{[['
']]}
']]}
คืนนั้นพอโอมก้าวเข้ามาในห้อง ดีนี่ก็โผเข้าไปกอดทันที แต่โอมแกะมือดีนี่ออก “จะเอายังไง คุณตามผมไปทำไม” “ก็ดีนี่เห็นโอมขึ้นเชคอินในมือถือว่าอยู่ที่ร้าน ดีนี่เลยอยากรู้ว่าร้านนั้นบรรยากาศเป็นยังไง เผื่อเราสองคนจะได้ไปด้วยกันวันหลัง” “คุณปล่อยผมไปได้ไหม ป้ากบบอกแล้วไงว่าไม่ให้คุณมายุ่งกับผม” ดีนี่ไม่สน “ทำไมดีนี่ต้องเชื่อด้วยล่ะคะ โอมคะ เราสองคนรักกัน ทำไมต้องให้คนอื่นมาขวางทางด้วย” “ผมไม่ได้รักคุณ จะให้ผมพูดกี่ครั้งว่าผมไม่ได้รักคุณ ผมรักคุณดาว” ดีนี่แค้นจัด พูดเสียงแข็งขึ้นมา “ถ้าโอมรักพี่ดาว ก็คงไม่อยากให้พี่ดาวเสียใจใช่ไหมคะ” โอมตอกหน้า “ไม่ต้องมาขู่ผม ไปเลย ไปบอกคุณดาวเลย” ดีนี่ชะงัก “ผมทนสภาพนี้ต่อไปไม่ไหวแล้ว ทุเรศตัวเอง แล้วถ้าคุณดาวจะโกรธผม ผมก็จะทำทุกอย่างให้เค้าให้อภัยผม ต่อให้เค้าไม่ให้อภัยผมไปตลอดชีวิต ผมก็ไม่มีวันจะหันกลับมาคบกับคุณ” ดีนี่เห็นโอมไม่กลัวคำขู่ และโอมกำลังจะไป ดีนี่หวั่นใจ เลยกอดโอมไว้แล้วร้องไห้ “โอมคะ...ดีนี่ขอโทษค่ะ ดีนี่ไม่วันบอกพี่ดาวหรอกค่ะ โอมอย่าไปนะคะ โอม...” โอมแกะมือดีนี่ “อย่ามาใช้ไม้นี้กับผม มันไม่ได้ผลแล้วดีนี่ แล้วโอมเดินออกไปทันที ดีนี่แค้นจัดร้องกรี๊ดออกมา แล้วหยิบแหวนเพียงดาวขึ้นมา “รักนังเพียงดาวนักใช่ไหม ชั้นจะทำลายชีวิตนังเพียงดาวให้มันย่อยยับเลย” ดีนี่มองแหวนอย่างแค้นเคือง วันต่อมาเพื่อนพนักงาน 2 คน ถูร้านอยู่เพื่อเตรียมเปิดร้าน อามเพิ่งมาถึงเดินเข้าร้านมา “อาม ฝ้ายเป็นอะไรวะ?” เพื่อนเข้ามาถาม อามส่ายหน้า “ไม่รู้ มันเป็นอะไร?” เพื่อนงง “นี่แกอยู่บ้านเดียวกัน แกไม่รู้เหรอว่าฝ้ายมันจะลาออกแล้ว” อามตกใจคาดไม่ถึง “ห๊ะ!” “เมื่อเช้าฝ้ายมาบอกผู้จัดการร้านว่าขอทำอีกแค่เดือนเดียวแล้วก็จะลาออก” เพื่อนอีกคนเสริม “ใช่ แล้วมันก็ขอแลกเวรไปทำกะตอนเย็นด้วย ปกติมันจะทำกะเดียวกับแกตลอด นี่แกมีเรื่องอะไรกันรึเปล่าวะ” อามไม่ตอบ สีหน้ากลุ้มจัด ที่หน้าบ้านโอมเย็นนั้น ฝ้ายขนกระเป๋าขึ้นท้ายรถแท็กซี่ แม่อ้อยยืนมองอยู่ ฝ้ายไหว้ลา “คิดดีแล้วเหรอฝ้าย ไปอยู่กับคนอื่นมันอันตรายนะ” “ไม่หรอกค่ะ ที่ฝ้ายไปอยู่กับเพื่อน ใกล้ที่เรียนด้วย” “เพราะโกรธกับไอ้อามด้วยรึเปล่า” “ไม่ใช่หรอกค่ะ ฝ้ายคิดไว้ตั้งนานแล้วว่าจะย้าย ฝ้ายว่าสะดวกดีน่ะค่ะ” ระหว่างนั้นอามกลับบ้านอย่างร้อนใจ ฝ้ายเห็นอามแล้วชะงัก “ฝ้ายเค้าจะย้ายของไปอยู่กับเพื่อนน่ะอาม” แม่อ้อยบอก อามทำเป็นไม่สนใจ “ก็ตามใจเค้าสิครับ อยากไปก็ให้เค้าไป” หันไปพูดแดกดันใส่ฝ้าย “เก็บของไปหมดรึเปล่า จะได้ไม่ต้องกลับมาเอาอีก” ฝ้ายไม่ต่อความ ไหว้แม่อ้อยแล้วขึ้นแท็กซี่ไปทันที รถเคลื่อนตัวออกไป แม่อ้อยหันมาต่อว่าอาม “แม่ไม่รู้หรอกนะ ว่าอามโกรธอะไรกับฝ้าย แต่ถึงกับให้อภัยกันไม่ได้เลยเหรอ” อามชะงัก ไม่ยอมตอบ เดินหนีเข้าบ้านไป แม่อ้อยมองถามถอนหายใจอย่างเหนื่อยหน่าย ฝ้ายอยู่บนแท็กซี่ คิดเรื่องอามแล้วร้องไห้ออกมาด้วยความน้อยใจ และเสียใจ ส่วนอามกลับเข้าห้องหยิบกรอบรูปฝ้ายที่ทำไม่เสร็จดีขึ้นมาดู แล้วใจหายเพราะคิดถึงฝ้าย สักครู่หนึ่งอามตัดใจ ด้วยทิฐฐิ โยนกรอบรูปทิ้งลงถังขยะ วันต่อมา เพียงดาว แต้ว และอู๋ นอนเรียงตัวกันอยู่บนเตียงในสปาหรู ให้พนักงานนวดอยู่ พนักงานนวดนวดเสร็จแล้วออกไป “จะว่าไปเราเองก็ไม่ได้ไปเดินแบบกับดาวซะหน่อย ทำไมต้องมานวดตัวด้วยเนี่ย” แต้วว่าขำๆ “แหมทำมาจนเสร็จแล้วเพิ่งมาบ่น นวดๆ ไว้เผื่อมีชายหนุ่มมาสัมผัสกาย เค้าจะได้เห็นว่าผิวเรานุ่ม” เพียงดาวท่าทางกำลังครุ่นคิดบางอย่าง สองเพื่อนรุ่นพี่มองจ้อง “เครียดเรื่องงานพี่ณัฐเหรอดาว” อู๋ถาม “เมื่อคืนก่อน ดาวไปกินข้าวกับโอมแล้วเจอดีนี่” เพียงดาวโพล่งขึ้น แต้ว กะอู๋ตกใจ แต้วร้อนใจรีบถาม “แล้ว แล้วดาวกับเค้ามีเรื่องอะไรกันหรือเปล่า” “เปล่าค่ะ แต่เค้าพูดอะไรแปลกๆ” “โอ๊ย ยัยเด็กนั่นเค้าคงจงใจจะปั่นหัวแก เพราะเห็นว่าแกกำลังจะกลับมายิ่งใหญ่เหมือนเดิมน่ะสิ ดาวแกอย่าไปหลงกลเค้านะ” อู๋ว่า “ดาวรู้ค่ะ ดาวจะพยายามไม่คิดอะไรนอกจากเรื่องงาน งานครั้งนี้เหมือนเป็นโอกาสสุดท้ายที่ดาวจะได้กลับมา ดาวไม่มีวันทำพลาดอีกแล้ว” เพียงดาวบอก “ดีแล้วดาว อย่าคิดมาก ให้งานนี้ผ่านไปก่อน เรื่องอื่นเอาไว้ทีหลัง” เพียงดาวพยักหน้า แต่ลึกๆ แล้วก็ยังแอบกังวล วันงานเปิดตัวคอลเล็คชั่นเสื้อผ้าของณัฐ มาถึง ด้านหลังของเวทีภายในห้องแต่งตัว ทีมงานทยอยขนเสื้อผ้าเข้ามา แขวนที่ราว ทีมงานอีกส่วนกำลังเรียงวิกกับแฮร์พลีท และอีกด้านกำลังเรียงเครื่องประดับ ไว้เป็นเซ็ท แล้วติดชื่อนางแบบกำกับไว้ ผู้ช่วยณัฐเดินเช็คงาน “เสร็จรึยัง?” เดินไปเช็คกับอีกทีม “เสร็จรึยัง? เร็วๆนะ ถ้าคุณณัฐซ้อมบล็อกเสร็จแล้วเรายังไม่เสร็จ ตายหลายศพเลยนะ แล้วศพแรกคือชั้น เร่งๆมือกันหน่อย” ทีมงานลนลานรีบเตรียมของ ที่ด้านหน้าเวที ป้ากบ อู๋ และทีมงานบางส่วนยืนอยู่ข้างล่าง ดูซ้อมกันอยู่ ณัฐยืนถือไมค์ คุมอยู่ด้านหน้าเวที นางแบบเซ็ตหนึ่งใส่ชุดธรรมดากำลังเดินเข้าหลังเวที สักครู่หนึ่งกรงนกขนาดยักษ์โผล่ขึ้นมาจากด้านล่างเวที เห็นดีนี่ยืนโพสอยู่ และมีเพียงดาวนั่งโพสอยู่บนคอน “ดีนี่สวยบริสุทธิ์เหมือนนกไนติงเกล ส่วนอีกคนไก่แก่ชัดๆ” ป้ากบพูดลอยๆ แต่จงใจให้อู๋ได้ยิน “แต่ก็ได้เดินฟินาเล่” อู๋หัวเราะเยาะ ป้ากบฮึดฮัด พูดไม่ออก อีกสักครู่หนึ่งประตูกรงด้านหน้าเปิดออก ดีนี่ กับดาวเดินโพสกำลังจะเดินออกมา เสียงณัฐเอ่ยขึ้น “เดี๋ยวๆๆ!” หันไปพูดวอ “พี่ว่าประตูกรงมันเปิดช้าไปหน่อย มีอะไรรึเปล่า” “คือเกิดเหตุขัดข้องนิดหน่อยครับ” ทีมงานฝ่ายเสตจบอก ณัฐปรี๊ดดุเอา “นิดหน่อย แล้วเวลาจริงจะเอายังไง” “ผมแก้แล้วครับคุณณัฐ รับรองไม่มีปัญหา” ณัฐหันไปทางเพียงดาวกะดีนี่ “งั้นดาว ดีนี่พี่ขอลองใหม่อีกที จะดูว่าแก้แล้วจริงไหม” ดีนี่มองเพียงดาวแล้วยิ้มให้ แต่เพียงดาวเชิดใส่ ซ้อมคิว และบล็อกกิ้งเสร็จ เพียงดาว ป้าอู๋เดินเข้ามาในห้องแต่งหน้า เห็นช่อดอกไม้วางอยู่ที่โต๊ะแต่งหน้าของเพียงดาว “ของใครน่ะดาว” “ไม่ทราบค่ะ” “ของโอมสั่งมาให้รึเปล่า” เพียงดาวหยิบช่อดอกไม้มาดมแล้วดีใจ ดีนี่เดินเข้ามาหา “ของดีนี่เองค่ะ” เพียงดาวชะงัก “ดีนี่สั่งมาให้ ดีนี่อยากแสดงความยินดีที่พี่ดาวได้กลับมาเดินแบบอีกครั้ง แล้วก็อยากจะขอบคุณพี่ดาวหลายๆ เรื่องด้วยค่ะ” เพียงดาวงง “เรื่องอะไร?” “หลายเรื่องน่ะค่ะ บางเรื่องพี่ดาวก็ไม่รู้” ดีนี่พูดกำกวม ดาวทั้งโกรธ ทั้งสงสัยว่าดีนี่พูดเรื่องอะไร แต่พยายามระงับอารมณ์ ไม่อยากมีปัญหา “ดาวๆ ใจเย็นนะดาว” อู๋เตือน เพียงดาวสะบัดน้ำเสียงบอกออกไป “ขอบใจ” มีทีมงานคนหนึ่งเดินผ่านมา เพียงดาวยื่นช่อดอกไม้ให้ทีมงานคนนั้น “น้องคะ พี่ฝากทิ้งด้วยนะ เหม็น” ทีมงานรับช่อดอกไม้ไป ป้ากบจะเข้าไปเอาเรื่องเพียงดาว “นี่!” ดีนี่จับป้ากบไว้แล้วส่ายหน้า ป้ากบงงๆ ป้าอู๋บรรจงแต่งหน้าให้เพียงดาวอยู่ ระหว่างนั้นเสียงมือถือดัง เพียงดาวรับสาย “ฮัลโหลจ้ะโอม...อะไรนะอยู่หน้างานแล้วเหรอ แต่อีกตั้งนานนะกว่างานจะเริ่ม” บ่ายแล้ว แต่ที่หน้างานยังไม่มีผู้คนมาเลย โอมยืนคุยมือถืออยู่ “ผมอยากมาให้กำลังใจคุณดาวน่ะครับ” “จ้ะ” “คุณดาวครับ ขอสายป้าอู๋หน่อยสิครับ” เพียงดาวยื่นมือถือให้อู๋ “มีอะไรกับป้าเหรอโอม” “ป้าอู๋ครับคุณดาวกับดีนี่ เป็นยังไงบ้างครับ” “ก็เกือบๆ แล้วนะเมื่อกี๊ จู่ๆ ดีนี่ก็ส่งดอกๆ ไม้มาให้ยัยดาว ไม่รู้จะกวนประสาทอะไรยัยดาวอีกรึเปล่า” โอมตกใจ นึกหวั่นใจ “นอกจากดอกไม้มีอะไรไหมครับ?” “ไม่มี ดาวทิ้งไปแล้วด้วย ไม่ต้องห่วงดาวหรอก ดาวมันเก่ง มันควบคุมอารมณ์ได้แล้วจริงๆ” อู๋จ๊ะจ๋า “ยังไงป้าอู๋ช่วยกันคุณดาวอยู่ห่างกับดีนี่ไว้หน่อยนะครับ ผมกลัวเค้ามีเรื่องกัน” “จ้ะๆ” อีกมุมหนึ่งในห้อง ป้ากบกำลังแต่งหน้าให้ดีนี่ “นี่หนูจะเสียเงินสั่งดอกไม่ให้นังดาวมันทำไม สั่งพวงหรีดให้มันยังดีซะกว่า” “ดีนี่มีอะไรที่ดีกว่านั้นให้เค้าอีกค่ะ” “อะไรเหรอ?” ดีนี่ไม่ตอบ ยกมือขึ้นมาหมุนแหวนของเพียงดาวที่ตัวเองใส่อยู่เล่นๆ ก่อนจะถอดเก็บใส่กระเป๋าถือ งานแฟชั่นของณัฐโชว์ใกล้เข้ามาทุกที ค่ำนั้น บรรยากาศบนเวที ถูกเนรมิตตกแต่งเป็นป่าดงดิบที่ดูเก๋และทันสมัย ตรงมุมหนึ่งมีซากเครื่องบินที่ถูกเถาวัลย์ปกคลุมอยู่ ตรงป้ายแบ็คดร็อปของงานมีตัวหนังสือเด่นหรา NUTTA 2012 THE JUNGLE OUT THERE บรรดาเซเลบริตี้ แต่งตัวเก๋ ยืนให้นักข่าวถ่ายรูป ถัดออกไป บางคนก็ยืนถือเครื่องดื่มคุยกันเม้าท์มอยถูกคอ ทุกคนต่างแต่งตัวโก้เก๋มีสไตล์ โอมท่าทางกังวลยืนหลบมุมอยู่ แต้วมาถึงงาน นักข่าวขอถ่ายรูปแต้ว จังหวะนั้นนักข่าวสองคนหันไปเห็นโอมที่ยืนแอบซุ่มอยู่ “นั่นแฟนคุณเพียงดาวนี่” ว่าแล้วนักข่าวทั้งสองคนรีบพุ่งเข้าไปหาโอมทันที พอถูกนักข่าวถ่ายรูป โอมตกใจ “วันนี้มาให้กำลังใจใครเป็นพิเศษไหมครับ?” โอมอึกอักทำตัวไม่ถูก แต้วเห็นรีบเข้ามาช่วยตอบแทนโอม “วันนี้งานของพี่ณัฐเค้า ทุกคนที่มาร่วมงานก็ต้องให้กำลังใจพี่ญัฐสิคะ” นับข่าวหันมาถามโอมอีก “หลังจากที่โดนแบน คุณดาวเค้าพร้อมจะกลับมาเดินแบบอีกครั้งแล้วเหรอครับ?” แต้วตอบแทนอีก “ทุกคนก็เห็นว่างานแถลงข่าวดาวเค้าพร้อมแค่ไหน แล้ววันนี้ดาวก็จะพร้อมยิ่งกว่าวันนั้นค่ะ” “งั้นงานนี้ก็เรียกได้ว่าเป็นการกลับมาของคุณดาวได้เลยสิครับ” นักข่าวซัก “ไม่ได้ค่ะ” คำตอบของแต้วทำเอานักข่าวงง แต้วยิ้มแล้วพูดต่อ “เพราะดาวเค้าไม่เคยจากไปไหน วงการนี้เป็นของดาวเสมอ” นักข่าวฮือฮา แหนม ปลาหวาน และคิว ยืนมองมาทางโอมกับแต้วอยู่ สายตาเป็นกังวล “ดีนะเนี่ยที่คุณแต้วช่วยพี่โอมได้ ดูสิเพิ่งเคยเห็นช่างภาพตื่นนักข่าว” ดิวว่า แหนมเหน็บตามปาก “มีแฟนชอบสร้างเรื่องขนาดนั้น เป็นแกจะตื่นเต้นไหมล่ะ” คิวหน่ายใจ แหนมเม้าท์ต่อ “คุณดาวนี่ทำบุญด้วยอะไร โดนแบนขนาดนี้แล้วก็ยังอุตส่าห์มีพี่ณัฐขี่ม้าขาวมาช่วย แต่งานนี้ไม่รู้จะตกม้าตายรึเปล่า” “คุณดาวเค้าไม่ตกม้าตายหรอก แต่ดีนี่น้ำตาตกในมากกว่า เป็นเบอร์หนึ่งอยู่ได้ไม่นาน คุณดาวก็กลับมาทวงบัลลังซะแล้ว” ปลาหวานเหน็บกลับ “ชั้นเป็นดีนี่ชั้นไม่ยอมหรอก” แหนมว่า “ไม่ยอมแล้วทำไงได้ ก็คุณณัฐเค้าเลือกคุณดาวให้เดินฟินาเล่นี่” คิวบอก ยิ่งใกล้เวลาบรรยากาศหลังเวทีก็ยิ่งดูวุ่นวาย ทีมงานเตรียมงานวิ่งกันขาขวิด ณัฐยืนคุมงานอยู่ นางแบบ นายแบบบางคนแต่งตัวเสร็จเรียบร้อยแล้ว ขณะที่นางแบบหลายคนกำลังแต่งหน้าทำผม เพียงดาวสวมใส่เสื้อปริ้นท์ลายสัตว์อยู่อีกด้าน ทีมงานกำลังใส่เครื่องประดับให้ ดีนี่ใส่เสื้อปริ๊นท์ลายสัตว์เช่นกัน แต่งตัวเสร็จเหลือบตามองเพียงดาวแล้วยิ้มให้แปลกๆ ก่อนจะหันกลับมามองแหวนในมือตัวเอง ด้านหน้าแคทวอล์ค บรรดาช่างภาพต่างเตรียมกล้องขึ้นมาเตรียมพร้อม แขกเหรื่อในแวดวงแฟชั่น และเซเลบริตี้เข้านั่งประจำที่ แต้ว อู๋ โอม แหนม คิว และปลาหวานนั่งฟร้อนท์โรว์ติดหน้าเวที สักครู่หนึ่งไฟบนเวทีเฟดลง มีภาพฉายขึ้นบนจอโปรเจคเตอร์ขนาดใหญ่ เป็นภาพกราฟฟิคป่าดงดิบ พร้อมตัวหนังสือโลโก้ NUTTA 2012 THE JUNGLE OUT THERE ปรากฏขึ้นมา ซาวน์ดนตรีดูน่าตื่นเต้นเร้าใจ คนดูปรบมือ โชว์จะเริ่มแล้ว นางแบบ นายแบบแสตนด์บายรอปล่อยคิว เพียงดาวยืนอยู่ท้ายสุดของแถว แบ็คสเตจปล่อยคิว อู๋ ณัฐ และป้ากบยืนอยู่หน้ามอนิเตอร์ ดีนี่แต่งตัวเสร็จเดินกรีดกรายมายืนเคียงข้างเพียงดาว พลางเอ่ยขึ้น “เดินแบบด้วยกันแบบนี้คิดถึงครั้งแรกที่เราเดินด้วยกันเลยนะคะ ตอนนั้นพี่ดาวเป็นนางแบบอันดับหนึ่ง ดีนี่เป็นแค่เด็กโนเนมกระจอกคนนึง” เพียงดาวปรายตามองดีนี่ “ตอนนี้ก็ไม่มีอะไรเปลี่ยนไปเลยนี่... แต่จะว่าไปเรื่องเลวๆ ที่เธอทำมาทั้งหมด มันทำให้เธอดูต่ำยิ่งกว่าเดิมอีก” ดีนี่ยิ้มพูดกำกวมกวนต่อม “เหรอคะ ดีนี่ดูต่ำขนาดนั้นเลยเหรอคะ แล้วถ้าพี่ดาวรู้เรื่องดีนี่กับโอม พี่ดาวจะด่าดีนี่ว่าอะไรนะ” เพียงดาวชะงัก “ทำไม เธอกับโอมทำไม!?” อู๋เห็นรีบวิ่งมาหาเพียงดาว “ดาว มีอะไร ใจเย็นๆ ก่อนนะ” เพียงดาวสงบลง คุมสติอารมณ์ได้ “ไม่มีอะไรหรอกค่ะพี่อู๋ ก็แค่หมาเห่าใบตองแห้งน่ะค่ะ คนบางคนเค้ากลัวว่าดาวจะกลับมา เลยสร้างเรื่องโกหกให้ดาวเสียสมาธิ แต่ดาวไม่หลงกลเค้าหรอกค่ะ” เพียงดาวหันมาหาดีนี่ “ชั้นอยากจะด่าเธอจริงๆ แต่ชั้นไม่สามารถสรรหาคำด่าอะไรที่สาสมกับพฤติกรรมของเธอได้” ดีนี่ยิ้มเยาะ “รีบนึกหน่อยแล้วกันนะคะ เดี๋ยวจะไม่มีโอกาสได้ด่า” เพียงดาวชะงัก ในท่าทีที่เหมือนถือไพ่เหนือกว่าของดีนี่ แบ็คสเตจตะโกนบอก “คิวคุณดาว ดีนี่ค่ะ” เพียงดาว กับดีนี่เดินออกไปหน้าเวที เพียงดาว กับดีนี่เดินออกมาโพสท่าตรงกลางเวที ดีนี่แอบชำเลืองมองเพียงดาว ขณะที่เพียงดาวก็มองดีนี่เขม็ง คิดในใจว่าจะสร้างเรื่องอะไรไหม แล้วสองคนเดินแยกออกไปคนละข้างของเวที โอมมองจ้องสองสาวใจเต้นระรัว ไม่รู้จะเกิดเรื่องร้ายแรงอะไรรึเปล่า ดีนี่เห็นทอดยิ้มส่งให้โอม เสียงปรบมือดังเกรียวกราว ดีนี่ กับเพียงดาวเดินกลับเข้าหลังเวทีไป โอมโล่งใจที่ทุกอย่างเรียบร้อย แต้วหันมาเห็นโอม “พี่บอกแล้วไงว่าโอมไม่ต้องกังวลหรอก ดาวเค้าจริงจังกับงานนี้มาก” สองคนเดินเข้ามาหลังเวที อู๋มาเปลี่ยนสีปากให้เพียงดาว ป้ากบมาเปลี่ยนสีปากให้ดีนี่ ณัฐเดินมาหาเพียงดาวสีหน้าระรื่น “เยี่ยมมากเลยดาว ดาวพรีเซ้นต์เสื้อผ้าได้อย่างที่พี่ต้องการเลย พี่ไม่ผิดหวังจริงๆ ที่เลือกดาว” “ขอบคุณค่ะ พี่ณัฐอุตส่าห์ไว้ใจดาว ดาวจะทำให้ดีที่สุดค่ะ ณัฐเดินออกไป ป้ากบที่เปลี่ยนหน้าให้ดีนี่ข้างๆ มองเพียงดาวอย่างแค้นใจ พูดกระทบกระทั่ง “ยิ้มเข้าไป แค่ของเก่าใส่ตะกร้าล้างน้ำ จะไปได้ไปสักกี่น้ำเชียว” อู๋หมั่นไส้ กัดเอา “กบ เอาน้ำแข็งประคบตาหน่อยไหมจ๊ะ ดูสิตาร้อนไปหมดแล้ว” อู๋หัวเราะเยาะป้ากบ ป้ากบแค้นจะพูดโต้ ดีนี่จับแขนป้ากบเป็นเชิงห้ามไว้ “พี่ดาวเค้าก็น่าอิจฉาจริงๆ นะคะ ได้เดินฟินาเล่งานพี่ณัฐแบบนี้ถือว่าโชคดีมาก แต่ระวังนะคะเค้าว่าคนที่โชคดีเรื่องงานมากๆ จะโชคร้ายเรื่องอื่น” “ชั้นไม่เชื่อโชคลางหรอก ชั้นเชื่อเรื่องความดีความชั่ว” เพียงดาวตอกหน้า ป้ากบโกรธจนตัวสั่น “นังดาว!!” ดีนี่ดึงป้ากบไว้ “ชุดมาแล้วดาว” อู๋บอก เพียงดาวยิ้มเยาะทั้งสองคน อู๋ดึงเพียงดาวออกไป ป้ากบเต้าเร่าๆ “ดูมันๆ” “ใจเย็นค่ะป้า ปล่อยให้พี่ดาวเค้าได้ใจไปก่อน ให้บินให้สูงๆ เวลาร่วงมา จะได้เจ็บ” ป้ากบงงว่าดีนี่หมายความว่าอะไร แฟชั่นโชว์ดำเนินต่อไปอย่างน่าตื่นตา สมกับชื่อชั้นของ ณัฐที่โลกแฟชั่นยอมรับ ดีนี่ และเพียงดาวเดินเฉิดฉายอยู่บนเวทีในชุดเดรสสั้นลายสัตว์ นายแบบ ใส่เชิ้ตลายสัตว์ กับกางเกงขาสั้น นางแบบ ดาว ดีนี่ ใส่สกินนี่ลายสัตว์ โอมมองเพียงดาวกับดีนี่ ลุ้นระทึกทุกนาที แล้วถอนใจเหมือนจะโล่งออก เพียงดาวใส่ชุดขนนกเรียบร้อยแล้ว ยืนอยู่กับอู๋ที่ตรวจความเรียบร้อย อู๋ติดขนนกให้เสร็จพอดี “ชุดนี้เสร็จแล้วก็จะถึงชุดฟินาเล่แล้วนะดาว วันนี้ดาวทำได้ดีมากเลยนะ” เพียงดาวยิ้มให้ ระหว่างนั้นทีมงานเดินเข้าตามดีนี่ที่ใส่ชุดขนนกเรียบร้อย แถวโต๊ะแต่งตัว “น้องดีนี่ แสตนด์บายได้แล้วค่ะ” “ค่ะๆ เดี๋ยวดีนี่ไปเดี๋ยวนี้ค่ะ”
No comments:
Post a Comment