อ่านละคร มาหยารัศมี ตอนที่ 4 วันที่ 1 พ.ค. 55

อ่านละคร,

{[['']]}

อ่านละคร มาหยารัศมี ตอนที่ 4 วันที่ 1 พ.ค. 55
“ดุจแข เมื่อไหร่คุณจะยอมรับซักทีว่าเรื่องของเรามันจบกันไปนานแล้ว และตอนนี้ผมก็มีคนที่อยู่ในใจของผม” ดุจแขไม่เชื่อ ธิติรัตน์จึงบอกว่าจะเรียกให้มาพบ

ธิติรัตน์กดโทรศัพท์หาเดือนแรม เผอิญเดือนแรมกำลังถูกชุติมารื้อค้นห้องหาจดหมายและการ์ดที่แป้นเคยเห็น เดือนแรมขวาง จึงแกล้งกระตุกสร้อยตัวเองขาดแล้วร้องว่าเดือนแรมกระชากสร้อย มือถือดังขึ้น เดือนแรมรีบกดรับ ชุติมาเข้ามาแย่ง เกิดเสียงทะเลาะกัน ธิติรัตน์ได้ยินตกใจที่เดือนแรมกำลังโดนรังแก เพ็ญประกาย

มาช่วยดึงมือถือจากชุติมา ได้ยินเสียงผู้ชายร้องถามเดือนแรมเป็นอะไร ก็สะดุดหูว่าเสียงเหมือนธิติรัตน์ เธอยื่นมือถือคืนให้ เดือนแรมคว้ามาได้วิ่งหนีออกจากบ้านกดกลับไปหาธิติรัตน์ แต่เขาถูกดุจแขกระชากแขนอยู่จึงรับสายไม่ได้ เดือนแรมเข้าใจว่าเขาคงโกรธ พยายามโทร.กลับหลายครั้ง สรรชัยทนสภาพดุจแขไม่ไหวเข้าไปลากตัวกลับ ศรัณย์กับวีระมองอย่างงงๆ ธิติรัตน์ขึ้นรถขับออกมาได้ ก็รีบโทร.กลับไปหาเดือนแรม จังหวะนั้น เดือนแรมโทร.ไปหาศรัณย์เพื่อถามหาธิติรัตน์

“ตะกี้คุณชายโทร.หาแรม แต่พอแรมโทร.กลับ คุณชายไม่รับสาย ไม่ทราบว่าคุณชายมีอะไรกับแรมหรือเปล่าคะ”


“คงอยากจะคุยงานด้วยมั้ง งั้นแรมมาที่ร้านเลย เดี๋ยวฉันโทร.ตามนายชายให้”

ด้านธิติรัตน์ร้อนใจกับเสียงที่ได้ยิน เป็นห่วงเดือน–แรมอย่างมาก ศรัณย์โทร.เข้ามาเขาก็ตัดสายไม่ฟังว่าเรื่องอะไร เขากดหาเดือนแรมอีกครั้ง คราวนี้เธอรับสายแล้วบอกว่าอยู่บนรถเมล์กำลังไปหาเขา ธิติรัตน์สั่งให้ลงจากรถแล้วรอตนอยู่ตรงนั้น เดือนแรมงงว่าเรื่องอะไรกันแน่...พอธิติรัตน์มาถึงก็ถามอย่างห่วงใยว่าเมื่อกี้มีเรื่องอะไร เดือนแรมส่ายหน้าไม่อยากเล่า เขาจึงเอ็ดที่ออกจากบ้านมาทำไมค่ำมืด เธอโต้

“ก็คุณชายโทร.หาแรม แรมเป็นห่วงกลัวคุณชายจะมีเรื่องอะไร คุณชายมีอะไรรึเปล่าคะ”

ธิติรัตน์อึ้งมองเดือนแรมที่กลับกลายมาห่วงตนจนพูดไม่ออก เดือนแรมย้ำว่า เขามีเรื่องอะไรระบายให้ตนฟังได้ทุกเรื่อง ตนพร้อมจะอยู่เคียงข้างเขา ทำเอาธิติรัตน์ซึ้งใจ...

สองคนมานั่งริมน้ำ เดือนแรมตั้งหน้าฟังธิติรัตน์ระบาย เขาถอนใจก่อนจะยอมเล่าว่า ครั้งหนึ่งตนเคยรักดุจแขมาก และโกรธแค้นที่เธอไปแต่งงานกับคนอื่น แต่ตอนนี้ เขาหมดสิ้นความรู้สึกเหล่านั้นแล้ว แต่ดุจแข

ไม่ยอมจบและสิ่งที่เขาอยากรู้คือ วันนี้ดุจแขมากับผู้ชายที่เคยเดินอยู่กับเดือนแรมเป็นใคร เขาหันมาฟังคำตอบแต่เดือนแรมหลับไปเสียแล้ว

“เดือนแรม...เฮ้ย เธอนี่จริงๆเลย จะฟังกันหน่อยก็ไม่ได้ ความจริงเรื่องของฉันมันไม่ได้มีอะไรเกี่ยวข้องกับเธอ แล้วฉันจะโทร.หาเธอทำไม...” ธิติรัตน์มองอย่างเอ็นดู และสงสัยตัวเอง คำเตือนของแม่ผุดขึ้นในหัว เขาสับสน “ไม่...ฉันไม่ได้มีเธออยู่ในหัวใจ แค่...ไม่มีใครทนฉันได้เท่าเธอ แต่ยังไงก็ขอบใจเธอมาก ที่อุตส่าห์มาหาฉัน ทั้งๆที่เธอมานั่งหลับให้ฉันดู”

ธิติรัตน์จับหัวเดือนแรมมาอิงไหล่ตนให้นอนสบายๆ แล้วตัวเองก็ผล็อยหลับหัวอิงอยู่กับเธอจนฟ้าสว่าง...เดือน–แรมตื่นมาตกใจ ขยับตัวออกมามองหน้าธิติรัตน์อย่างรักและเทิดทูน เธอลุกไปล้างหน้าล้างตา หยิบผ้าเช็ดหน้ามาจะเช็ดแล้วชะงัก นึกได้เก็บไว้ให้ธิติรัตน์ใช้ เดินกลับมาปลุกเขาเบาๆ ส่งผ้าเช็ดหน้าให้เขาไปใช้และชวนเดี๋ยวไปใส่บาตรกัน ธิติรัตน์ล้างหน้าเสร็จ เห็นผ้าเช็ดหน้ามีชื่อเดือนแรมปักอยู่ก็อมยิ้มในความเชยอย่างน่าเอ็นดูของเธอ

“เชยได้อีกนะแม่คุณ ในที่สุด ผู้หญิงที่ใกล้ชิดฉันที่สุด เห็นจะมีแต่เธอ...เดือนแรม”

สองคนมาใส่บาตรร่วมกัน ธิติรัตน์รู้สึกถึงความอิ่มบุญ เขาบอกเธอว่าจะไปส่งบ้าน เดือนแรมกำลังจะบอกว่าบ้านอยู่ไหน พลันละเอียดโทร.มาบอกว่า หม่อมรัตนาตกบันได เขาตกใจรีบกลับวังโดยพาเดือนแรมมาด้วย...หม่อมรัตนาไม่เป็นอะไรมากแค่ข้อเท้าแพลง ถามลูกชายว่ามีเรื่องอะไรหรือเปล่าถึงไม่กลับบ้าน เขาว่าไม่มีอะไร เดือนแรมอาสาทำอาหารเช้าให้

ooooooo

เช้าวันนี้ เพ็ญประกายยังเสียใจที่ธิติรัตน์ผิดนัด จันทราปลอบและยุให้โทร.หาชวนเขาใหม่ เพราะเป็นคู่หมั้นกันไม่น่าเกลียด เธอโทร.ไปแต่ธิติรัตน์กำลังทานอาหารกับเดือนแรมจึงบอกปัด ยิ่งทำให้เธอเสียใจมากขึ้น จันทราย้ำกับลูกถ้าธิติรัตน์มีหญิงอื่น ตนจะกำจัดเอง

ทานอาหารเสร็จ ธิติรัตน์จะไปส่งเดือนแรม แต่ เธอกลับขอให้อยู่ดูแลหม่อมรัตนา ตนกลับกับตากล่ำได้ เดือนแรมขอผ้าเช็ดหน้าคืน ธิติรัตน์หาว่าหวงให้เขาซักก่อนถึงคืนก็ไม่ได้...ธิติรัตน์แอบกำชับตากล่ำให้ถ่ายรูปบ้านเดือนแรมมาให้ละเอียด

แม้นเทพกำลังเดินครุ่นคิดว่าใครคือมาหยารัศมี ชุติมาเดินมาได้ยิน จึงบอกว่าคือเพ็ญประกาย สองคนทะเลาะปะคารมกันอีก ชุติมาโกรธคว้าก้อนหินมา

ปาหัว แม้นเทพยิ่งมองเธออย่างเหยียดหยามและดูถูกว่า ผู้หญิงหยาบคายอย่างเธอ น่าสมเพชจนตนไม่อยากลดตัวไปต่อกรด้วย ชุติมาเจ็บแปลบ ทั้งโกรธทั้งแค้นแต่กลับไปโทษว่าเป็นเพราะเดือนแรม พอเห็นเดือนแรมลงจากรถตากล่ำ ก็ปรี่เข้ามาด่าว่าหยาบๆคายๆ ตากล่ำรีบถ่ายภาพด้วยมือถือไว้ทุกช็อต

“อ๊าย...อย่ามาถ่ายรูปฉันนะไอ้แก่ ฉันไม่มีทางไปเป็นเมียน้อยแกหรอก” ชุติมาหาว่าตากล่ำเป็นเสี่ยเลี้ยงเดือนแรม ไล่ตบตีจนตากล่ำวิ่งหนีกลับขึ้นรถขับออกไป

ธิติรัตน์รอฟังรายงานจากตากล่ำ หม่อมรัตนายิ่งมั่นใจว่าลูกชายรักเดือนแรมเสียแล้ว ตากล่ำรายงานและเอารูปที่ถ่ายทั้งหน้าบ้านและชุติมาให้ดู ธิติรัตน์ตะลึงว่าใช่อย่างที่เขาสงสัยจริงๆ เขาเป็นห่วงเดือนแรมและจะต้องเอาตัวเธอออกมาจากบ้านนั้นให้ได้...

เพื่อลูกสาวจะได้แต่งงานกับธิติรัตน์ จันทราจ้างเจิมให้ฉุดเดือนแรมไปกระทำชำเรา โดยวางแผนใช้เดือนแรม ออกไปซื้อโจ๊กกลางค่ำกลางคืน...ธิติรัตน์สังหรณ์ใจเป็นห่วงเดือนแรม ขับรถจะไปบ้านมณีกุล ระหว่างทางเฉี่ยวชนกับมอเตอร์ไซค์ต้องไกล่เกลี่ยรอประกัน เดือนแรมถูกพวกเจิมฉุดลากเข้าป่าข้างทาง ธิติรัตน์มาถึงเห็นของที่หล่นกลางถนน และเห็นผ้าเช็ดหน้าเดือนแรมที่ตกอยู่ก็รู้ว่า เกิดเรื่องไม่ดีแน่ เขาวิ่งตามหาไปทั่ว พอเห็นรองเท้าตกอยู่ข้างหนึ่งจึงแกล้งร้องตะโกนว่าตำรวจมา พวกเจิมตกใจทิ้งเดือนแรมวิ่งออกมา ธิติรัตน์เอาไม้หวดทั้งสองคนสลบไปเห็นเดือนแรมนอนหมดสติอยู่ เขาโผเข้าอุ้มเธอมากอดอย่างสงสารและห่วงใย

เดือนแรมได้สติรู้สึกเป็นหนี้บุญคุณธิติรัตน์อีกครั้ง...ระหว่างนั้น เพ็ญประกายโทร.หาธิติรัตน์แต่เขาทิ้งมือถือไว้ในรถ เพ็ญประกายมาเดินหงุดหงิดที่สนามหน้าบ้าน เห็นรถธิติรัตน์แล่นมาจอดก็ดีใจจะวิ่งไปหา แต่พอเห็นเขาเปิดประตูประคองเดือนแรมลงมาก็ชะงัก ธิติรัตน์เอาเสื้อของตนคลุมให้และกอดเธออย่างแนบแน่น

“ไม่ต้องกลัวอะไรอีกแล้ว จากนี้ไปชีวิตของเธอจะไม่มืดมนเป็นคืนเดือนแรม เพราะเธอจะมีฉันคอยดูแลปกป้องตลอดไป”

เพ็ญประกายยืนมองอึ้งน้ำตาไหลพราก หัวใจแหลกสลาย

ooooooo

วันนี้ หม่อมรัตนาให้ตากล่ำกับละเอียดจัดข้าวของธิติรัตน์ที่ส่งกลับมาจากอเมริกา ทั้งสองแยกแยะ

ของใส่กล่องไว้ให้เขาดูว่าอะไรจะทิ้งอะไรจะเก็บ ธิติรัตน์กลับมาถึง เขาเปิดดูแต่ละกล่อง พบจดหมายหลายฉบับของเดือนแรมที่เขียนถึงตน จึงนั่งอ่านทุกฉบับ เธอรายงาน เขาแทบทุกวันและถามทุกข์สุข เขานึกได้ว่า เขาเขียนถึงเธอเพียงฉบับเดียว จึงเสียใจมาก

คืนนั้น เดือนแรมทั้งอบอุ่นใจและทุกข์ใจ เพราะไม่รู้จะวางตัวอย่างไรดี ตนควรจะห่างจากธิติรัตน์เพราะเขาเป็นคู่หมั้นเพ็ญประกาย ในขณะที่เพ็ญประกายเสียใจจนกลายเป็นแค้นใจที่เดือนแรมมาแย่งชายที่ตนรัก...

วันรุ่งขึ้น เพ็ญประกายเห็นเดือนแรมกำลังรดน้ำต้นไม้อยู่ จึงเข้ามาถามตรงๆว่าเมื่อคืนกลับมากับใคร เดือนแรมพูดไม่ออก เพ็ญประกายเฉไฉคุย

“พี่มีเรื่องจะบอก พี่...ตกลงที่จะหมั้นกับคุณชายธิติรัตน์แล้วนะ ในนามมาหยารัศมี”

เดือนแรมใจหายทั้งที่รู้อยู่ก่อนแล้ว ฝืนยิ้มแสดงความยินดี และตั้งใจจะอยู่ห่างธิติรัตน์

จันทราออกมาเห็นเดือนแรมไม่เป็นอะไรก็ตกใจ โทร.ไปโวยเจิม จึงรู้ว่ามีคนมาช่วยเดือนแรมไว้ จันทราแกล้งเล่นงานเดือนแรมที่เอาเงินตนไปแล้วไม่ซื้อของมาให้ เมินเรียกเดือนแรมมาซักถามพอรู้ว่าโดนทำร้ายก็ตกใจสำรวจดูว่าบาดเจ็บตรงไหนบ้าง จันทราไม่พอใจกับท่าทีห่วงใยของเมิน เดือนแรมน้ำตาซึมตื้นตันเมื่อเห็นความห่วงใยของพ่อ เมินหันมาตำหนิจันทราและสั่ง
ทุกคนห้ามใช้เดือนแรมออกไปซื้อของอีก จันทราโกรธแค้นมากขึ้น

เดือนแรมมาปรับทุกข์กับเจ๊กอไก่ อยากออกจากบ้านมาอยู่เอง เพราะไม่อยากให้พ่อต้องทะเลาะกับจันทรา อีก...ขณะเดียวกัน ธิติรัตน์ขออนุญาตหม่อมรัตนา จะพาเดือนแรมมาอยู่ในวังเพื่อช่วยงานตน หม่อมท้วงว่าไม่เหมาะเพราะเขามีคู่หมายอยู่แล้ว ธิติรัตน์พูดอย่างมั่นใจว่าคู่หมั้นของตนคือมาหยารัศมี แต่เพ็ญประกายเป็นตัวปลอม หม่อมรัตนามองลูกชายอึ้งๆ

อ่านละคร มาหยารัศมี ตอนที่ 4 วันที่ 1 พ.ค. 55
ละครมาหยารัศมี บทประพันธ์โดย : บุษยมาส
ละคร มาหยารัศมี บทละครโทรทัศน์ทางช่อง 7 โดย ดารารุ่ง
ละครมาหยารัศมี กำกับการแสดงโดย : ทองสิทธิ์ โสดาโคตร / กฤษฎากร มะลิวัลย์
ละครมาหยารัศมี ผลิตโดย : ดาราวีดีโอ จำกัด
ติดตามชม ละคร มาหยารัศมี ได้ทางช่อง 7 สีทีวีเพื่อคุณ
ละครมาหยารัศมี ออกอากาศทุกวันศุกร์-เสาร์-อาทิตย์ เวลา 20.30 น.
ที่มา ไทยรัฐ