{[['
']]}
']]}
“แล้วแกจะได้รู้ ว่ากฎหมายที่แท้จริงไม่ใช่ไอ้แผ่นกระดาษที่อยู่ในมือแก แต่เป็นฉันต่างหาก!”
แม้ขุนเดชจะถูกบัวทองหมางเมิน ตะบึงตะบอนใส่ แต่เขาก็ยังตามบัวทองไปที่สระบัว จะช่วยพายเรือให้เก็บบัว เธอก็ไม่ยอมจะพายเองเก็บเอง เลยถูกขุนเดชแกล้งดำน้ำไปก่อกวนขณะบัวทองพายเรือ เก็บบัวถูกบัวทองเอาพายฟาดหัวดังโพละ! พอทำขุนเดชเจ็บบัวทองก็ตกใจ เป็นห่วง
แต่ขณะพายเรือกลับ เรือล่ม บัวทองจมหายไป ขุนเดชช่วยเธอขึ้นฝั่งในสภาพไม่ได้สติ เขาผายปอดให้และเฝ้าดูอย่างเป็นห่วง ในยามที่บัวทองสิ้นพยศ ขุนเดชพินิจดวงหน้าที่ไม่ได้สติ พึมพำอย่างรู้สึกผิด
“บัวทอง...พี่ขอโทษที่พี่ทำให้บัวทองต้องเสียใจ” เขาตำหนิตัวเองว่า “พี่มันเป็นคนบาปไม่คู่ควรกับนางฟ้านางสวรรค์จิตใจงดงามอย่างบัวทอง แต่พี่สัญญาจนกว่าจะถึงเวลาที่ต้องลงไปชดใช้บาปในนรก พี่จะดูแลรักษาแผ่นดินนี้ไว้ให้บัวทองได้ภูมิใจ...พี่สัญญา”
ขุนเดชบรรจงหอมหน้าผากบัวทองอย่างแผ่วเบา กอดเธอไว้ราวกับชีวิตนี้จะไม่มีโอกาสกอดเธออีก
เมื่อบัวทองรู้สึกตัวขึ้นมา เธอมองหาและร้องเรียกขุนเดช แต่...ไม่มีเขาอยู่ตรงนั้นแล้ว...
ooooooo
ที่แคมป์โบราณคดี ดาราและอาจารย์ประทีป ช่วยกันตรวจและค้นคว้าอาวุธปืนคาบศิลาโบราณอย่างละเอียด วิเคราะห์กันถึงยุคสมัยและที่มาของอาวุธเหล่านี้ตามหลักฐานทางประวัติศาสตร์
นอกจากอาวุธปืนคาบศิลาแล้ว ยังมีข้าวของเครื่องใช้ที่ขุดพบ ทำให้อนุมานได้ว่า พื้นที่ที่ขุดพบนี้ น่าจะเป็นจุดพักระหว่างเดินทัพทหาร
“ต้องขอบคุณยงยุทธเขาเลยค่ะอาจารย์ เพราะถ้าไม่ได้เขาเดินเรื่องอายัดพื้นที่ไว้ ป่านนี้สมบัติทุกชิ้นก็คงต้องตกไปอยู่ในมือพวกโจร” ดาราเอ่ยอย่างประทับใจ
ยงยุทธยิ้มรับ หยิบปืนคาบศิลาขึ้นมาดูอย่างพินิจ พิจารณา มีบางจุดที่เขายังติดใจสงสัย
ตกกลางคืน ขุนเดชไปที่แคมป์โบราณคดีตามที่อาจารย์ประทีปให้คนไปตาม อาจารย์ให้เขาช่วยดูปืนคาบศิลาที่ยึดมา ขุนเดชใช้กล้องขยายส่องดูจุดสำคัญ บอกว่าปืนนี้ไม่มีตราสัญลักษณ์ของพวกทหารฝรั่ง คาดว่าเป็นฝีมือของช่างสยาม ทั้งยังวิเคราะห์ว่า ปืนพวกนี้น่าจะเป็นของกองทหารสอดแนมไม่ใช่ทัพหน้า เขาชี้ให้อาจารย์ประทีปดูว่า
“อาจารย์เห็นไหมครับ คมดาบพวกนี้บิ่นเพราะผ่านการต่อสู้มาอย่างหนัก เป็นไปได้ว่า กองทหารกลุ่มนี้คงจะโดนข้าศึกไล่ล่าจนเหลือน้อยเต็มที ทำให้ต้องหนีมาซ่อนตัวในพื้นที่ที่เราขุดพบ”
อาจารย์ประทีปฟังอย่างครุ่นคิดใคร่ครวญ พลันก็นึกอะไรได้บอกว่า มีตำนานอยู่เรื่องหนึ่งที่ตนเคยได้ยิน เกี่ยวกับกองทหารที่หายไปอย่างลึกลับ อาจารย์ประทีปเล่าว่า
“สมัยที่ผมยังตระเวนบูรณะโบราณสถานกับอาจารย์ก้องเกียรติ มีคนเฒ่าคนแก่เล่าให้ฟังว่า กองทหารที่ถูกส่งไปลาดตระเวน ถูกพวกทหารฝั่งตรงข้ามโจมตี จนต้องหนีไปซ่อนตัวอยู่ในป่า พวกทหารที่บาดเจ็บก็ทยอยล้มตาย อาวุธที่ใช้ต่อสู้ก็บิ่นหักจนเหลือเพียงแค่ปืน ไม่กี่กระบอก และกระสุนอีกไม่กี่นัด”
“สถานการณ์แบบนั้น มีทางเลือกแค่สองทาง คือยอมเป็นเชลยกับสู้ตายถวายหัว” ขุนเดชมองออก
“ใช่...เหมือนโชคจะเข้าข้าง มีการพบเหล็กไหลระหว่างการเตรียมตัวสู้ตาย ในกลุ่มทหารที่เหลือรอด มีช่างทำปืนอยู่ด้วย เลยใช้เหล็กไหลมาทำปืนและกระสุนลงอาคมเรียกว่าปืนคาบศิลาเหล็กไหล ว่ากันว่า ผู้ที่โดนยิงด้วยกระสุนเหล็กไหลอาถรรพณ์จะทำให้วิญญาณไม่ได้ผุดไม่ได้เกิด เป็นผีโหงพรายทนทุกข์ทรมานชั่วกัปชั่วกัลป์”
ขุนเดชพึมพำถึงเหล็กไหล...อาจารย์บอกว่ามันเป็นตำนานเล่าขานกันมาเกี่ยวกับเหล็กไหล เรื่องลี้ลับที่ยังมีคนพยายามพิสูจน์ถึงความศักดิ์สิทธิ์และต้องการครอบครองมัน
“ครับอาจารย์ แต่ของดีต้องอยู่กับคนดีจึงดีเลิศ คนไม่ดีถึงจะได้ครอบครองของดี ก็มีอยู่ได้ไม่นาน และจะนำพาหายนะไปสู่มัน”
ขุนเดชพูดด้วยประกายตาแข็งกร้าว จริงจัง
ooooooo
อ่านละคร ขุนเดช ตอนที่ 9
ปราชญ์ตบหน้าประดับอย่างโกรธจัด เมื่อประดับกลับมามือเปล่า ทั้งยังกลับมาแบบถูกไล่ออกมาด้วย ประดับบอกว่า ถูกหมวดยงยุทธดำเนินเรื่องจนตนจำต้องยอมถอย
“แต่ปืนคาบศิลาเหล็กไหลน่าจะยังอยู่ในบริเวณนั้น ถ้าพวกนักโบราณคดีไปขุดพบเข้า โอกาสที่ฉันจะได้มาทำพิธีก็คงลำบาก แกเข้าใจไหม”
ประดับยืนยันว่าตนจะหาทางเอาปืนคาบศิลาเหล็กไหลมาให้ได้ ปราชญ์กำชับให้จัดการกับวีรบุรุษบาปด้วย ปรามว่าอย่าพลาดให้มันบ่อยนัก พวกนักข่าวรู้เรื่องตีข่าวกันใหญ่โต มันจะนำหายนะมาสู่ตนได้
ระหว่างนั้นเอง คุณหญิงในชุดราตรีเกาะอกเตรียมไปงานกับปราชญ์เข้ามา
คุณหญิงเร่งอย่างหงุดหงิดกลัวไปงานสาย ปราชญ์ไม่สนใจ พอคุณหญิงเสียงดังมากขึ้น ปราชญ์ก็ให้ประดับออกไปก่อน ปราชญ์กับคุณหญิงเผชิญหน้ากันอย่างตึงเครียดในห้อง
“ไอ้แก่บ้าอำนาจเอ๊ย...ฉันจะอดทนกับแกจนถึงวันที่ฉันพร้อมล้มแกเท่านั้น” ประดับพึมพำขณะเดินออกไป หูแว่วเสียงคุณหญิงทะเลาะกับปราชญ์อย่างรุนแรง คุณหญิงคว้าแจกันโบราณปาแตก ถูกปราชญ์ตะคอกถามว่า รู้ไหมว่าแจกันใบนั้นมันมีค่าเท่าไหร่
“จะกี่สิบล้านหรือเป็นร้อยล้านฉันก็ไม่สน เพราะมันไม่ได้มีค่ามากกว่าฉันที่เป็นเมียคุณ” เลยถูกปราชญ์ตบหน้าเพียะ! คุณหญิงเลือดกบปาก ปราชญ์ตวาดอย่างเกรี้ยวกราดว่า
“อีกไม่นาน ฉันจะเป็นมหาบุรุษที่ยิ่งใหญ่ที่สุด เพราะฉะนั้น เธอยังอยากมีค่าสำหรับฉันอยู่ ก็จำใส่หัวเอาไว้...อย่ามาแตะต้องของฉันอีก!”
คุณหญิงเจ็บใจร้องไห้น้ำตานองหน้า ประดับยืนมองผ่านประตูที่แง้มอยู่ ได้ยินได้เห็นทุกอิริยาบถของปราชญ์
ดังนั้น คืนนี้คุณหญิงมานั่งดื่มอย่างหนักที่สระว่ายน้ำ ประดับเข้าไปขอร้องให้พอ คุณหญิงไม่ยอมหยุด ประดับแก้ต่างให้ปราชญ์ว่า ท่านต้องไปราชการหลายวัน ท่านฝากให้ตนดูแลคุณหญิงด้วย
แล้วประดับก็ดูแลคุณหญิงแบบเดียวกับที่ดูแลปารมี พาขึ้นห้องนอน คุณหญิงขอให้อยู่เป็นเพื่อนเพราะตนเหงาเหลือเกิน ประดับดูแลคุณหญิงอย่างแนบชิดยิ่งกว่าเพื่อน คุณหญิงระเบิดอารมณ์เมื่อถึงขีดที่ทนไม่ได้ คว้ารูปของปราชญ์ที่ใส่กรอบวางอยู่ที่หัวเตียง ปาลงพื้นแตกกระจาย!
ooooooo
แล้วกำนันก็ได้รับโทรเลขจากประดับให้เริ่มทำตามแผนที่คุยกันไว้ หลังจากนั้น กำนันก็นำกำลังขนของเข้าไปในเขตงานก่อสร้างถนน มันมากันอย่างบ้าระห่ำจนตำรวจต้านไม่อยู่
จ่าแท่นคาดว่าเป็นคนของกำนัน ยงยุทธบอกว่าตนได้ยินอยู่เหมือนกันว่า ยังมีบางอย่างที่มันต้องการอยู่
ยงยุทธบอกจ่าว่าตนจะตามพวกนั้นเข้าไป ดาราขอตามไปด้วย เขาบอกให้จ่าแท่นพาเธอกลับไปเสีย ตนจะได้ไม่ต้องกังวล จ่าบอกยงยุทธว่าก่อนที่ตนจะมาได้ข่าวว่าขุนเดชรู้เรื่องนี้แล้ว
ไอ้นะ ลูกน้องกำนันได้รับคำสั่งให้หาของให้เจอ ตรงไหนน่าสงสัยให้ขุดเลยและถ้าใครขุดได้ พ่อกำนันจะมีรางวัลให้อย่างงาม
“ที่นี่ไม่ใช่ที่ของพวกเอ็ง ออกไปให้พ้น!” ขุนเดชก้าวออกมา คนงานเงื้อจอบจะฟาด ถูกขุนเดชคว้าไว้กดมันลงได้โดยง่าย ไอ้นะสั่งลูกน้องให้จัดการขุนเดชก่อนเอาให้น่วมแล้วฝังไว้ที่นี่เลย
พวกคนงานคว้าทั้งจอบ เสียม อีโต้ อีดาบ และเชือกผูกเคียวเตรียมลุย ขุนเดชกำหมัดแน่น ไอ้นะสั่งลูกน้องจับขุนเดชไว้มันจะยิงแสกหน้า แต่พอมันยิง ขุนเดชเพียงพลิกตัวก็พ้นวิถีกระสุน คว้าคนงานมาเป็นตัวประกันแล้ววิ่งหนีไป ทุบตัวประกันสลบจึงเห็นว่าแขนของตัวเองได้รับบาดเจ็บ
ทันใดนั้น ยงยุทธตามมาถึง ร้องบอกขุนเดชว่า
“ฉันได้ยินเสียงปืน นึกสงสัยอยู่ว่า พวกมันกำลังเล่นงานใคร ถ้าไม่ใช่แกก็ต้องเป็นวีรบุรุษบาปหรือไม่ก็ทั้งคู่”
“แกไม่มีสิทธิ์สงสัยอะไรฉันก็ได้ แต่ฉันไม่มีเวลามาฟังแกสอบปากคำ ฉันรับปากอาจารย์ประทีปว่าจะเข้ามาดูแลไม่ให้พวกมันมาขุดทำลายสมบัติของชาติ”
พูดแล้วขุนเดชจะออกไป แต่ยงยุทธไม่ให้ไป ถามว่าพวกนั้นพยายามกลับมาทั้งที่ตนสั่งห้าม รู้หรือเปล่าว่าพวกมันต้องการอะไร
ขุนเดชไม่ทันได้พูดอะไร พวกไอ้นะก็กรูกันเข้ามา พวกมันยิงเฉี่ยวหัวทั้งสองไป ทั้งขุนเดชและยงยุทธต้องรีบวิ่งหลบลูกปืนกันแทบไม่ทัน
ooooooo
อ่านละคร ขุนเดช ตอนที่ 8-9 วันที่ 5 พ.ค. 55
ละคร ขุนเดช บทประพันธ์ โดย: สุจิตต์ วงศ์เทศ
ละคร ขุนเดช บทโทรทัศน์ โดย : แพรพริมา
ละคร ขุนเดช กำกับการแสดง โดย : สยาม น่วมเศรษฐี
ละคร ขุนเดช ผลิต โดย : บริษัท พอดีคำ จำกัด โดยธงชัย - มณีรัตน์ ประสงค์สันติ
ละคร ขุนเดช แนวละคร โดย : ดราม่า แอ็คชั่น อิงประวัติศาสตร์
ละคร ขุนเดช ออกอากาศ : วันพุธ-วันพฤหัสบดี เวลา 20.25 น. ทางโทรทัศน์สีกองทัพบกช่อง 7
ละคร ขุนเดช ออกอากาศตอนแรก : เริ่มพุธที่ 18 เมษายน พ.ศ. 2555
ที่มา ไทยรัฐ
No comments:
Post a Comment