อ่านละครปิ่นอนงค์ ตอน 11 วันที่ 2 ก.ค. 55

อ่านละคร,

{[['']]}

ปลอดคุมคนงานช่วยกันดับไฟที่ไหม้โรงนา ปานเทพอยู่ที่เรือนใหญ่เป็นเพื่อนเพ็ญ หวาน และน้อย มีคนงานเฝ้ายามอยู่สองคน ไม่ทันไรลูกน้องของเสี่ยตงกลุ่มหนึ่งลอบเข้ามาตีหัวยามทั้งสองสลบเหมือด...

ปาน เทพจะออกไปช่วยพ่อดับไฟ น้อยกับหวานขอตามไปด้วย เพ็ญจึงขอขึ้นไปเอาของก่อน สักครู่ลูกน้องของเสี่ยตงก็เข้ามาซัดปานเทพสลบ เพ็ญได้ยินเสียงย่องลงมาเห็นทุกคนถูกมัดหมดจึงหาทางช่วย

คนร้ายจะ ขึ้นห้องใหญ่ เพ็ญได้โอกาสยิงสวนลงมาโดนคนร้ายเรียงตัว มีคนงานวิ่งไปบอกปลอดว่า คนร้ายบุกเรือนใหญ่...เพ็ญยิงต่อสู้กับคนร้าย จนพลาดถูกยิงล้มลง ปลอดนำลูกน้องกลับมาช่วยทุกคนได้ทัน คนร้ายหนีได้บ้าง
ระหว่างนั้น ใหญ่อยู่ที่บ้านป้าทอง เขาระบายอารมณ์ด้วยการผ่าฟืน ปากก็พร่ำบ่นว่าตนโง่ไปรักคนตลบตะแลงทำไม ป้าทองเข้ามาเตือนสติ “พระพุทธเจ้าตรัสว่า แม้จะได้ยินกับหู รู้เห็นกับตา ก็อย่าเพิ่งไปเชื่อ  แล้วที่เอ็งหลบมานี่ ที่ไร่ไพศาลจะเป็นไงไม่คิดบ้างเหรอ”

“ช่างมัน ผมไม่สน ใครอยากได้ก็เอาไปเถอะ”

พลัน ชาวนาวิ่งมาบอกว่า ไฟไหม้ที่ไร่ไพศาล ใหญ่ตกตะลึง ผลุนผลันกลับไปทันที...มาถึง  ใหญ่รีบถามหวานกับน้อยว่ามีใครบาดเจ็บกันบ้าง หวานรายงานว่าส่งโรง– พยาบาลสามคน น้อยโพล่งขึ้นว่าเพ็ญถูกยิง ใหญ่แทบช็อก พรวดพราดเข้ามาในบ้าน เห็นเพ็ญนอนหนุนตักปลอดที่ตัวมีเลือดเปรอะ ปานเทพเช็ดหน้าให้อย่างห่วงใย พอเห็นใหญ่ก็ผลักอย่างโมโห

“เพราะแกไอ้คุณใหญ่ มัวแต่เล่นเกมวางแผนแก้แค้นบ้าๆบอๆ ทำให้คนอื่นเดือดร้อน ต้องให้มีการตายใช่มั้ย ถึงจะสะใจแก”

“ปากเสีย ไอ้ปาน” ปลอดเอ็ดลูกชาย

เพ็ญเห็นจะไปกันใหญ่ จึงลุกนั่ง “จะเถียงกันทำไม ลูกปืนแค่เฉียดแขนนิดเดียวเอง”
ใหญ่โล่งอก เพ็ญยิ้มให้ก่อนจะทำหน้าเหยเพราะปวดแผล...ใหญ่ออกมาดูความเสียหายที่โรงนา ปานเทพบอกว่าจะสืบให้ได้ว่าเป็นฝีมือใคร ใหญ่ละอายใจที่ตนเป็นต้นเหตุ จึงบอกทุกคนว่า ตนพร้อมที่จะแสดงตัวต่อศาล ว่ายังมีชีวิตอยู่ ปานเทพกับปลอดดีใจมาก

ooooooo

เมื่อหนีออกมาได้ ปิ่นอนงค์ทำงานหาเลี้ยงแม่ด้วยการเข็นรถขายข้าวแกงแถวตลาด น้อยมาซื้อของ เห็นปิ่นอนงค์วิ่งหนี ก็วิ่งตาม ต่างคนต่างเหนื่อย หยุดนั่งคุยกัน ปิ่นอนงค์ขอร้องไม่ให้น้อยบอกใครว่าอยู่ที่นี่ น้อยรับปาก เธออดไม่ได้ถามถึงใหญ่ น้อยเล่าเรื่องไร่ไฟไหม้และใหญ่ปลอดภัยดี น้อยมองนาฬิกาตกใจต้องรีบกลับไปทำอาหาร ปิ่นอนงค์จึงบอกว่าตนช่วยได้ ให้น้อยมารับอาหารที่ตนทุกวัน

วันนั้น ใหญ่เจริญอาหารจนทุกคนดีใจ เขาเข้าใจว่าเพ็ญเป็นคนทำจึงชม แต่เธอกลับชี้แขนเจ็บยังทำไม่ได้ น้อยสะดุ้งรีบบอกว่าตนซื้อมาจากตลาด ใหญ่กำชับให้ซื้อเจ้านี้ทุกวัน

ทั้งอรสอางค์และทัศนีย์ยังไม่เลิกนิสัยฟุ้งเฟ้อ ครองสุขก็เข้าบ่อนเล่นจนเสียหมดตัว ทรรศนะกลัดกลุ้มเอาแต่ดื่มเมามาย
ขอขอบคุณจาก thairath.co.th