อ่านเรื่องมรดกรักฉบับพันล้านวอน วันที่ 28 เม.ย.55

{[['']]}
อ่านเรื่องมรดกรักฉบับพันล้านวอน วันที่ 28 เม.ย.55
ปั๊ก ปลุกซึงมีให้ตื่นแล้วบอกเรื่องที่คุณย่าของยูฮังอยู่โรงพยาบาล
“เป็นอะไรคะ”

“เห็นว่าเลือดคั่งในสมอง ตอนนี้ผ่าตัดเรียบร้อยแล้ว”

“ทำไมเพิ่งบอกหนูตอนนี้”

“เมื่อวานลูกนอนหลับ แม่เลยไม่ได้บอก อาบน้ำรีบไปเร็ว”

“คุณย่าความจำเสื่อมจริงรึคะ เป็นโรคนี้ได้ยังไง”

“เพราะงั้นถึงได้ทำพินัยกรรมพิเรนทร์แบบนั้น”

“อยู่ที่บริษัทก็ยังดีนี่นา เป็นยังไงบ้างนะ”

“ลูกหลานเขาเป็นห่วงอยู่แล้ว ลูกเป็นห่วงแต่ยูฮังเถอะ ยูฮังเขากำลังขวัญเสีย เลิกงานรีบกลับมา แม่เตรียมเสื้อผ้าอาหารเย็นให้ลูกไปค้างที่โรงพยาบาล”

ซึงมี เดินทางมาที่โรงพยาบาลเพื่อเยี่ยมคุณย่าจังซุกจา

“เอ้อ...เมื่อคืนเที่ยงคืนกว่าแล้ว แม่เธอโทรฯมา ฉันบอกว่าอยู่โรงพยาบาล ดูสิเอาของมาเยอะแยะ ไม่ได้นอนสิถ้า” ยงนัง ถาม


“เอ้อ...คุณแม่ทำไม่นานหรอกค่ะ”

“โรงพยาบาล มีอาหารอยู่แล้ว”

“คนเพิ่งตกใจปากจะขม ทานไม่ค่อยได้หรอกค่ะ พี่ทานสิคะ”

“ไว้ก่อน ฉันยังกินไม่ลง” ยูฮัง กล่าว

“ผ่าตัดราบรื่น คุณย่าปลอดภัย เห็นพวกพี่แบบนี้จะไม่สบายใจนะคะ” ซึงมี กล่าว

“เธอไปทำงานเถอะ ชองยีด้วย วันนี้พี่อยู่เฝ้าเอง”

“นั่นสิ คุณย่าฟื้นแล้ว ไม่ต้องอยู่เฝ้ากันหมดทั้ง 4 คนหรอก” ยงนัง กล่าว

เฮลี เห็นชองยี ยังมาทำงานก็แปลกใจทั้งที่คุณย่ายังป่วย

“ซังยูชอง คุณย่าเธอเพิ่งผ่าตัด ยังจะมาทำงานอีกรึ ท่านประธานไม่ใช่คนอื่น ขอลาวันสองวันได้อยู่หรอก”

“อย่างเธอเป็นห่วงฉันเป็นด้วยรึ”

“คิดว่าฉันซ้ำเติมคนรึไง”

“ไม่ได้ว่าอย่างนั้น เพื่อนโคอุนซองเป็นห่วงฉัน ก็แค่แปลกใจ” ชองยี กล่าว

“คนมีน้ำใจ รู้จักมั้ย อุนซองร้องไห้ทั้งคืน เธอเป็นหลานคงเสียใจมาก”

“เขาร้องไห้ทำไม หรือว่าทำอะไรผิดต่อคุณย่าฉัน”

“นี่...เฮ้อ...จริงสินะ อุนซองบอกว่าตอนนี้ไม่อยากแก้ตัวทั้งนั้น ฉันไม่อยากพูดหรอกนะ อุนซองไม่ได้ทำผิด”

“ไม่ได้ทำผิดยังไง”

“ไม่ผิด เพียงยังไม่มีหลักฐาน ต้องรอโอกาสที่เหมาะสม” เฮลี กล่าว

“พูดอะไรของเธอ”

“ชองยี”

“พี่จุนเซ”

“ตกใจรึเปล่า คุณย่าเป็นไงบ้าง”

“ฉันยอมเป็นยาจกขอทานอีกหลายปี ดีกว่าให้คุณย่าตาย...ฮือ ๆ...”

“โชคดีที่การผ่าตัดราบรื่น ท่านต้องปลอด ภัย ไม่ต้องร้อง”

“เฮ้อ...เป็นคนอบอุ่นแบบนี้ล่ะนะ ชองยีถึงตัดใจไม่ลง นี่แหละนะความรัก...เฮ้อ” กล่าว

พั๊ก บอกกับพนักงานระดับบริหารว่าช่วงนี้ให้ช่วยกันทำงานจนกว่าท่านประธานออกจากโรงพยาบาล โดยในส่วนของประธานตนเองจะทำแทนก่อน แต่พนักงานบางคนไม่เห็นด้วย แนะว่าควรจะไปโรงพยาบาลขออนุมัติจากท่าน แต่อีกคนเห็นว่าไม่มีประโยชน์เพราะเป็นโรคความจำเสื่อมจะบริหารบริษัทได้อย่างไร พั๊กสั่งกำชับว่า ห้ามให้ข่าวนี้รั่วไหลเป็นอันขาด ระยะนี้ ตนเองจะติดตามอาการท่านประธานแล้วค่อยว่ากัน

ที่โรงพยาบาลอยู่ ๆ จังซุกจา ก็อาการทรุดลง หมอเข้ามาตรวจไม่พบว่าเลือดคั่งในสมอง แต่อาจเป็นอาการของปอดอักเสบ โดยเป็นอาการแทรกซ้อนหลังการผ่าตัดซึ่งเกิดขึ้นได้

“แล้วเมื่อไหร่อาการจะดีขึ้นครับ” ยูฮัง ถาม

“ข้อนี้ ยังให้คำตอบไม่ได้ครับ”

“แล้ว...จะอันตรายถึงชีวิตมั้ยคะ” ยงนังรีบถาม

“เราจะพยายามรักษาอย่างเต็มที่ครับ”

“คุณแม่ ไม่นะคะคุณแม่อย่าตายนะคะ ดิฉันเพิ่งทำกับข้าวแค่มื้อเดียว ไม่ใช่มื้อหรือสองมื้อ คุณแม่เพิ่งได้ทานมื้อเดียว อย่าตายนะคะ...ฮือ ๆ...”

เมื่อพั๊ก รู้ว่าท่านประธานอาการโคม่า ก็นัดคุยกับปั๊ก

“งั้น...ในระหว่างอาการโคม่า แสดงว่าไม่รับรู้อะไรทั้งสิ้น” ปั๊ก ถาม

“เป็นแบบนี้ แผนเราเจออุปสรรคแล้ว ถ้าท่านประธานไม่รู้สึกตัว ตามพินัยกรรม อำนาจบริหารต้องเป็นของเด็กนั่น”

“นั่นไม่ใช่อุปสรรค”

“ไม่ใช่รึ” พั๊ก ถาม

“เราสามารถใช้พินัยกรรม ช่วยทำให้คุณจัดการทุกอย่างได้ง่ายขึ้น...ถ้าหากพิสูจน์ว่าเป็นอัลไซเมอร์ก่อนทำพินัยกรรมล่ะก้อ เด็กนั่นก็ไม่มีสิทธิในการบริหารบริษัท พินัยกรรมเป็นโมฆียะ” ปั๊ก กล่าว

“ระหว่างท่านประธานอาการโคม่า เราจะทำตามแผนต่อไปรึ”

“ถึงยังไง เราต้องดำเนินตามแผนที่วางไว้ ท่านประธานหายหรือไม่ ไม่ใช่เรื่องสำคัญ ถ้าหายก็ยกประเด็นความจำเสื่อม แต่ถ้าตายก็ให้ลูกหลานฟ้องอุนซองไม่มีสิทธิได้รับมรดก มองหน้าทำไมคะ”

“คุณไม่น่าใช้ชีวิตแบบนี้ คุณเลือกเส้นทางชีวิตผิดแต่แรก ควรทำธุรกิจเอง คุณทำธุรกิจเก่งไม่แพ้ประธานจัง”

“หรือคะ เอาไว้ชาติหน้าก็แล้วกันนะคะ” ปั๊ก กล่าว

จุนเซ มาหาอุนซอง เมื่อเห็นหน้าตาไม่สู้ดีก็รีบถาม

“สบายดีมั้ย เฮ้อ...คำถามโง่ ๆ ทั้งที่รู้เธอไม่สบายใจ”

“ดูเหมือนฉันเป็นห่วงคุณย่าเกินไป”

“ทำไมรึ”

“ถ้าฉันบอกเรื่องคุณย่าเคยความจำเสื่อม คนที่บ้านคงพาไปหาหมอตรวจละเอียด”

“อย่าโทษตัวเอง คุณย่าสั่งห้ามบอก เธอจะขัดคำสั่งท่านได้รึ” จุนเซ กล่าว

“เรื่องที่คนในบ้านควรรู้ ทำไมคุณย่าต้องปิดบัง ท่านต้องเผชิญกับความกลัว” อุนซอง กล่าว

“แล้วเธอยังมาทำงานอีกทำไม ถ้าคุณย่าไม่ได้ป่วย เธอตั้งใจบอกลาท่านไม่ใช่รึ”

“ตั้งใจอยู่ แต่ยังไม่มีที่ไป เดิมทีวันนี้ฉันอยากไปเยี่ยมคุณย่า บอกกับท่าน ว่าฉันจะหาหลักฐานพิสูจน์ตัวเอง ให้ท่านรักษาสุขภาพ...คิดอย่างนั้น” อุนซอง กล่าว

“ฉันกำลังจะไปเยี่ยมคุณย่า เธอไปด้วยกันมั้ย ในเมื่อฟื้นแล้ว ควรไปเยี่ยมท่าน แม้คุยได้ไม่นาน ทักทายสักคำ..ก็ยังดี เป็นทางเดียว ที่เธอจะเริ่มต้นใหม่ จุนเซ กล่าว

ตอน33

ปั๊กเซ็งฮีพูดคุยกับซึงมีถึงอาการป่วยของจังซุกจา “คุณย่าของยูฮังกำลังโคม่า มีอาการปอดอักเสบ”

“โคม่ารึคะ”

“อาจเป็น...ลิขิตสวรรค์เปิดโอกาสให้เรา ถ้าประธานจังตายปัญหาทุกอย่าง...ก็จะคลี่คลาย ขาดคุณย่าเท่ากับขาดเสาหลักของบ้าน ถ้าคุณย่าตาย อุนซองก็ตัดขาดกับบ้านของยูฮัง ด้วยพินัยกรรมฉบับนั้น อุนซองจะกลายเป็นหมาหัวเน่า” เซ็งฮีหรี่ตาคิดแผนการ

“คุณย่าอาการหนักถึงชีวิตรึคะ”

“ต่อให้ฟื้นก็เถอะ มีโอกาสความจำเสื่อมสูง เข้าใจที่แม่พูดมั้ย”

“หนูควรดีใจใช่มั้ยคะ กับความเศร้าของพี่ยูฮัง” ซึงมีประชดความคิดของแม่

“ลูกต้องการยูฮัง ไม่ใช่ยูฮังต้องการลูก ใช้สมองคิดซะบ้าง”

อ่านเรื่องมรดกรักฉบับพันล้านวอน วันที่ 28 เม.ย.55
มรดกรัก ฉบับพันล้านวอน ออกอากาศ วันเสาร์-อาทิตย์ เวลา 17.45 - 19.30 น.
นำแสดงโดย
Lee Seung Ki รับบทเป็น Sun Woo Hwan (ซึงวูฮวาน) ในเรื่องมรดกรัก ฉบับพันล้านวอน
Han Hyo Joo รับบทเป็น Go Eun Sung (โกะอึนซอง) ในเรื่องมรดกรัก ฉบับพันล้านวอน
Bae Soo Bin รับบทเป็น Park Jun Se (ปาร์คจุงเซ) ในเรื่องมรดกรัก ฉบับพันล้านวอน
Moon Chae Won รับบทเป็น Yoo Sung Mi (ยูซึงมี) ในเรื่องมรดกรัก ฉบับพันล้านวอน
ที่มาเดลินิวส์
Share this game :

No comments:

Post a Comment

 

Copyright ©2011- 2013 เรื่องย่อละคร ดูละครย้อนหลัง ดูทีวีออนไลน์ 3,5,7,8,9,tpbs ดูละคร, ละครย้อนหลัง, ซิทคอม, รายการ