขากับคุณเมย์ไม่ได้มีอะไรกัน แต่ไม่รู้เหมือนกันว่าคุณเมย์มานอนที่ห้องได้อย่างไร

เหล่าคนงานไม่มีใครยอมเชื่อ ต่างพูดเป็นเสียงเดียวกันว่าคุณเมย์น่าจะเป็นฝ่ายย่องเข้าหาบุญทันเพราะประวัติเธอแรงไม่เบา

“เอา ล่ะ ทุกคน ฉันขอร้องล่ะนะ เลิกพูด เลิกวิพากษ์วิจารณ์เรื่องนี้กันได้แล้ว ถ้าคุณท่านหรือใครในบ้านมาได้ยินมันจะไม่ดี” บุญทันเดินเซ็งออกไป พลางนึกทบทวนเรื่องเมื่อคืน เพราะจำได้ว่าหลังจากทานข้าวเย็นแล้วเขาก็ตรงเข้านอนเลย แต่ในระหว่างที่ทานข้าวเย็นอยู่นั้น เอให้ต้นหอมมาตามบอกว่ารถสตาร์ตไม่ติดให้ไปช่วยดู

เมื่อบุญทันไปถึง มะยมสาวใช้ที่บ้านเอก็ออกมาบอกว่ารถสตาร์ตติดแล้ว และคุณเอก็ออกไปแล้ว เขาจึงเดินกลับมาทานข้าวต่อ สักพักก็รู้สึกง่วงจึงเข้าห้องนอน และมารู้สึกตัวอีกครั้งก็ตอนที่โดนเอชกหน้า และพบว่าเมย์มานอนอยู่ในห้องด้วย

ooooooo

เวลาเดียวกัน ปารมียืนเหม่อจิบกาแฟอยู่ในครัว เธอนึกถึงเหตุการณ์เมื่อคืน เพราะหลังจากที่แอบเห็นธาวินเข้าไปช่วยตาลออกมา เธอจึงโทร.เรียกใครบางคนมาพาตัวเมย์ลงไปนอนกับบุญทันแทน

“เล่นกับใคร ไม่เล่นมาเล่นกับฉัน” ปารมียกกาแฟจิบพลางส่งยิ้มสะใจ แล้วเอก็เข้าประชิดตัวเพราะอยากรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นเมื่อคืนนี้กันแน่ ทำไมถึงกลายเป็นเมย์นอนอยู่กับบุญทันแทนที่จะเป็นตาลตามแผน

ปารมีตี หน้าซื่อบอกว่าไม่รู้เรื่องอะไรเลย แล้วใส่ไฟว่าบางทีเมย์อาจจะเป็นฝ่ายย่องไปหาบุญทันเองก็ได้ เอทำท่าจะค้าน แต่ได้ยินเสียงนภาเรียกหาปารมีดังเข้ามาเสียก่อน

ปารมีรีบขานรับแม่แล้วไล่ให้เอออกไป นภาเดินลงมาคุยกับลูก เพราะสงสัยว่าทำไมตัวเองถึงตื่นสาย

ปารมีว่า แม่คงดื่มพั้นช์ที่เธอผสมเข้าไปก็เลยเมา
“แต่แม่กินไปนิดเดียวเองนะ ไม่ถึงครึ่งแก้วด้วยซ้ำ ทำไมหลับได้ยาวขนาดนี้ยังกะกินยานอนหลับ” นภาบ่นเบาๆ แล้วซักต่อว่า ปารมีคุยกับใครเพราะได้ยินเสียงผู้ชาย ปารมีว่าเธอคุยโทรศัพท์กับเพื่อน

ooooooo

ธา วินกลับมาพบคุณหมออีกครั้ง เพราะหลังจากไปดินเนอร์กับตาลตามคำแนะนำของหมอแล้ว เขาก็ยังจำอะไรไม่ได้อยู่ดี แต่บางครั้งก็เห็นภาพใครบางคนแวบเข้ามา แต่ก็จำไม่ได้ว่าเกี่ยวข้องกับเขาอย่างไร

“ยังดีครับ แสดงว่าสมองส่วนความจำที่หายไปกำลังฟื้นตัว”

“หมายความว่าผมมีโอกาสกลับมาจำทุกอย่างได้ร้อยเปอร์เซ็นต์ใช่ไหม แล้วเมื่อไหร่ล่ะครับ”

“เรื่องนี้หมอตอบไม่ได้ เพราะคนไข้บางคนก็ใช้เวลาปีหรือสองปี บางคนก็สามปี แต่มีบางคนอยู่ๆก็จำอะไรได้ขึ้นมาโดยไม่มีสาเหตุ”

“จริงหรือครับ ผมนึกว่าต้องถูกตีซ้ำหรือว่าช็อตสมองซะอีก ถึงจะจำอะไรได้”

“นั่น มันในหนังครับ ถ้าเป็นเรื่องจริงหากถูกตีซ้ำ สมองมันจะยิ่งบอบช้ำ คือเรื่องแบบนี้ต้องใจเย็นครับ บทมันจะจำอะไรได้ขึ้นมามันก็ปิ๊งขึ้นมาครับ” หมอให้กำลังใจ แล้วบอกกับธาวินว่าเมื่ออาทิตย์ที่แล้วมีผู้ชายคนหนึ่งอ้างว่าเป็นเพื่อนกับ ภูบดีมาถามเรื่องอาการป่วยของเขา แต่หมอไม่ได้บอกอะไร เพราะปรารภสั่งไว้

“เพื่อน” ธาวินนิ่วหน้าแปลกใจ

ขณะ ที่ธาวินคุยอยู่กับหมอในห้อง ตาลก็แอบโทร.หาเจ๊อ้อยจึงได้รู้ว่า มีตำรวจไปตามหาเธอกับแม่ที่บ้าน ตาลร้อนใจกลัวความลับถูกเปิดเผย แล้วจังหวะนั่นเอง เธอก็หันไปเห็นธาวินเดินออกจากห้องจึงกดวางสายแล้วเข้าไปสอบถามอาการ

ธา วินบอกข่าวดีว่าอีกไม่นานเขาก็จะจำทุกอย่างได้ ตาลถึงกับหน้าเสีย แต่ชายหนุ่มไม่ทันสังเกต เขาชวนคนรักไปทานอาหาร และเมื่อมาถึงลานจอดรถ สารวัตรสมยศที่บังเอิญมาทำธุระที่โรงพยาบาลก็เข้ามาทัก

และพูดเป็นนัยๆถึงแม่ของตาลที่เธออ้างว่าทำงานอยู่ไต้หวัน ทำให้ตาลนึกหวั่น

ธาวินเห็นตาลสีหน้าไม่ดีนักจึงรีบพาเธอออกไป

“ให้ฉันได้หลักฐานมากกว่านี้ก่อนเถอะ ฉันจะกระชากหน้ากากเธอออกมา แม่น้ำตาลเชื่อม” สมยศมองตามตาลอย่างหมายมาด

ooooooo

ในร้านอาหาร ตาลนั่งเขี่ยอาหารในจานนึกถึงเรื่องสมยศอย่างกังวล ธาวินมองคนรักแล้วเปรยขึ้น

“ผมรู้สึกไม่ถูกชะตากับสารวัตรสมยศเลย ผมไม่ชอบสายตาที่เขามองตาล เหมือนเขาพยายามจะจับผิด”

“เอ่อ คงไม่มีอะไรหรอกค่ะ เขาเป็นตำรวจก็คงติดนิสัยชอบมองคนไปในทางที่ไม่ดีไว้ก่อน”

“แต่ตาลเป็นเมียผมนะ จะมีอะไรที่ไม่ดี เอาไว้คราวหน้าผมเจอเขา ผมจะบอกเขาเองว่าอย่ามาดูถูกตาลแบบนี้”

ตาล ประทับใจในความรักที่ชายหนุ่มมีให้ จึงลองเอ่ยถาม “ถ้าสมมติวันหนึ่งคุณภูรู้ว่าตาลเคยทำเรื่องไม่ดีไว้ แบบไม่ดีมากๆ คุณภูจะโกรธหรือเกลียดตาลไหม”

“ไม่หรอก ผมจะโกรธหรือเกลียดตาลได้ยังไงขนาดผมเป็นเกย์ตาลยังไม่ทิ้งผมไป ฉะนั้นจะไม่มีอะไรมาทำให้ผมเปลี่ยนใจเลิกรักตาลได้หรอก”ธาวินยิ้มให้อย่าง จริงใจ

ตาลฟังแล้วเศร้า ยิ่งรู้สึกแย่ที่หลอกลวงคนดีๆ อย่างเขา

ooooooo

สม ยศยังเดินหน้าหาหลักฐานมาเปิดโปงตาลต่อไป วันหนึ่งปื๊ดสายของเขามาแจ้งข่าวดีว่าตามตัวเจ๊อ้อยพบแล้ว เธอทำงานอยู่ที่บ่อนเฮียเสก สมยศจึงชวนปื๊ดปลอมตัวเป็นนักพนันเข้าไปเพื่อจะหลอกพาเจ๊อ้อยออกมา แต่เจ๊อ้อยไหวทันจึงบอกให้เฮียเสกรู้ว่า สมยศเป็นตำรวจ

เฮียเสกพาลูก น้องพร้อมอาวุธครบมือเข้าล้อมกรอบสมยศกับปื๊ด ปื๊ดกลัวตายชวนลูกพี่ถอย สมยศทำกร่างบอกว่าตนเป็นตำรวจจะมาขอตัวเจ๊อ้อยออกไป

“แต่ผมไม่ให้ออกไป เพราะผมเป็นเจ้าของชีวิตเขา ถ้าคุณอยากให้เขาออกไปคุณก็เอาเงินมาไถ่ สิบล้าน มีรึเปล่าล่ะ” เฮียเสกเสียงเข้ม

สมยศเห็นเฮียเอาจริงก็เปลี่ยนท่าทีเป็นอ่อนลงขอร้องให้เฮียเสกยอมปล่อยเจ๊อ้อยไปกับเขา

“ก็ บอกแล้วไงถ้าอยากได้ให้เอาเงินมาไถ่ เอาล่ะ คุณออกไปได้แล้ว ก่อนที่ลูกน้องผมมันจะคันมือคันเท้า” เฮียเสกให้สัญญาณ เหล่าลูกน้องเตรียมพร้อมจะกระทืบ

“ผมว่ารีบไปเถอะครับ” ปื๊ดสะกิด

สม ยศจำใจขยับจะเดินออก แต่เฮียเสกยกมือขวาง “อ้อ เดี๋ยว แล้วผมก็หวังว่าคุณจะไม่เอาตำรวจมาถล่มบ่อนผมหรอกนะ เพราะนายผมชื่อเสี่ยเป็ด คุณคงรู้จักนะ”

สมยศปัดมือเสกที่ขวางออกแล้วเดินไป เจ๊อ้อยที่แอบดูอยู่ชะเง้อมองตามด้วยสงสัยว่า ตำรวจรู้ที่อยู่ของเธอได้อย่างไร

ooooooo

ตาลยังคิดไม่ตกว่าเธอเข้าไปนอนกับบุญทันในห้องได้อย่างไร จึงพยายามปะติดปะต่อเรื่องราว แล้วสรุปเอาเองว่าทั้งหมดเป็นแผนการของบุญทัน จึงเข้ามาปลุกธาวินที่นอนอยู่บนโซฟา

“คุณภูคะ ตาลรู้แล้วค่ะว่าเรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมดเป็นแผนของไอ้บุญทัน ตาลว่าต้องเป็นฝีมือมันแน่ๆ เพราะมันเป็นเกย์ มันต้องการให้ตาลเลิกกับคุณ เพื่อเข้ามาเสียบคุณ แต่พอไม่สำเร็จก็เลยเปลี่ยนเป้าหมายไปที่น้องเมย์หวังจะเป็นหลานเขยคุณปู่ แทน”

ธาวินมองหน้าตาลอย่างไม่แน่ใจ แล้วปฏิเสธว่า ไม่น่าเป็นไปได้

“คุณ ภูคะ ตาลจะสอนอะไรอย่างนะคะ อย่ามองคน ในแง่ดีเกินไป คุณภูจะถูกหลอกได้ง่ายๆ รู้ไหมคะว่าสมัยนี้คนเรารู้หน้าไม่รู้ใจหรอกค่ะ เอ่อ ตาลหมายถึงนายบุญทันน่ะค่ะ ทั้งหน้าตาทั้งจิตใจเชื่อไม่ได้ แต่คุณภูไม่ต้องห่วงนะคะ เรื่องนี้ตาลจะจัดการเอง ตาลจะทำให้มันยอมสารภาพออกมาว่ามันอยู่เบื้องหลังเรื่องชั่วๆนี้ให้ได้”
“แต่ผมว่าตาลอยู่เฉยๆดีกว่า ผมไม่อยากให้ใครรู้เรื่องที่ตาลไปนอนอยู่ในห้องบุญทัน เพราะเราไม่มีหลักฐานอะไรที่จะไปเอาผิดเขา และถ้าหากว่าเรื่องนี้ไม่ใช่ฝีมือบุญทัน ตาลจะเป็นฝ่ายเสียหาย เอาอย่างนี้ ผมจะสืบเรื่องบุญทันเอง ส่วนตาล ต่อไปนี้จะไปไหนทำอะไร ตาลต้องระวังตัวให้มากกว่าเดิม เพราะบางทีการมาที่นี่ของเรา สองคนอาจทำให้ใครไม่พอใจก็ได้”

“ถ้าอย่างงั้นคุณภูก็ต้องระวังตัวเหมือนกันนะคะ” ตาลลืมตัวจับมือธาวินด้วยความเป็นห่วง

ธาวินพยักหน้าพลางสบตา ตาลกลัวจะเคลิ้มรีบดึงมือออกแล้ววิ่งกลับไปนอนคลุมโปง

ธา วินมองตามพลางถอนใจ เขานึกถึงหน้าบุญทันขึ้นมา แล้วจู่ภาพบุญทันยืนโบกมือทักทายอยู่หน้าร้านอาหารแห่งหนึ่งและเรียกเขาว่า วิน ก็แวบเข้ามา

ชายหนุ่มสะดุ้งรู้สึกเหมือนเคยเห็นบุญทันมาก่อน แต่ไม่รู้ว่าที่ไหน

ooooooo

มะยม มาเคาะประตูเรียกเมย์ลงไปทานข้าว แต่สาวเจ้าปฏิเสธ เธอจึงรายงานต่อว่า คุณอเนกสั่งให้มาตามเพราะมีธุระจะคุยด้วย เมย์รับคำอย่างเซ็งๆ ยอมเดินตามสาวใช้ลงไป

ที่โต๊ะอาหาร อเนกเรียกให้เมย์ทานอาหารเช้าด้วยกัน เพราะมะยมบอกว่าเธอไม่ยอมทานอะไรมาตั้งแต่เมื่อวานแล้ว เมย์จำใจนั่งลงหยิบขนมปังมาทาเนย แต่ยังไม่ทันได้เข้าปาก อเนกก็พูดถึงเรื่องพิพัฒน์จะให้เมย์แต่งงานกับบุญทัน

เมย์ปฏิเสธเสียงแข็งเพราะมั่นใจว่าต้องมีคนจัดฉากแกล้งเธอแน่ๆ แต่อเนกไม่เชื่อ ยืนกรานจะให้ลูกทำตามคำสั่งคุณปู่

เอเดินลงมาได้ยินรีบเสริมว่านั่นเป็นทางออกที่ดีที่สุดแล้ว เพราะถ้าเกิดเมย์ท้องขึ้นมาเด็กจะได้มีพ่อ

“พี่เอ นี่เมย์เป็นน้องพี่เอนะ ทำไมพี่เอพูดจาดูถูกเมย์แบบนี้”

“ฉัน ดูถูกดีกว่าดูผิดก็แล้วกัน หน็อย ตอนที่คุณปู่จะให้แต่งงานกับไอ้ภูบดีทำเป็นเล่นตัว ฉันนึกว่าแกจะหาผู้ชายได้เลอเลิศแค่ไหน สุดท้ายก็ใฝ่ต่ำไปคว้าคนขับรถ”

“พี่เอ” เมย์จะเถียง

อเนกรีบตัดบท “เอาล่ะ พอ พอ พอได้แล้ว ตอนนี้จะพูดอะไรก็ไม่มีประโยชน์ แกรู้ไว้ก็แล้วกันยายเมย์ ว่าคุณปู่เขายกแกให้บุญทันแล้ว”

เมย์อึ้งมองหน้าพ่อกับพี่ชาย เห็นเอยิ้มเยาะก็ยิ่งแค้นจึงลุกออกไป

อเนก มองตามแล้วหันมาบ่นกับเอว่า ไม่อยากเชื่อเลยว่าเมย์จะกล้าทำเรื่องแบบนี้ เอได้ทีใส่ไฟว่าเมย์ใฝ่ต่ำ โบราณถึงว่ามีลูกสาวเหมือนมีส้วมอยู่หน้าบ้าน อเนกได้แต่ถอนใจนึกโทษตัวเองที่เลี้ยงลูกไม่ดี

ooooooo

เมย์ เดินมาทุบประตูเรียกบุญทันอยู่หน้าห้อง ชายหนุ่มที่เพิ่งอาบน้ำเสร็จรีบหยิบอุปกรณ์แปลงโฉมมาตกแต่งใบหน้าให้เป็นบุญ ทันคนเดิมมิใช่ภูบดีทายาทพันล้าน แล้วเดินมาเปิดประตูให้ แต่ไม่ทันได้เอ่ยทัก ก็ถูกเมย์ด่าหนึ่งชุดใหญ่ ก่อนจะเข้าเรื่องถามบุญทันว่าตกลงเกิดอะไรขึ้นกันแน่ เป็นฝีมือเขาที่ต้องการแกล้งเธอใช่ไหม

บุญทันกลัวคนอื่นมาเห็นและเมย์จะเสียหายอีก จึงขอให้เธอเข้ามาคุยในห้อง เมย์ยอมเดินเข้าไปแต่ปากก็ยังต่อว่าเขาไม่หยุด

บุญ ทันยืนยันว่าเขาไม่ได้ทำอะไรเมย์ และไม่รู้ จริงๆว่าเกิดอะไรขึ้นเพราะหลับไม่รู้เรื่อง เมย์โกรธมากหาว่าบุญทันปัดความรับผิดชอบ เธอหยิบหมอนฟาดใส่ บุญทันร้องลั่นบอกว่ายินดีแต่งงานกับเมย์เพื่อรับผิดชอบ แต่ถ้าเธอไม่เต็มใจเขาก็ไม่บังคับ

“ใช่สิ ตอนนี้ใครๆก็มาลงที่ฉัน ฉันมันเลว ฉันมันแย่ ฉันมันไม่เอาไหน สมใจนายแล้วใช่ไหมที่ทำให้ฉันต้องอายคน ไอ้คนเลว” เมย์ทุบบุญทันระบายความอัดอั้นตันใจ

“โอ๊ย คุณเมย์ ผมเจ็บนะครับ” บุญทันดึงมือเมย์ไว้

แม่ จอมวีนร้องไห้โฮ บุญทันสงสารดึงเธอเข้ามา กอดปลอบ “ผมรู้นะครับว่าคุณเสียใจ ผมเองก็เสียใจเหมือนกันที่มันเกิดเรื่องแบบนี้ แต่ผมไม่รู้จริงๆว่ามันเกิดอะไรขึ้น ถ้าคุณไม่รังเกียจก็แต่งงานกับผมเถอะนะครับ อย่างน้อยมันก็อาจจะช่วยให้ทุกอย่างดีขึ้น”

เมย์ชะงักถอยออกมามองหน้าบุญทัน “ไม่...ฉันไม่แต่งกับนาย ฉันเกลียดนาย” แล้วเธอก็ผลักบุญทันหงายไป ก่อนเดินหนี

บุญทันได้แต่มองตามถอนใจไม่รู้จะทำอย่างไรดี

ooooooo

เมย์ เดินออกมาหน้าห้อง เห็นมะยมกับต้นหอมยืนแอบฟังด้วยความอยากรู้ก็ยิ่งหงุดหงิดใจ เธอรีบเดินหนีมาที่สวน แต่ก็ต้องอารมณ์เสียหนักขึ้น เพราะปารมีดักรอเย้ยว่าถ้าแต่งงานกับบุญทันแล้วคงต้องย้ายลงมาอยู่ที่บ้าน พักคนงาน

เมย์ไม่อยากมีเรื่องจะเดินหนี แต่ปารมีกลับใส่อีกชุด “น้องเมย์นี่ร้ายนะคะ เห็นทำเชิดๆเริดๆที่แท้ก็ล็อกคอคนขับรถซะเลย”

เมย์ สุดทนหันมาตบปารมีหน้าหัน แล้วตามไปกระชากผมมาตบซ้ำด้วยความแค้นใจ ปารมีหวีดร้องเพราะเห็นธาวินกับตาลออกมาเดินเล่น ทั้งสองเข้ามาช่วยแยกเมย์ออกไป

ปารมีบีบน้ำตาเรียกคะแนนสงสาร เมย์ฉุนจัดจะเข้าไปตบปารมีอีก แต่พิพัฒน์ลงมาพอดี เขาเรียกทุกคนเข้าไปในห้องรับแขกเพื่อสอบสวน

ooooooo

อเนก กับนภาเข้ามารับฟังเรื่องราวด้วย ขณะที่เมย์ถูกพิพัฒน์ตำหนิที่ก่อเรื่องไม่หยุด สาวเจ้าเถียงว่าเป็นเพราะปารมีหาเรื่องก่อน แต่ปารมีรีบออกตัวว่า เธอแค่ถามน้องดีๆ ว่าจะแต่งงานเมื่อไหร่ เมย์หันขวับจะเอาเรื่องปารมีที่โกหก พิพัฒน์ร้องห้าม และสั่งให้เมย์ขอโทษปารมี แต่เมย์ไม่ยอม

อเนกกลัวพิพัฒน์จะโกรธจึงบังคับให้ลูกขอโทษปารมี แต่เมย์ก็ยังไม่ยอมอยู่ดี ปารมีสวมบทนางเอกบอกว่าไม่เป็นไร

“ไม่ ได้ ครั้งนี้ฉันจะไม่ยอมให้แกทำอะไรตาม อำเภอใจอีกแล้ว ถ้าแกไม่ขอโทษยายปา แกก็ออกไปจากบ้านฉัน หรือว่าแกอยากเห็นปู่ตรอมใจตายเพราะแก” พิพัฒน์ยื่นคำขาด

อเนกชักกลัว กระซิบบอกเมย์ให้ยอมทำตามที่คุณปู่สั่ง เมย์จำใจขอโทษปารมี แล้วลุกเดินออกไป

พิพัฒน์ส่ายหน้าอย่างระอาพลางเตือนอเนกให้อบรบลูกบ้าง นภาเสริมว่าเมย์ช่างไร้มารยาท อเนกไม่พอใจขอตามไปคุยกับเมย์ พิพัฒน์พยักหน้ารับ

“เฮ้อ เป็นไงเจ้าภู หนูตาล บ้านนี้มันวุ่นวายไหม” พิพัฒน์มองมาทางธาวินกับตาลที่นั่งอึ้ง

ทั้งสองออกความเห็นว่า ปกติเมย์เป็นคนน่ารัก ไม่น่าเป็นคนขี้โมโหแบบนี้ และน่าสงสารปารมีที่ต้องมาเจ็บตัว

“ยายปามันเป็นคนเรียบร้อย ไม่กล้าสู้คน โดยเฉพาะกับยัยเมย์มันกลัวหงอเลยล่ะ” พิพัฒน์ถอนใจ

ooooooo
Share this game :

No comments:

Post a Comment

 

Copyright ©2011- 2013 เรื่องย่อละคร ดูละครย้อนหลัง ดูทีวีออนไลน์ 3,5,7,8,9,tpbs ดูละคร, ละครย้อนหลัง, ซิทคอม, รายการ