{[['
']]}
']]}
เดือนแรมพูดตามคำพูดที่ธิติรัตน์สอนมาว่า ดุจแขเป็นแค่แฟนเก่า “แฟนเก่าที่น่ากลัวยิ่งกว่าผี เพราะผีถึงจะเชื่อว่ามีอยู่จริง แต่ก็ไม่เคยเห็น ไม่เหมือนกับแฟนเก่า ไม่เคยสนใจว่ามีจริง แต่ดันตามหลอกหลอนยิ่งกว่าผีเสียอีก แถมยังทำตัวเป็นสัมภเวสี ไม่ยอมไปผุดไปเกิดซักที”
“แต่คนหน้าจืดๆคนนี้ล่ะค่ะ ที่คุณชายให้ความสำคัญกว่าคู่หมั้น”
“หน้าด้าน...”
“อย่าด่าตัวเองสิคะ เพราะที่แรมมาที่นี่เพราะคุณชายให้สิทธิ์แรม ซึ่งต่างจากคุณที่คุณชายไม่ได้ต้องการ และมันควรจะจบแค่คำว่าแฟนเก่าเท่านั้นค่ะ”
“ฉันจะทวงคุณชายของฉันคืน”
“แรมก็จะใช้หัวใจรักของแรม ดึงคุณชายเอาไว้เหมือนกันค่ะ...ขอโทษนะคะ แรมเคยคิดว่าการไล่ล่าผู้ชายเป็นเรื่องไร้สาระที่สุดในชีวิต ไม่อยากเชื่อ พอมาเจอกับตัวมันจำเป็นต้องทำ เพราะผู้หญิงบางคนเป็นยิ่งกว่าปลิง อ้อ แล้วถ้าคุณดุจแขยังทำใจไม่ได้ แรมขอแนะนำให้ไปฟังเพลงกฎของแฟนเก่า...นะคะ เผื่อความฟุ้งซ่านจะจางลงบ้าง” พูดจบเดือนแรมจะเดินออก
ดุจแขโผนเข้ากระชากผม เดือนแรมหันมาดึงผมเธอบ้างและบอกว่า อย่าต้องมาเจ็บหน้าเพราะมือตนเลย เดี๋ยวเธอต้องให้หมอถากหน้าออกเพราะตอนนี้มันหนามาก...ดุจแขตกใจนึกไม่ถึงว่าเดือนแรมจะปากร้ายขนาดนี้ เดือนแรมผลักดุจแขล้มไปหัวกระแทกเตียง ดุจแขคว้ามีดปอกผลไม้จะแทง ธิติรัตน์เข้ามาแย่งมีดไว้ได้ ผลักดุจแขออก ดึงเดือนแรมมากอดไว้
“ถ้าคุณทำคนของผมแม้แต่ปลายนิ้ว คุณเจอดีแน่”
ดุจแขกรี๊ดลั่นจะเข้าตบเดือนแรมอีก ธิติรัตน์ปกป้องเดือนแรมและบอกอย่ามาทำร้ายคนที่ตนรัก แล้วพาเธอออกไป ปล่อยให้ดุจแขร้องกรี๊ดอยู่แบบนั้น...สรรชัยซึ่งห่วงเดือนแรมอยู่แล้วเห็นธิติรัตน์ประคองเธอหน้าตาตื่นออกมา เผอิญเพ็ญประกายมองมาเห็นทั้งสองคนขึ้นรถไปด้วยกัน ก็ร้องไห้โฮฟ้องจันทราว่าเดือนแรมแย่งธิติรัตน์ จันทรายุลูกจะปล่อยให้เป็นแบบนี้ไม่ได้
ระหว่างนั่งรถออกมา ธิติรัตน์ซักถามว่าเดือนแรมพูดอะไรกับดุจแขบ้าง เธอเล่าว่าพูดตามที่เขาสอนและบางประโยคก็มาจากเจ๊กอไก่ ธิติรัตน์ได้ฟังก็อมยิ้มโทร.ไปขอบใจเจ๊กอไก่ และหวังว่าครั้งนี้ ดุจแขจะไม่กลับมาวุ่นวายกับตนอีก
ooooooo
กลับถึงวังศิลาลาย เดือนแรมขอโทษธิติรัตน์ถ้าตนพูดอะไรกับดุจแขแรงเกินไป ธิติรัตน์กลับเข้าใจว่าเดือนแรมกังวลใจเรื่องสรรชัย จึงเหวี่ยงอารมณ์ใส่ อยากพูดอะไรก็พูดออกมา เดือนแรมน้อยใจอยากถามถึงคำพูดที่เขาบอกดุจแขว่าเขารักตน แต่เขากลับไม่เข้าใจ
“คุณชายไม่คิดถึงใจแรมเลยเหรอคะ ว่าแรมจะรู้สึกยังไง”
“ถ้าเธอไม่บอก ฉันก็จะไม่ถาม เพราะคนอย่างฉัน ไม่เคยสนใจใคร”
“แต่ถ้าเป็นแรม ถึงคนที่แรมรักเขาจะไม่ถาม แรมก็อยากจะบอก ไม่ใช่แค่นี้ด้วยค่ะ เพราะถ้าแรมรักใคร แรมจะไปตามหาเขา ไปดูแลเขา ตั้งแต่วันแรกที่รู้ว่ามีเขาอยู่ในโลกเลยค่ะ” เดือนแรมพูดจบ ก็วิ่งหนีเข้าบ้าน ธิติรัตน์ตะโกนตามหลังว่า แล้วเธอรักใคร
เดือนแรมน้ำตาไหลวิ่งเข้าห้อง ธิติรัตน์ตามมาอยากจะเคาะประตูแต่แล้วก็เปลี่ยนใจ เดือนแรมเสียใจนึกถึงคำพูดของธิติรัตน์ตอนอยู่ในรถ ที่ว่า “ที่ฉันบอกว่ารักเธอมันไม่ได้เป็นความจริง ฉันแค่พูดให้ดุจแขเขาเลิกยุ่งกับฉันเท่านั้น”
“แรมรู้ค่ะ ว่าคุณชายไม่ได้รักแรม แต่คุณชายคงไม่รู้ว่าแรมเจ็บแค่ไหนที่ได้ยินคุณชายพูดอย่างนั้น เพราะแรม...แรมรักคุณชายค่ะ” เดือนแรมรำพันอยู่คนเดียว...
ออกจากโรงพยาบาล ดุจแขยังคงดื่มเหล้าเมาตลอด สรรชัยเริ่มตัดใจจากเธอได้ เขาอยากบอกเดือนแรมเป็นคนแรก จึงโทร.นัดเธอออกมาพบช่วงพักเรียน ธิติรัตน์ได้ยินเดือนแรมพูดโทรศัพท์นัดหมายกันก็หงุดหงิดใจ พูดจาประชดประชัน จนเดือนแรมเองก็ไม่เข้าใจ
เดือนแรมพบกับสรรชัยตามนัด สองคนปรับทุกข์เรื่องความรักเหมือนพี่เหมือนน้องกัน...ธิติรัตน์นั่งมองมือถืออย่างหงุดหงิด ตัดสินใจโทร.ไป เดือนแรมเพิ่งเรียนเสร็จ เขาจึงแกล้งบอกว่าไม่สบายให้รีบกลับบ้าน เดือนแรมหน้าตื่นกลับมาพบว่าเขาล้างรถอย่างอารมณ์ดี แถมบอกแค่อยากรู้ว่าระหว่างเขากับคนพิเศษใครสำคัญกว่ากัน เดือนแรมน้ำตาคลอที่เขาเอาความรู้สึกของตนมาล้อเล่นเป็นเกมอย่างหนึ่ง ไม่ว่าใครจะแพ้จะชนะ ก็ต้องมีคนหนึ่งที่สูญเสียความรู้สึกดีๆ เพียงแค่ต้องการชนะ มันเป็นความภาคภูมิใจ แต่เขาจะไม่มีตนตลอดชีวิต...
ooooooo
อ่านละคร มาหยารัศมี ตอนที่ 6
จากการกระทำของธิติรัตน์ ทำให้เดือนแรมเสียใจมาก เดินร้องไห้ออกมา ธิติรัตน์ห่วงวิ่งตามร้องเรียกให้หยุด แต่เธอยังเฉยจึงเริ่มโกรธ กระชากเธอให้หันมา ด้วยแรงเหวี่ยง หน้าเดือนแรมแทบจะชนกับหน้าของเขา สองคนจ้องตากัน เดือนแรมน้ำตาร่วง เขาเห็นแล้วใจอ่อนยวบ
“ที่แรมรีบกลับมาเพราะแรมเป็นห่วงคุณชาย ห่วงมาก แต่แรมคาดไม่ถึงจริงๆว่าคุณชายต้องการให้แรมกลับมา เพียงแค่ต้องการเอาชนะ...คนที่แรมจะตามไปหาเขา ไปดูแลเขา ทั้งๆที่คนคนนั้น เขาคือ...”
“เขาคือคนสำคัญของเธอ...เธอคงอยากไปหาเขา แต่เธอมาหาฉันเพราะฉันสั่ง โอเค เธอไปหาคนที่เธออยากดูแลเขาเถอะแรม” ธิติรัตน์น้อยใจ หันหลังเดินจากไป...
ด้วยความที่กลัวธิติรัตน์เลือกเดือนแรม สองแม่ลูก จันทรากับเพ็ญประกาย ช่วยกันโทรศัพท์ดัดเสียงข่มขู่เดือนแรม “แกต้องตาย ฉันจะพาแกไปอยู่กับแม่แก แกต้องตาย...”
ทำเอาเดือนแรมหวาดผวา ภาพเก่าๆตอนเด็กที่หวาดกลัวความมืดและโดนทำร้ายกลับมาหลอกหลอน เธอทรุดลงกอดเข่าหน้าซีดตัวสั่นดวงตากระตุก ละเอียดเข้ามาเจอสภาพเดือนแรมก็ตกใจรีบไปตามธิติรัตน์มาช่วย เขากอดปลอบเธอและให้คนไปตามหมอเกรียงมาดูอาการ เดือนแรมเพ้อเรียกหาแม่ ในห้วงสำนึกของเธอ ราศรีมาปลอบลูบผมเธอ ร้องเพลงกล่อมอย่างอ่อนโยน
เกรียงดูอาการแล้วบอกว่า ให้เดือนแรมพักผ่อนไม่เป็นอะไรมาก แค่หมดสติไป คงมีอะไรมาสะกิดใจให้ภาพเก่าๆในอดีตมาหลอกหลอน หม่อมรัตนาแปลกใจว่าใครล่ะ ที่ทำให้เดือนแรมเป็นแบบนี้ ธิติรัตน์เข่นเขี้ยว เขาจะต้องค้นหาความจริงเรื่องมาหยารัศมีโดยเร็ว
มะลิมาต่อว่าเมินที่ปล่อยให้เดือนแรมออกไปอยู่กับคนอื่นและเตือนสติ “เธอนี่อ่อนแอจนไม่กล้ารับความผิดหวังของตัวเอง รู้บ้างมั้ย คนที่ผิดคือเธอ ที่รับจันทราเข้ามาในชีวิต...เพชรกับขี้โคลนเธอยังแยกไม่ออก ลองทบทวนสิ ตั้งแต่ครั้งที่เธอมีราศรีกับที่เธอมีจันทรา ชีวิตเธอมันแตกต่างกันยังไง”
เมินครุ่นคิดแต่ไม่ยอมรับ กลับย้อนว่าตนก็อยู่กับจันทราได้ มะลิให้ลองคิดทบทวนดูดีๆ จันทราเดินมามองด้วยสายตาเคียดแค้น มะลิกลับไปบอกแม้นเทพให้ตามหาเดือนแรมแล้วพามาอยู่ด้วยกัน ดีกว่าไปร่อนเร่อยู่กับคนอื่น
จันทราเอายากล่อมประสาทให้เมินกินแล้วเกลี้ยกล่อมให้เขาสำนึกว่า เขาต้องการตนเพราะราศรีมีชู้ ลูกก็เป็นลูกชู้ เขาจะไม่คิดถึงราศรีกับลูกอีก
เดือนแรมได้รับการดูแลเป็นอย่างดี ละเอียดเอาอาหารมาให้และกำลังจะบอกว่า ธิติรัตน์ดูแลทั้งคืน พอดีแม้นเทพโทร.เข้ามา ธิติรัตน์เดินมาได้ยินเดือนแรมรับปากกับแม้นเทพว่าจะไปอยู่ที่บ้านเขา ธิติรัตน์ทั้งหึงทั้งโกรธจึงแขวะ
“พอหายดีหน่อย จะไปอยู่กับผู้ชายเลยนะ” เดือนแรมรับว่าใช่ ธิติรัตน์ถลึงตาใส่
“เพราะผู้ชายคนนั้น ไม่เคยทำร้ายน้ำใจแรม เขาไม่เคยดูถูกแรม และเขาก็ไม่เคยเห็นความรู้สึกแรมเป็นแค่เรื่องล้อเล่นเหมือนอย่างคุณชาย”
“แรม นี่เธอยังโกรธฉันอยู่อีกเหรอ”
“แรมไม่เคยโกรธคุณชายหรอกค่ะ เพราะแรมมีหน้าที่รองรับอารมณ์ของคุณชาย”
“แรม...ฉันคงโหดร้ายมากสินะ ไม่เหมือนกับพี่ต้อมของเธอ” ธิติรัตน์กระชากแขน
เดือนแรมสะบัด แต่ธิติรัตน์ให้บอกมาก่อนว่า แม้นเทพดีกว่าตนตรงไหน
“ในสายตาของแรม คุณชายคือคนที่ดีที่สุด คือคนที่สำคัญที่สุด แต่คุณชายก็ยังเห็นความรู้สึกของแรมเป็นแค่เรื่องล้อเล่น เอาชนะอยู่ดี” เดือนแรมน้ำตาคลอเดินหนี
อ่านละคร มาหยารัศมี ตอนที่ 5-6 วันที่ 5 พ.ค. 55
ละครมาหยารัศมี บทประพันธ์โดย : บุษยมาส
ละคร มาหยารัศมี บทละครโทรทัศน์ทางช่อง 7 โดย ดารารุ่ง
ละครมาหยารัศมี กำกับการแสดงโดย : ทองสิทธิ์ โสดาโคตร / กฤษฎากร มะลิวัลย์
ละครมาหยารัศมี ผลิตโดย : ดาราวีดีโอ จำกัด
ติดตามชม ละคร มาหยารัศมี ได้ทางช่อง 7 สีทีวีเพื่อคุณ
ละครมาหยารัศมี ออกอากาศทุกวันศุกร์-เสาร์-อาทิตย์ เวลา 20.30 น.
ที่มา ไทยรัฐ
No comments:
Post a Comment