{[['
']]}
']]}
เย็นนั้น แต้วอยู่ในห้องทำงานที่ออฟฟิศ บอกอสาวมั่นทันสมัยตกใจลุกพรวดทันทีหลังรู้ข่าวจากปากเพียงดาว
“ห๊ะ! ดาวทำขนาดนั้นเลยเหรอ แล้วดีนี่เค้าเป็นยังไงบ้าง”
“จะเป็นยังไงล่ะ โดนหน้านาบกับเตาขนาดนั้น กลายเป็นขวานฟ้าหน้าดำไปแล้วมั้ง”
“เค้าไม่เป็นอะไรหรอกค่ะ ดาวไม่ได้เปิดเตา”
โอม แต้วกับอู๋โล่งอก
“คุณดาวอย่าทำอย่างนี้อีกนะครับ เดี๋ยวจะเป็นข่าวเสียหายขึ้นมาอีก” โอมขอร้อง
“ถ้าจะเป็นข่าว คนที่เสียหายก็ไม่ใช่ชั้น เพราะตอนนี้ชั้นไม่มีชื่อเสียงแล้ว แต่ไม่ต้องห่วงนะโอม ชั้นไม่ทำอะไรรุนแรงหรอก ชั้นแค่ขู่มัน ให้มันกลัวจะได้เลิกยุ่งกับเราสองคนสักที”
อู๋กังวล “แค่ขู่แน่นะดาว”
เพียงดาว “ค่ะ ตอนนี้แค่ขู่ แต่ต่อไปไม่แน่”
“ดาว พี่อยากให้ดาวควบคุมอารมณ์นะ ต่อไปดาวต้องใช้ชีวิตคู่กับโอม ดาวต้องใจเย็นกว่านี้”
เพียงดาวนิ่ง คิดตามคำพูดเตือนของแต้ว
“เอาน่ะแต้ว ไม่มีอะไรแล้วล่ะ ดีนี่กับนังกบโดนไปขนาดนี้ ป่านนี้กลัวหัวหดไปแล้ว” อู๋ว่า
โอมกังวลท่าทางเหมือนเป็นห่วงดีนี่
ที่คอนโดดีนี่เวลานั้น ป้ากบหันหลังนั่งบังดีนี่อยู่ ป้ากบทำอะไรบางอย่าง
“ป้าว่าโอเคแล้ว”
ได้ยินเสียงเคาะประตู ป้ากบรีบเก็บอุปกรณ์เครื่องสำอางลงในกระเป๋าตัวเอง
ป้ากบเดินไปเปิดประตู โอมยืนอยู่หน้าประตู
โอมไหว้ป้ากบ “ดีนี่เป็นยังไงบ้างครับ”
“จะเป็นยังไงล่ะจ๊ะ...ดูสิหน้าแดงขนาดนี้เลย” หน้าดีนี่มีรอยแดงเหมือนโดนกดทับ “โชคดีนะที่ไม่เปิดเตา ถ้าอย่างนั้นดีนี่คงเสียโฉมไปแล้ว”
“ดีนี่ไม่เป็นไรค่ะโอม”
“ป้าไม่รู้เลยนะว่าดาวเค้าเรียนทำอาหารอยู่ที่นั่น ไม่งั้นป้าไม่พาดีนี่ไปหรอก พอเจอดาวป้าก็จะรีบหนี แต่ดาวก็ไม่ยอม ดาวมากระชากดีนี่แล้วก็เป็นอย่างที่เห็นเนี่ย”
โอมหน้าเสีย รู้สึกผิด ถอนหายใจลงนั่งข้างๆ ดีนี่
ป้ากบ กับดีนี่แอบสบตากัน ป้ากบรู้ว่าโอมสงสารดีนี่
“อุ๊ย! สายแล้ว ป้าต้องไปทำงานก่อนนะจ๊ะ ฝากด้วยนะโอม”
ป้ากบหันมายิ้มให้ดีนี่แล้วออกไป
โอมนั่งที่โซฟา ดีนี่ยกน้ำมาให้โอม
“ผมขอโทษแทนคุณดาวด้วยนะครับ”
“ไม่เป็นไรหรอกค่ะ แค่โอมเป็นห่วงดีนี่ ดีนี่ก็ดีใจมากแล้ว โอมคะดีนี่ได้ยินว่าโอมจะแต่งงาน” โอมพยักหน้า “โอมคิดดีแล้วเหรอคะ” โอมอึ้งชะงัก “โอมอย่าเข้าใจผิดนะคะ ดีนี่ไม่ได้คิดจะขัดขวางโอม เพราะถึงโอมจะแต่งหรือไม่แต่ง ดีนี่ก็เป็นได้แค่เพื่อน เป็นแต่คนที่หวังดีกับโอมเท่านั้น แต่โอมก็เห็นอยู่ว่าพี่ดาวเค้าอารมณ์ร้อน ถ้าเกิดแต่งกันไป ดีนี่อดเป็นห่วงโอมไม่ได้ ดีนี่กลัวว่าถ้าเค้าโกรธขึ้นมาแล้วเค้าจะทำอะไรโอม”
“ขอบคุณครับที่เป็นห่วง แต่ผมตัดสินใจดีแล้วครับ ไม่ว่าคุณดาวจะเป็นยังไง ผมก็รักคุณดาว เค้าเป็นคนเดียวที่ผมคิดจะใช้ชีวิตด้วย”
ในใจดีนี่เดือดปุดๆ แค้นเพียงดาวมาก
“ถ้าเป็นอย่างนี้ดีนี่ก็ขอแสดงความยินดีด้วยนะคะ พี่ดาวโชคดีจริงๆ ที่โอมรักพี่ดาวขนาดนี้ ขอให้พี่ดาวกับโอมมีความสุขค่ะ”
“แต่ถ้าผมแต่งงาน ผมคงมาเจอดีนี่ไม่ได้แล้วนะครับ” ดีนี่งง “ผมไม่อยากให้คุณดาวคิดมาก แล้วก็ไม่อยากให้ดีนี่ต้องมาทะเลาะกับคุณดาวเพราะผมด้วย ถ้าไม่มีอะไรแล้ว ผมกลับนะครับ”
โอมจะลุกขึ้นกลับแล้ว
ดีนี่ยิ่งแค้น แล้วยิ่งเห็นว่ายิ่งพูดตัวเองยิ่งเสียเลยเปลี่ยนเรื่องไม่อยากให้โอมกลับ
“เดี๋ยวค่ะโอม พฤหัสหน้าโอมว่างไหมคะ ดีนี่ว่าจะชวนคุณแม่กับน้องอามไปทำบุญที่อยุธยาน่ะค่ะ โอมไปด้วยกันไหมคะ”
“ผมไม่ว่างครับ พฤหัสหน้าวันเกิดผมน่ะครับ”
“เหรอคะ แล้วจะเลี้ยงฉลองกันที่บ้านเหรอคะ แล้วดีนี่จะซื้อของขวัญทันไหมเนี่ย”
“ผมว่าจะฉลองกับคุณดาวสองคนน่ะครับ”
ดีนี่ชะงักแค้นจนแทบกระอัก
“ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวดีนี่แฮปปี้เบิร์ธเดย์ย้อนหลังก็ได้”
“ขอบคุณครับ ผมกลับนะครับ”
“ค่ะ”
โอมออกไปแล้ว ดีนี่โกรธแค้นเพียงดาวหนัก
ดีนี่นั่งหน้าบึ้งตึง มองตัวเองในกระจกแล้วเช็ดเมคอัพที่ป้ากบแต่งให้เพื่อให้ดูเหมือนร่องรอยถูก เพียงดาวกระทำ ดีนี่ยิ่งคิดก็ยิ่งแค้น หมายมั่นว่าจะไม่มีทางยอมให้เพียงดาวมีความสุข
อามนั่งเครียดคิดเรื่องใบเฟิร์นอยู่ หยิบมือถือขึ้นมา แล้วตัดสินใจกดมือถือโทร.ออก
เสียงมือถือฝ้ายดัง ฝ้ายกดรับสายแอ๊บเป็นใบเฟิร์น
“ฮัลโหลค่ะพี่อาม”
“น้องเฟิร์นทำอะไรอยู่ครับ”
“อ่านหนังสืออยู่ค่ะ”
“ถึงบ้านนานแล้วเหรอครับ”
“ค่ะ...นานแล้วค่ะ”
อามลองหยั่งเชิง “กลับมาพร้อมกับลูกน้องคุณพ่อเหรอครับ”
“ค่ะ”
“แล้วลูกน้องคนนี้ เค้าทำงานกับคุณพ่อน้องเฟิร์นนานรึยังครับ”
“ก็นานแล้วค่ะ พี่อามถามทำไมเหรอคะ”
“พี่เป็นห่วงน้องเฟิร์นน่ะครับ แล้วเค้าชื่ออะไร แต่งงานรึยังครับ”
“ชื่อ....ยศค่ะ แต่งงานแล้ว มีลูกแล้วด้วย พี่อามไม่ต้องห่วงนะคะ พี่ยศเค้าไว้ใจได้”
อามอึ้งรู้ว่าเฟิร์นโกหกก็พูดอะไรไม่ออก ฝ้ายเห็นอามเงียบไปนาน ก็งง เลยเรียก
“พี่อามคะ พี่อาม”
“ครับ”
“เฟิร์นเห็นพี่อามเงียบไป มีอะไรรึเปล่าคะ”
“ไม่มีครับ น้องเฟิร์นครับ น้องเฟิร์นมีอะไรจะบอกพี่รึเปล่าครับ พี่ไม่อยากให้เราสองคนมีเรื่องปิดบังกัน”
“ไม่มีนี่คะ ทำไมพี่อามถามอะไรแบบนั้น”
“ไม่มีอะไรครับ พี่แค่อยากให้น้องเฟิร์นรู้ว่ามีอะไรน้องเฟิร์นปรึกษาพี่ได้ทุกเรื่อง”
“ค่ะ”
“แค่นี้นะครับ”
“ฝันดีนะคะพี่อาม”
“ครับ”
อามวางสายเครียด เสียใจที่ใบเฟิร์นโกหก
“ทำไมเค้าต้องโกหกเรา! ทำไม”
สายวันต่อมาเพียงดาวอยู่กับโอมที่ทาวน์เฮ้าท์ ซึ่งยังดู โล่งๆ ยังไม่ถูกตกแต่ง มีถังสีวางอยู่ โอมกางบันไดเตรียมทาสีเอง
“ความจริงโอมจ้างช่างเค้าทำก็ได้นะ โอมจะได้ไม่ต้องเหนื่อย”
“แค่ทาสีเอง ผมทำได้ สบายมากครับ อีกอย่างผมอยากมีส่วนร่วมกับสตูหลังนี้ด้วย เพราะอีกหน่อยก็จะเป็นบ้านของเรา”
เพียงดาวยิ้มแล้วไปหยิบลูกกลิ้งมาจุ่มสี
“คุณดาวจะทำอะไรครับ”
“ชั้นก็จะทาสีด้วยน่ะสิ ที่นี่ก็บ้านชั้นเหมือนกัน”
“เมื่อก่อนผมฝันไว้แค่ว่าจะมีโอกาสได้ถ่ายรูปคุณดาว ไม่คิดเลยว่าวันนี้ผมจะได้ใช้ชิวิตกับคุณดาวจริงๆ”
เพียงดาวยิ้มให้ โอมจับมือดาวขึ้นมาจูบ เห็นแหวนแต่งงานที่มือเพียงดาว
สองคนสบตายิ้มให้กัน
ทั้งคู่เริ่มทาสีทาเฮ้าส์ด้วยกัน โอมจับมือเพียงดาวทาสีไปด้วยกัน ยิ้มอย่างมีความสุข จังหวะหนึ่งโอมนั่งทาสีอยู่ เพียงดาวยกน้ำเข้ามาให้ แต่พลาดเตะกระป๋องสีโดนโอมจังๆ โอมกุมหัว เพียงดาวยิ้มจ๋อยๆให้ โอมขำ
อีกตอนหนึ่งเพียงดาวแกล้งเอานิ้วจุ่มสีแล้วป้ายหน้าโอม โอมเซ็ง เพียงดาวขำ โอมหมั่นเขี้ยว เข้าไปกอด แล้วอุ้มเพียงดาวเหวี่ยงร่างหมุนไปรอบห้อง เพียงดาวกรี๊ด
เวลาผ่านไป สองคนช่วยกันทาสีเสร็จแล้ว โอม กับเพียงดาวนอนแผ่หรากับพื้นมองห้องที่เพิ่งทาสีเสร็จ ทั้งคู่ดีใจ เปี่ยมไปด้วยความฝัน โอมดึงเพียงดาวเข้าไปไว้ในอ้อมกอด เพียงดาวซุกหน้าในอ้อมกอดของโอมมีความสุขเหลือเกิน
โมงยามแห่งความสุขของทั้งสองคน แต่ด้านนอกดีนี่มองจ้องภาพแห่งความสุขของสองคน สายตาเต็มไปด้วยแรงแค้นแห่งไฟริษยา
วันต่อมา ตอนสายๆ ป้านุช และสมใจอยู่ในครัว
โอมนั่งกินสปาเก็ตตี้อยู่ด้วยท่าทางเอร็ดอร่อย เพียงดาวมองโอมยิ้มๆ
“มาทานข้าวฝีมือคุณดาวทุกวันแบบนี้ น้ำหนักผมต้องขึ้นแน่เลยครับ คุณดาวทำอร่อยทุกอย่าง” โอมเอ่ยชม
เพียงดาวยิ้มปลื้ม “พรุ่งนี้จะวันเกิดโอมแล้ว โอมยังไม่บอกชั้นเลยว่าอยากได้อะไรเป็นของขวัญ”
โอมวางช้อนกอบกุมมือเพียงดาวไว้พูดซึ้ง “ดาวดวงนี้แหล่ะครับ เป็นของขวัญที่ดีที่สุดในชีวิตผมแล้ว”
“งั้นชั้นให้เพิ่มอีกดวงนึง”
โอมงงๆ เพียงดาวชูกุญแจรูปดาว
โอมรับมายิ้มๆ “ขอบคุณครับ เวลาผมใช้ ผมจะได้นึกถึงคุณดาว”
โอมหยิบกุญแจรถมอเตอร์ไซค์ขึ้นมาจะเปลี่ยน
“พวงกุญแจมอเตอร์ไซค์โอมก็ยังดีอยู่ โอมเก็บพวงกุญแจที่ชั้นให้ไว้ใช้กับคันอื่นดีกว่า”
โอมงงๆ “คันอื่น...”
เพียงดาวดึงโอมมาที่หน้าบ้าน เพียงดาวยิ้มๆ
สักครู่หนึ่งมีรถยนต์หรูคันหนึ่งแล่นเข้ามาจอด
เซลส์ลงมาจากรถแล้วยื่นกุญแจให้เพียงดาว เพียงดาวรับมา เซลส์ยกมือไหว้แล้วออกไป โอมอึ้งๆ
เพียงดาวยื่นกุญแจรถให้โอม “แฮปปี้เบิร์ธเดย์นะจ๊ะโอม”
“คุณดาวซื้อรถให้ผมเหรอครับ” เพียงดาวยิ้มยอมรับ “ผมรับไม่ได้ครับคุณดาว มันมากเกินไป”
“เกินไปที่ไหน อีกหน่อยเราก็แต่งงานกันแล้ว รถโอมก็เหมือนรถชั้น แค่โอมเป็นคนขับก็เท่านั้น” โอมไม่สบายใจ เพียงดาวอ้อน “นะโอม ชั้นไม่อยากให้โอมขี่มอเตอร์ไซด์ ชั้นเป็นห่วงโอม” โอมอึกอัก ลำบากใจ
“ก็ได้ครับ แต่คราวหลังคุณดาวอย่าซื้อของแพงๆ ให้ผมอีกนะครับ แค่มีคุณดาว ผมก็มีความสุขแล้ว”
“ยิ้มหน่อยสิ ไม่งั้นชั้นเสียใจนะ”
โอมฝืนยิ้มให้ กลัวเพียงดาวไม่สบายใจ
ขอขอบคุณจาก manager.co.th
No comments:
Post a Comment