{[['
']]}
']]}
เสียงอามเคาะประตูแล้วเปิดผลัวะเข้ามา ฝ้ายตกใจรีบซ่อนโบว์ไว้ในลิ้นชักโต๊ะเครื่องแป้ง
“ไอ้อาม ทำไมไม่มีมารยาทอย่างนี้” ฝ้ายด่า ตกใจไม่หายกลัวความลับแตก
“ฉันเคาะประตูแล้วนะ” อามมองจ้องฝ้ายที่มีพิรุธ “ท่าทางมีพิรุธ แกซ่อนอะไร อ่ะ...ซ่อนผู้ชายไว้ในห้องรึเปล่า”
ฝ้ายด่าอีก “ไอ้บ้า!!”
อามทิ้งตัวลงนั่งที่เตียงอาการเพ้อๆ
“ฝ้าย แกไม่ได้ไปเจอน้องเฟิร์นกับชั้น แกพลาดอะไรไปตั้งหลายอย่าง”
“แล้วเกี่ยวอะไรกับชั้นด้วย”
“แกจะได้ไปดูน้องเฟิร์นเค้าเป็นตัวอย่าง แล้วก็หัดทำตัวน่ารัก อ่อนหวานเหมือนเค้าไง แกจะได้มีผู้ชายมาจีบกับเค้าสักที”
ฝ้ายเซ็ง โดนเปรียบเทียบจนได้
อามเพ้อต่อ “ขนาดชั้นไม่ได้เจอเค้าใกล้ๆ ชั้นยังรู้สึกได้เลยว่าเค้าต้องสวยมากๆ เมื่อคืนแกรู้ไหมว่าชั้นฝันว่าอะไร ชั้นฝันว่าชั้นได้แต่งงานกับน้องเฟิร์นด้วย ในฝันน้องเฟิร์นเค้าใส่ชุดเจ้าสาวสีขาว สวยมากเลย” เพ้อๆอยู่ครูหนึ่ง จึงหันมาหาฝ้าย “แล้วแกก็เป็นเพื่อนเจ้าบ่าวว่ะ”
ฝ้ายเซ็งหนัก “ชั้นว่าแกหลงเค้ามากเกินไปรึเปล่า แล้วถ้าอะไรมันไม่ได้เป็นไปอย่างที่แกคิด ชั้นกลัวแกจะเสียใจ”
“ไม่มีทางหรอก ชั้นบอกน้องเฟิร์นไปว่าชั้นจะไม่ทำให้เค้าเสียใจ และชั้นก็เชื่อว่าเค้าจะไม่ทำให้ชั้นเสียใจเหมือนกัน”
ฝ้ายอึ้ง ยิ่งกลุ้มและกดดันมากขึ้น
อามเห็นโบว์ที่ฝ้ายซ่อนไว้แลบออกมาจากโต๊ะเครื่องแป้ง
“อะไรอ่ะฝ้าย”
อามหยิบโบว์อันนั้นขึ้นมาดูทันที อามมองที่โบว์แล้วมองหน้าฝ้ายนิ่ง
ฝ้ายซีด คิดว่าอามคงจับได้แน่ อามค่อยๆ หยิบเอาโบว์มาเทียบที่หน้าฝ้าย ฝ้ายยิ่งกลัว
“......ขี้เหร่มาก” ฝ้ายโล่ง “โบว์หวานๆ แบบนี้มันเหมาะกับผู้หญิงหวานๆ อย่างน้องเฟิร์นอย่างแกเนี่ย ชั้นว่าเอาปี๊บคลุมหน้าไว้เถอะ จะได้ไม่ไปทำร้ายสายตาคนอื่น”
อามขำก๊าก ฝ้ายโมโหดึงโบว์คืนมา อามออกไป
เห็นอามเพ้อหนัก เป็นเอามากขนาดนี้ ฝ้ายก็ยิ่งกลุ้มหนัก
ตอนสายวันเดียวกันนักข่าวแห่แหนกันมาทำข่าวที่สตูโมเดลเยอะมาก
อู๋กะแต้วมองอยู่อีกมุมหนึ่ง สองคนเป็นกังวลๆ
“บอสเค้าคิดอะไรของเค้าเนี่ย ทำไมเชิญนักข่าวมาเยอะแยะขนาดนี้” อู๋บ่น
“แกยังไม่รู้อีกหรออู๋ เค้าก็อยากดึงเรทติ้งหนังสือเค้าไง ดีนะที่ชั้นให้ดาวมันเข้าทางประตูหลัง จะได้ไม่ต้องเจอนักข่าว”
ป้ากบพาดีนี่เดินนวยนาดเข้ามา
“สวัสดีค่ะ ดีนี่มาแล้วค่ะ” นักข่าวกรูเข้าไปหาดีนี่
แต้วกับอู๋ เห็นยิ่งระอาใจ
“เพื่อนเราน่ะไม่อยากเป็นข่าว แต่สองคนนั่นน่ะกระสันอยากเป็นข่าวใจจะขาด” อู๋ว่า
นักข่าวยิงคำถามดีนี่ทันที “คุณดีนี่ถ่ายแบบกับคุณดาวแบบนี้ แถมคุณโอมเป็นคนถ่ายด้วย ไม่กลัว
มีปัญหากันเหรอครับ”
“จะมีปัญหากันได้ยังไงคะ พี่ดาวกับดีนี่เข้าใจกันแล้ว”
อู๋กับแต้วส่ายหน้า
“ทำไมเด็กคนเนี้ยสตอได้เนียนขนาดนี้นะ ชั้นเป็นกะเทยยังอายเลยแต้ว” อู๋บ่นอีก
แต้วมองดีนี่กับป้ากบอย่างไม่สนใจ
แต้วพาป้ากบกับดีนี่เดินเข้ามาในสตูดิโอ อู๋นั่งอยู่แถวนั้นด้วย
แต้วชี้ไปที่มุมห้อง “แต้วจัดที่แต่งหน้าไว้ให้ดีนี่กับป้ากบทางนู้นนะจ๊ะ”
อู๋ขัดขึ้นมา “ใช่ แล้วอย่าแหลมหน้าล้ำเส้นเข้ามาในเขตชั้นนะยะ ไม่งั้นเจอกะเทยแทงกบแน่”
ป้ากบสะบัดบ๊อบใส่ “เชอะ!”
ดีนี่เห็นโอมเข้ามา ก็ปรี่ไปหาทันที
“เมื่อวานดีนี่แวะไปที่บ้านแต่โอมไม่อยู่ ดีนี่เอาเค้กที่ทำไปฝากด้วย โอมได้ทานไหมคะ”
โอมหน้าเจื่อนๆ ทันใดนั้นประตูห้องแต่งตัวข้างหลังโอมเปิดผลัวะออกมา เห็นเพียงดาวที่ใส่เสื้อผ้าเตรียมถ่ายแบบเรียบร้อยออกมายืนข้างโอมแล้วจ้อง ดีนี่
แหนม ปลาหวาน คิว ทุกคนลุ้นๆ ว่าเพียงดาวจะระเบิดรึเปล่า
“ที่เค้าไม่อยู่บ้านเพราะเค้าไม่อยากเจอเธอ รู้อย่างนี้ก็เลิกไปกวนใจเค้าได้แล้ว”
ป้ากบแว้ดขึ้นมาทันที “นี่ดาว ดีนี่เค้าคุยกับโอมเฉยๆ เธอกับโอมก็ไม่ได้อยู่ด้วยกันแล้ว อย่างนี้เค้าเรียกว่าอะไรหวงก้างน๊า อ๋อ หมา!!”
อู๋ยิ้มหยัน “ท่าทางจะเชี่ยวชาญเรื่องหมานะกบ งั้นตัวที่เลี้ยงไว้ หล่อนช่วยหายาฆ่าเห็บหมัดมาใส่ด้วยนะ ท่าทางจะคันมาก”
ป้ากบโกรธจัด “นี่นังอู๋!!”
อู๋ถกแขนเสื้อชูกำปั้น ป้ากบชะงักเดินไปหาดีนี่
ป้ากบไม่ยอมจบ พูดกระแทกเพียงดาวต่อ “ดีนี่หนูต้องอดทนนะลูกนะ ท่องเอาไว้ มารไม่มีบารมีไม่เกิด เราน่ะมันดาวรุ่ง อย่าไปแลกกับดาวตกเลย”
เพียงดาวได้ยินไม่พอใจ ลุกจะเดินหนี แต่เหวี่ยงมือพลาดไปโดนแก้ว แก้วน้ำตกจากโต๊ะแตกดังเพล้ง ทุกคนอึ้ง
“นิ่งทำไม เก็บแก้วสิคิว” อู๋บอกคิว
คิววิ่งไปเก็บเศษแก้ว ดีนี่มองเศษแก้วคิดแผนออก
อีกด้านของสตู แหนม ปลาหวานซุบซิบกันอยู่
“แหนม แกว่างานนี้จะรอดไหม?” ปลาหวานถาม
แหนมตอบอย่างมั่นใจมาก “ชั้นว่าตบกันชัวร์”
เพียงดาวอยู่ในชุดสวยงามกระชากมือดีนี่แล้วง้างมือทำท่าจะคบ ทว่าเพียงดาวชะงักไม่ตบดีนี่แต่ค้างไว้ จากนั้นก็เห็นแสงแฟลชวูบวาบ
ทีมงานทุกคนดูอยู่ แต้ว อู๋ ป้ากบดูอยู่ด้วย โอมถ่ายภาพ ความจริงแล้วเพียงดาวกับดีนี่โพสท่าถ่ายแบบอยู่
มีนักข่าวค่อยเก็บภาพบรรยากาศการถ่ายแบบตลอดเวลา
อู๋บ่นเบาๆ “ไม่รู้ยังไงนะบอสเนี่ย ทำไมต้องให้ถ่ายคอนเซ็ปท์นี้ด้วย”
“ก็คงอยากให้มันฉาวน่ะสิ...ฉันคิดว่าอีกหน่อยฉันจะออกไปทำหนังสือของตัวเองแล้ว” แต้วพูดซีเรียส
“อย่าทิ้งเค้านะ...ไปด้วยนะ”อู๋อ้อน
ดีนี่กับเพียงดาวโพสท่ากันอยู่
ครู่ต่อมาดีนี่ และเพียงดาว เปลี่ยนชุดใหม่แล้ว โพสท่าจ้องหน้ากันแค้นๆ
ดีนี่โพสท่าดึงผมเพียงดาว เพียงดาวโพสท่ายกเอากระเป๋า Chanel 2.55 ตบหน้าดีนี่
ชุดต่อมาเพียงดาวดีนี่เปลี่ยนเป็นราตรียาว สวยสง่า ดีนี่นอนอยู่ เพียงดาวโพสท่าคร่อมเงื้อรองเท้า ส้นสูงของ louboutin จะตบ
“ดีครับ สวยครับ” โอมตะโกน ดีนี่ทำตามที่โอมบอก “อย่าเพิ่งลุกนะครับ เดี๋ยวผมขอเปลี่ยนเลนส์แป๊บนึงนะครับ”
โอมก้มเปลี่ยนเลนส์ ดีนี่ได้จังหวะเลยพูดยั่วเพียงดาว
“ดีนี่ยังไม่ได้ชมพี่ดาวเลยนะคะ เรื่องคลิปที่พี่ดาวอัดไป พี่ดาวเก่งมาก”
“แต่ชั้นก็เก่งไม่เท่าเธอหรอกนะ ก็อย่างว่าคนมันเลวในสายเลือด”
“ดีนี่ก็มีคลิปให้พี่ดาวดูเหมือนกันนะคะ เป็นคลิปของดีนี่กับโอม”
เพียงดาวอึ้ง “คลิปอะไร...”
“ไว้ไปดูเอาเองแล้วกันค่ะ มีทั้งภาพมีทั้งเสียง เร้าใจมาก”
เพียงดาวของขึ้นมาเป็นริ้วๆ พยายามควบคุมสติ
โอมเสร็จพอดี “โอเคครับพร้อมครับ 1.. 2...3”
สิ้นเสียงโอม เพียงดาวก็เงื้อรองเท้าในมือแล้วฟาดสุดแรง ทุกคนกรี๊ดตกใจคิดว่าเพียงดาวเอารองเท้าเฉาะหัวดีนี่
แต่เพียงดาวกลับฟาดเบี่ยงๆ ไป ดีนี่เองก็ตกใจ
“นังดาว แกจะบ้าหรือไง” ป้ากบพึมพำ
เพียงดาวยิ้มเยาะ “ฉันก็แค่โพสท่าตามคอนเซ็ปท์ ไม่ต้องกลัว ฉันไม่พลาดหรอก” มองจ้องหน้าดีนี่ “แต่คนอื่นอย่าพลาดแล้วกัน”
อู๋เห็นท่าไม่ดี “ดาวๆๆ ฉันว่าเธอไปเติมปากนิดนึงดีกว่านะ มาๆๆ”
อู๋ กะแต้วพาเพียงดาวออกไป ดีนี่แอบมองเพียงดาวแค้นๆ
ดีนี่พูดกับป้ากบ “ป้ากบคะ ดีนี่ขอตัวไปเข้าห้องน้ำแป๊บนึงนะคะ”
ดีนี่ออกมาจากห้องน้ำ ส่องกระจกดูหน้าตัวเองอยู่หน้าห้องน้ำ ล้างมือ เช็ดมือแล้วทิ้งทิชชู่ในถังขยะ ดีนี่ชะงักหยิบเศษแก้วออกมาจากถังขยะ
เศษแก้วเศษใหญ่น่ากลัวมาก ดีนี่ครุ่นคิดมองเศษแก้ว
เพียงดาว อู๋ กะแต้ว และทีมงานอยู่ในห้องแต่งหน้า
แต้วถาม “เสร็จแล้วใช่ไหมอู๋” อู๋พยักหน้า “ไปดาว..”
ทีมงาน อู๋ แต้ว และเพียงดาวออกจากห้องแต่งตัวไปแล้ว
ดีนี่เห็นว่าไม่มีใคร รีบเข้ามาในห้อง ดีนี่เดินไปที่มุมราวเสื้อผ้าของตนเอง มองกล่องรองเท้าที่แปะชื่อดีนี่ไว้
ดีนี่มองไปอีกมุมเห็นกล่องรองเท้าแปะชื่อเพียงดาว ดีนี่มีแผนในใจ
ไม่ใช่เรื่องดีสำหรับเพียงดาวแน่นอน
เพียงดาวกับดีนี่ถ่ายแบบต่อ โดยมีโอมเป็นคนถ่ายภาพ
แต้วบิ้วท์ทีมงาน “โอเค เซ็ทสุดท้ายแล้วค่ะ เปลี่ยนชุดเลย”
แต้ว อู๋พาเพียงดาวไปแต่งหน้า เพียงดาวเดินผ่านดีนี่แล้วจ้องหน้าเหยียดๆ โดยไม่ทันสังเกตุเห็นว่าลับหลังเพียงดาวดีนี่มองแล้วยิ้มเยาะ
เพียงดาวเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จ อู๋เปลี่ยนสีปากให้
แต้วพูดกับเพียงดาว “เซ็ทสุดท้ายแล้ว โชว์ฝีมือเต็มที่เลยนะดาว”
“ไม่ต้องห่วงหรอกค่ะพี่แต้ว”
“ขอบใจดาวอีกครั้งนะ ที่ช่วยพี่”
ดีนี่เปลี่ยนชุด เปลี่ยนสีปากเสร็จ เดินเท้าเปล่าหาอะไรบางอย่าง เพียงดาวมองดีนี่
“ดาวเต็มใจค่ะพี่แต้ว ดีเหมือนกันจะได้รู้เสียทีว่าคนที่มันไม่มีฝีมือจริงๆ แต่เอาตัวเข้าแลกน่ะ มันอยู่ในวงการนี้ไม่ได้หรอก เผลอๆ อาจจะเป็นการถ่ายแบบครั้งสุดท้ายก็ได้ใครจะรู้”
ดีนี่แสร้งทำหน้าเจื่อน แล้วก้มหาของต่อ
แต้วกะอู๋เห็นสายตาของเพียงดาวที่มองดีนี่แล้วกังวล
“ดาว....ชั้นรู้นะว่าแกพยายามอดทน แต่ชั้นอยากรู้ว่าแกจะทนจนถ่ายรูปสุดท้ายได้รึเปล่า?” อู๋ถาม
“ดาวโอเคค่ะพี่” แต้วกะอู๋ไม่วายเป็นห่วง
เพียงดาวลุกไปส่องกระจก ดีนี่ยังหาของอยู่
“หาอะไรเหรอคะน้องดีนี่?” ชัช ทีมงานสงสัย
“รองเท้าดีนี่น่ะค่ะ ดีนี่หาของดีนี่ทั่วแล้วไม่เจอเลยค่ะ”
“แต่พี่เตรียมไว้ให้แล้วนะคะ อยู่กับชุดของดีนี่เลย เดี๋ยวพี่ช่วยหา”
ดีนี่ยิ้มขอบคุณ ชัชหารองเท้าให้ดีนี่ บริเวณเสื้อผ้าของดีนี่ แต่ไม่เจอ
เพียงดาวส่องกระจกอยู่ก็เหลือบไปเห็นกล่องรองเท้าที่แปะชื่อดีนี่อยู่ตรงที่วางรองเท้าของตนเอง
“ใช่นี่รึเปล่า?”
เพียงดาวหยิบกล่องรองเท้าของดีนี่ขึ้นมา ชัชมองงงๆ ดีนี่เดินมาจะรับรองเท้าจากเพียงดาว
“ขอบคุณค่ะพี่ดาว”
ดีนี่จะรับกล่องรองเท้าจากมือเพียงดาว แต่เพียงดาวเอากล่องรองเท้าวางกระแทกบนโต๊ะแล้วเอามือเขี่ยออกไปให้พ้นตัว ท่าทางรังเกียจ ดีนี่อื้ง
“ชัชแยกเสื้อผ้าพี่ดาวกับน้องดีนี่ไว้คนละมุมนี่ รองเท้าดีนี่ไปอยู่กับเสื้อผ้าพี่ดาวได้ไง?”
“มายังไงก็ไม่รู้ รู้แต่พอไปแล้วแผ่นดินตรงนี้สูงขึ้นทันทีเลย” อู๋กระแทกคำ
ดีนี่หน้าเจื่อน เพียงดาวไม่ได้สนใจมาก
“ขอรองเท้าให้ชั้นด้วยชัช”
ชัชหยิบรองเท้าให้เพียงดาว
ดีนี่มองเพียงดาวแล้วยิ้มร้ายออกมาแวบหนึ่ง เพียงดาวค่อยๆ ใส่รองเท้าคัทชูสีดำ
ดีนี่จ้องดาวแล้วยิ้ม
เพียงดาวใส่รองเท้าเข้าไปแต่ไม่เป็นอะไร ดาวกำลังจะเดินออกไป
แต่พอดีนี่ใส่รองเท้าคัทชูแล้วออกอาการเจ็บปวด ตกใจ ร้องกรี๊ดทันที
“โอ๊ยย!” ดีนี่ล้มลงทันที ทุกคนงง
ป้ากบปรี่เข้ามา “เป็นอะไรดีนี่?”
ดีนี่ถอดรองเท้าเห็นเลือดไหลออกมาเต็มเท้าดีนี่ ทุกคนตกใจร้องกรี๊ดลั่นสตู
ป้ากบรีบดูในรองเท้าดีนี่ แล้วหยิบเศษแก้วเปื้อนเลือดออกมา
โอมและทีมงานคนอื่นรีบวิ่งเข้ามาดู ทุกคนอึ้ง
นักข่าวฮือฮา กรูกันเข้ามาถ่ายรูป บันทึกภาพวิดีโอ
“ไม่มีอะไรค่ะๆ เกิดอุบัติเหตุนิดหน่อย” แต้วบอก
“ดีนี่ไม่เป็นไรค่ะ ถ่ายต่อเถอะ...” ดีนี่ลุกขึ้นแล้วเจ็บร้องออกมา “โอ๊ย!”
“ดีนี่!!!”
ป้ากบชะงักแล้วคิดได้ หันมามองเพียงดาวแค้นจัด เพียงดาวเห็นสายตาป้ากบก็งง
“ไม่ต้องถ่ายแล้ว พาน้องส่งโรงพยาบาลก่อน” แต้วบอก
แต้ว กะปลาหวานรีบพาดีนี่ออกไป นักข่าวกรูตามออกไป ป้ากบมองเพียงดาวสายตาเคียดแค้นอยากจะเข้าไปบีบคอแต่เป็นห่วงดีนี่มากกว่า ป้ากบตัดใจออกไป
“ทำไมเศษแก้วไปอยู่ในรองเท้าดีนี่ได้” ชัชเอ่ยขึ้นงงๆ
ทุกคนชะงักแล้วค่อยๆ หันไปมองเพียงดาวเป็นตาเดียวกัน
“อะไร...ฉันไม่รู้เรื่องนะ” เพียงดาวหันไปเห็นสายตาของอู๋และโอมที่เต็มไปด้วยความสงสัย “ชั้นไม่ได้ทำนะโอม”
ทีมงานที่เหลือมองต่างมองเพียงดาวสายตาสงสัยแล้วค่อยๆ ออกไป โอมเดินออกไป
“โอม!! ชั้นไม่ได้ทำนะ เชื่อชั้นนะโอม” เพียงลุกตามโอมออกไป อู๋ตามติด
หน้าห้องฉุกเฉินของโรงพยาบาลแห่งนั้น นักข่าวรอทำข่าวดีนี่มากมาย
สักครู่หนึ่งพยาบาลเข็นดีนี่ออกมา มีป้ากบ กะแต้วตามออกมา นักข่าวกรูเข้าไปถาม
“เกิดอะไรขึ้นครับ ดีนี่”
“นี่เป็นอุบัติเหตุหรือว่ามีคนกลั่นแกล้ง”
ดีนี่พูดกำกวมชวนให้คิด “ดีนี่ ไม่ขอพูดอะไร ขอให้เรื่องนี้จบแค่นี้นะคะ”
“คุณดาวเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ไหมครับ”
“ดีนี่ขอร้องค่ะ ดีนี่ขอไม่ตอบนะคะ ขอให้เรื่องจบแค่นี้”
ป้ากบแค้นใจ “หนูไม่พุดป้าพูดเอง...กบฝากพี่ๆทุกคนถามดาวเค้าด้วยนะคะ ว่าทำไมทำกับเด็กของกบขนาดนี้”
ดีนี่แสร้งทำเป็นห้าม “ป้าคะ”
ป้ากบของขึ้นใส่แบบจัดหนัก
“กบเข้าใจค่ะ ว่าเค้าเกลียดดีนี่ ที่ผ่านมาเจอกับดีนี่ทีไรเค้าก็หาเรื่องค่อนขอดตลอด ดีนี่ก็ไม่เคยว่า มีข่าวอะไรเสียๆหายๆ ดีนี่ก็ไม่เคยซ้ำเติมมีแต่จะตามแก้ข่าวให้ แต่ดูเค้าทำสิคะ” มองสภาพแล้วยิ่งสงสารดีนี่ แค้นใจ จนน้ำตาไหล “เย็บยี่สิบเข็มเลยนะคะ เค้ากะจะให้ดีนี่เดินแบบไม่ได้ ดีนี่เค้าไปทำอะไรให้เธอเหรอ ดาว! จงเกลียดจงชังอะไรเด็กมันนักหนา”
ดีนี่บีบน้ำตาร้องไห้ “พอเถอะค่ะป้า”
นักข่าวหันมาทางแต้ว “จริงหรือเปล่าครับคุณแต้ว”
แต้วอึ้งพูดอะไรไม่ออก
เวลาผ่านไป อู๋ โอม เพียงดาว นั่งเครียดกันอยู่ อู๋ กะโอมมองเพียงดาว ที่มีท่าทีหัวเสีย
“อยากจะพุดอะไรก็พูดมาสิ โอม”
“คุณดาวทำหรือเปล่าครับ”
“ชั้นบอกแล้วไงว่าไม่ได้ทำ” เพียงดาวขึ้นเสียง
“แล้วเศษแก้วมันไปอยู่ในรองเท้าดีนี่ได้ยังไง” อู๋สงสัย
“ดาวไม่รู้”
“แต่ก่อนหน้านั้น ดาวเป็นคนหยิบรองเท้าให้ดีนี่เองนะ”
เพียงดาวอึ้ง โกรธอู๋ที่ไม่เชื่อตน แต้วเดินเข้ามา โอมถาม
“เป็นยังไงบ้างครับพี่แต้ว”
“เย็บยี่สิบเข็ม” แต้วบอก
ทุกคนอึ้ง
“พี่แต้วคะ ดาวไม่ได้ทำนะคะ ดาวก็ไม่รู้ว่าเศษแก้วไปอยู่ในรองเท้าเค้าได้ยังไง”
แต้วไม่มองหน้าดาว
“พี่แต้วไม่เชื่อดาวเหรอคะ”
แต้วเสียใจน้ำตาไหล “พี่คิดว่าที่ดาวยอมถ่ายแบบกับดีนี่ เพราะอยากจะช่วยพี่...”
เพียงดาวอึ้ง
“ก็ใช่สิคะ ดาวอยากช่วยพี่ ดาวถึงยอม นี่พี่หมายความว่ายังไง พี่คิดว่าดาวยอมถ่ายแบบกับเค้า เพราะอยากหาโอกาสทำร้ายเค้าเหรอคะ ทำไมพี่สงสัยดาวอย่างนี้ ดาวไม่ได้ทำนะคะ”
แต้วไม่ตอบ เพียงดาวเสียใจ ระคนน้อยใจ
“ทำไม ทำไมทุกคนไม่เชื่อดาว ดาวไม่ได้ทำจริงๆ”
อู๋ โอม และแต้วเครียดจัด พุดอะไรไม่ออก ดูเหมือนทุกคนต่างไม่เชื่อคำพูดเพียงดาว
วันต่อมาหน้าหนึ่งหนังสือพิมพ์พาดหัวข่าว “เหยื่ออารมณ์เพียงดาว ดีนี่เย็บกว่า 20 เข็ม”
มีคนซื้อหนังสือพิมพ์ไป แล้วเม้าท์กันสนุกปาก
ขณะเดียวกัน ในออฟฟิศหนึ่ง พนักงานรุมกันอยู่ที่คอมพิวเตอร์ เปิดอินเตอร์เน็ต อ่านกระทู้เพียงดาวที่ทำร้ายดีนี่ แล้วล็อกอินเข้าไปแสดงความเห็น พนักงานพิมพ์คำว่า
“เกลียดเพียงดาวมาก ทำอย่างนี้ได้ยังไง”
ตอนสายวันเดียวกัน รายการแฉออนทีวีก็ไม่พลาดหยิบประเด็นร้อนมานำเสนอ
“เรื่องมันไม่จบไม่สิ้นเลยนะคุณกฤษณ์ เรียกว่ามหากาพย์กันเลยทีเดียว” มดดำใส่อารมณ์
“ใช่ ไม่ธรรมดานะคราวนี้ เล่นแรงจริงๆ นางแบบ พด. ถึงกับเอาเศษแก้วไปใส่รองเท้าของนางแบบ ดน.เย็บไปตั้ง 20 เข็ม” กฤษณ์พูดเซฟกลัวถูกฟ้อง
แต่มดดำไม่หวั่น “ก็บอกแล้วว่าไม่ต้องย่อ พูดไปเลยว่าเพียงดาวกับดีนี่”
“ไม่ได้หรอก เกิดคุณ พด. เค้าโกรธ เกิดเอาเศษแก้วมายัดใส่กางเกงผม เป็นเดชไอ้ด้วนเลยนะคุณ”
ทุกคนที่ดูต่างพากันขำๆ
ตอนสายๆ แหนม คิว ปลาหวาน อยู่ที่ร้านส้มตำข้างออฟฟิศโมเดล ร้านประจำ
“ชั้นว่าแล้วทำไมวันนั้นคุณดาวถึงนิ่งปกติ ที่แท้ก็มีแผน รอทำร้ายดีนี่นี่เอง”
“ฝีมือคุณดาวแน่หรอ คุณดาวเค้าจะทำแบบนั้นทำไม เสียเครดิตของเค้านะ” ปลาหวานไม่ปักใจเชื่อ
“พิษรักแรงหึงมั้งพี่ ผู้หญิงน่ะเวลาหึงมันน่ากลัวจัง ผมไม่กล้ามีแฟนแล้ว”
“ถึงแกกล้าก็หาไม่ได้หรอกไอ้คิว”
ปลาหวานกัดเจ็บคิวเซ็งๆ
ภาพในรายการข่าวทีวีเวลานั้น พิธีกรสาวสองคนกำลังคุยข่าวกันอยู่อย่างเมามันส์
“ประเด็นวงการบันเทิงเราตอนนี้คงไม่มีประเด็นไหนร้อนแรงเท่ากับ เรื่องที่เพียงดาวนางแบบชื่อดังไปทะเลาะกลั้นแกล้งดีนี่นางแบบรุ่นน้อง จนเลือดตกยางออกค่ะ” คนหนึ่งเปิดประเด็น
พิธีกรอีกคนเสริม “เราไปดูกันดีกว่าค่ะ ว่าคนในวงการเค้าว่ายังไงกันบ้าง”
นุช นีรนาท เพื่อนนางแบบร่วมวงการ ให้สัมภาษณ์แสดงความเห็น
“พอรู้เรื่องนุชก็ตกใจเหมือนกันค่ะ ไม่คิดว่าพี่ดาวจะทำขนาดนี้ มีข่าวขนาดนี้ก็ไม่รู้ว่าผู้ใหญ่จะว่ายังไง” นุชออกตัว
ครู่ต่อมา หมู ดีไซเนอร์แบรนด์ดัง Memory กำลังให้สัมภาษณ์อยู่
“คนอื่นพี่ไม่รู้ แต่สำหรับพี่ ดาวคงร่วมงานกับพี่ไม่ได้แล้วล่ะค่ะ เพราะถ้าควบคุมอารมณ์ไม่ได้แบบนี้ มันเป็นอันตรายกับผู้ร่วมงาน แล้วที่สำคัญเสียภาพลักษณ์แบรนด์ของพี่ด้วยค่ะ”
ต่าย ผู้จัดการช่อง Runway Chanel ให้สัมภาษณ์ต่อ
“คือในสังคมไทยเรา คนที่ทำงานด้านนี้ต้องเป็นตัวอย่างที่ดีให้คนอื่นด้วย แต่ดาวเกิดเรื่องแบบนี้ มันก็ไม่ใช่ผลดีกับตัวดาวเลย เสียดายชื่อเสียงที่เค้าสะสมมา ตอนนี้พี่ก็ได้ยินข่าวมาว่าหลายแบรนด์รวมตัวกันแบนดาวแล้ว”
แต้วกะอู๋ดูรายการข่าวทางทีวีรายการนั้นอยู่ในห้องทำงานแต้ว สองคนต่างพากันถอนใจ
“ดาว มันแย่แน่แต้ว ทำไงดี” อู๋จิตตก
ทันใดนั้นเสียงโทรศัพท์แต้วดังขึ้น แต้วรีบรับ
“อะไรนะคะ ป้านุช ค่ะๆๆ เดี๋ยวแต้วรีบไป” แต้วร้อนใจมาก
“มีอะไรแต้ว”
แต้วเครียดจัด
ขอขอบคุณจาก manager.co.th
No comments:
Post a Comment