{[['
']]}
']]}
เช้านี้ ตุ๊ไปที่ร้านขายของชำเพื่อบอกทองประศรีว่าอาทิจจะลงกล้าผักแล้ว แต่แปลกใจที่ทองประศรี
ไม่กระตือรือร้นเหมือนเคย จัดของไปถามไปว่าร้อนหรือเปล่า คนเยอะไหม ถ้าคุณย่าอยู่ล่ะจะว่ายังไง
ตุ๊ติงว่าถามเหมือนไม่อยากไป ทองประศรีบ่นกระปอดกระแปดว่ามันเสียอารมณ์ที่ไปหลายทีแล้วไม่เจอ
ทองประสานกับทองประสมน้องสาวสองคนยุ
พี่สาวว่ายรรยงก็ไม่เลว ทองประศรีร้องยี้ว่าเป็นแค่สิบตำรวจโท
ระหว่าง นั้น ทองใบก็เดินยิ้มกริ่มเข้ามาขอซื้อมีดโกนหนวด พูดเป็นนัย ตาเป็นประกายว่า มีคนบอกว่าโดนแล้วมันจั๊กจี้ ทองประศรีฟังแล้วเขิน แต่พอหยิบมีดโกนหนวดให้ ทองใบส่งเงินพร้อมกับจดหมายน้อยนัด “ที่เก่าเวลาเดิม” ทองประศรีอ่านแล้วยิ่งสะเทิ้นเขินอาย
ตุ๊นั่งกินกล้วยนํ้าว้าอยู่ที่โต๊ะเห็นอาการของทั้งคู่แล้วฟันธงว่า “ไม่ธรรมดา...อะอ๊า...ไม่ธรรมดา”
ooooooo
เย็น นี้เอง เมื่อคุณย่าไปนั่งที่โต๊ะอาหารแล้วถามดรุณีว่าอาทิจยังไม่มาอีกหรือ เธอได้โอกาสทำเป็น พูดว่า ต๊อดมาบอกแล้วว่าเย็นนี้อาทิจไม่มากิน เพราะจะกินกับคนงานและมีเหล้าด้วย ซํ้าเป็นเหล้าเถื่อนต้มกันเองอีกต่างหาก
เป็น เรื่องทันที คุณย่าบ่นว่าทำไมทำอย่างนั้น ตนเคยห้ามแล้ว ต๊อดไม่บอกอาทิจเลยรึไง น้าแก้วติงว่าคนอย่างอาทิจไม่น่าจะกล้าทำ ดูไม่น่าจะเป็นคนดื่มด้วย
“น้าแก้วน่ะมองคนในแง่ดีเกินไป คนที่ดีเว่อร์อย่างนายอาทิจนี่ล่ะ ที่มักจะซ่อนความร้ายกาจที่เรานึกไม่ถึงไว้ข้างในเชื่อหนูสิ” ดรุณีเป่าหู ทันใดนั้น มีเสียงคนเมาร้องเพลงและคุยกันขโมงโฉงเฉงแว่วมา ดรุณียุทันทีว่า “นั่นไงคะ ปาร์ตี้เหล้าเถื่อนเริ่มขึ้นแล้วน่ะค่ะ”
“ไปดูหน่อยสิ” คุณย่าวางช้อนทั้งที่ยังไม่ทันได้กินเลย ดรุณีรีบลุกตามไปอย่างสะใจ
ooooooo
ไปถึงลานนั่งเล่นบ้านพักอาทิจ เห็นต๊อดกำลังยกแก้วขึ้นเชิญชวนทุกคนดื่มท่าทางเมาแอ๋ทีเดียว
คุณย่าเข้าไปถามเสียงเข้มว่าทำอะไรกัน อาทิจรีบวางแก้ว ยกมือไหว้ขอโทษคุณย่าที่พวกตนเสียงดังไปหน่อย
คุณ ย่าไม่สนใจคาดคั้นว่า อยากรู้ว่าที่ดื่มกันอยู่นี้ มันอะไร ดรุณีแทรกขึ้นทันทีว่า จะเป็นอะไรได้ถ้าไม่ใช่เหล้า แล้วก็เป็นเหล้าเถื่อนด้วย พลางชี้ไปที่เตา หม้อ ที่ยังวางอยู่เป็นหลักฐานครบครัน
แค่เห็นท่าทางไม่พอใจของคุณย่า ทุกคนก็พากันเกร็ง ใจคอไม่ดีแล้ว ต่างอึกอัก ดรุณียิ่งมั่นใจว่าจับได้คาหนังคาเขาแน่แล้ว จนกระทั่งอึ่งบอกว่าพวกตนไม่ได้เมา และที่กินนี่ก็ไม่ใช่เหล้า เกร็งจึงชี้แจงว่า
พวกตนเมาดิบประชดอาทิจที่บอกว่าจะต้มเหล้าให้ดื่ม แต่พอเอาเข้าจริงกลับต้มนํ้ามะตูมกับนํ้าเปล่า ส่วนเตากับหม้อนั่นก็เตรียมไว้ต้มปลาที่ช่วยกันไปหามา
ดรุณีถึงกับ ใบ้กินสนิท ส่วนคุณย่าบอกว่าถ้าอย่างนั้นก็แล้วไป บ่นดรุณีว่าไปได้ยินจากใครมาหรือคิดเองเออเอง แล้วคุณย่าก็ชะงักกับกลิ่นหอมที่โชยมา พันบอกว่ากลิ่นปลาเผา คุณย่าบ่นๆว่าเมื่อกี้รีบมาเลยยังไม่ทันได้กินข้าว ชวนดรุณีกินด้วยกันเสียที่นี่เลย ดรุณีบอกว่าตนไม่หิวแล้วทำท่าจะกลับ
“คุณณีรังเกียจพวกเราเหรอครับ พวกเรากลับก็ได้นะครับ คุณณีจะได้กินข้าวกับคนในครอบครัว ไปพวกเรา” ต๊อดลุกขึ้น
“ฉันไม่เคยเห็นพวกเราเป็นคนอื่น เราทุกคนเป็นครอบครัวเดียวกัน” ดรุณีหันกลับมา
“งั้นก็กินข้าวด้วยกันสิครับ” อาทิจชวนยิ้มจริงใจ แต่มีเหน็บนิดๆในนํ้าเสียง ดรุณีเลยมาร่วมวง
ดรุณีนั่งข้างๆคุณย่า แกะปลาเผากินอย่างเอร็ดอร่อยกว่าใครเพื่อน ส่วนพวกหนุ่มๆก็เคาะจานร้องเพลงแบบเมาดิบกันอย่างครื้นเครง
ครู่ หนึ่ง คุณย่าอยากฟังเสียงแคนขึ้นมา บอกว่าวันก่อนได้ยินต๊อดเป่าเพราะดี ดรุณีก็ยุให้เป่าบอกว่าไม่เคยคิดว่าต๊อดจะเป่าได้ เพราะอย่างนั้น ต๊อดทำหน้าปุเลี่ยนๆ บอกว่าที่ว่าเพราะนั้นตนไม่ได้เป่าหรอก ชี้ไปทางอาทิจบอกว่า
“ฝีมือนายครับไม่ใช่ผม...เอ้าโชว์เลยนาย จัดเต็มซวดๆเด้อ”
อาทิ จรับแคนไปเป่าสบายๆ ทำเอาทุกคนเคลิ้มกับเสียงแคนอันไพเราะ ดรุณีเองหลังจากหน้าแตกเพราะชมผิดคนแล้วก็นั่งเท้าคางฟังเพลิน แต่พอเห็นอาทิจเหลือบมาก็รีบยืดตัวตรง นั่งคอแข็งทำเหมือนไม่ได้สนใจฟังสักนิด
ooooooo
ทองประศรีไป ระเริงกับทองใบ “ที่เก่าเวลาเดิม” กลับมาอย่างอิ่มเอมใจเพราะทองใบบอกว่า กลับไปคราวนี้จะให้เจ้าพ่อกับเจ้าแม่มาสู่ขอ ทองประศรีตื่นเต้นดีใจมาก ไม่คิดไม่ฝันว่าตัวเองจะมีวาสนาได้เป็นสะใภ้เจ้า
กลับมาถึงบ้านถูกคำ มาตวาดแว้ดว่าไปไหนมา ทองประศรีชะงักไปนิดหนึ่งแล้วปดหน้าตาเฉยว่าไปหาอาทิจมา สิงห์ทองถามว่าอาทิจไหน ทองประสานตอบแทนพี่สาวว่า
“ก็หลานคุณย่าแดง เจ้าของสวนแถวนี้ไงพ่อ พี่ศรีเขาเล็งไว้กะทำผัว”
สิงห์ ทองเสียงอ่อนลงทันที บอกว่าค่อยยังชั่ว มีผัวทั้งทีก็ต้องหาที่มันรวยๆเข้าไว้ ฝ่ายคำมาก็ผสมโรงว่า อย่าเอาไอ้พวกที่ไม่มีหลักแหล่งอย่างพ่อค้าเร่ขายยาถ่ายนั่นเชียว
ทองประศรีอวดว่าทองใบเป็นเจ้าของกิจการ มีชาติตระกูล พ่อแม่อาจจะเป็นเจ้าก็ได้ คำมาขำกลิ้งถามว่าเจ้าพ่อเจ้าแม่เข้าทรงหรือ ถ้ารวยขนาดนั้นมาเร่ขายของทำไม ทองประศรีโต้ว่าแบบในละครที่พระเอกเป็นเศรษฐีพันล้านแต่ปลอมตัวออกมาหารัก แท้ไง
“อีบ้า...เรื่องแบบนี้มันมีแต่ในนิยายเท่านั้นเว้ย” คำมาด่า
“ข้าว่า...จับคุณอาทิจให้อยู่หมัดยังจะง่ายกว่าหาพระเอกในนิยายเน่าๆแบบนั้นนะ” สิงห์ทองแนะ
ทองประศรีสะกดกลั้นเต็มที่ทั้งที่อยากจะตะโกนให้ทุกคนรู้ว่า “ผัวฉันเป็นเจ้า!!”
ooooooo
เช้า นี้ ดรุณีถูกคุณย่าใช้ให้ไปตามอาทิจมาพบ ไปถึงเห็นเขากำลังถือสายยางรดนํ้าผักเพลิน เรียกอย่างไรก็ไม่ได้ยินเลยเข้าไปตีเพียะ! อาทิจสะดุ้งหันสายยางใส่ เลยกลายเป็นฉีดนํ้าใส่ดรุณีเปียกม่อลอกม่อแลก
ดรุณีโกรธจนแทบจะเข้า ไปขยํ้าคอเขา อาทิจรีบขอโทษ บอกเสียงอ่อยว่าคุณย่ามีธุระกับตนหรือ เดี๋ยวจะตามไป เห็นดรุณีทำท่าจะเดินกลับเลยหันไปรดนํ้าอีกแปลง ดรุณีอาศัยทีเผลอวกกลับมาแย่งสายยางฉีด ใส่เขาจนเปียกปอน
อาทิจสั่ง ให้ไปปิดนํ้า ดรุณีสวนไปอย่างถือดีว่าไม่ปิด โต้เถียงกันไม่ถึงอึดใจก็เล่นสงครามฉีดนํ้าใส่กันอีก ฉีดใส่กันจนดินแฉะลื่นล้มไปด้วยกันหน้าดรุณีเกือบชนหน้าอาทิจ เลยต่างมองกันอึ้ง พอรู้สึกตัวต่างก็อายรีบผละออกมา เห็นนํ้าในสายยางพุ่งกระฉูดสะบัดอย่างไร้ทิศทาง ก็ตกใจรีบลุกจะไปปิดนํ้า ลื่นล้มคลุกคลานกันเลอะเทอะไปหมด
อาทิจเอาผ้าขนหนูผืนเล็กมาจะเช็ด หน้าเช็ดผมให้ เขาดูแลเหมือนทำกับน้องๆที่บ้าน ทำเอาดรุณีเขินรีบดึงผ้าขนหนูไปทำเอง อาทิจยังดูอย่างเป็นห่วงเห็นมดไต่ที่ผมก็ช่วยหยิบออกให้ ท่าทางเขาเป็นธรรมชาติอบอุ่น แต่ดรุณีกลับเขินจนทำตัวไม่ถูกเลยจะกลับ
อาทิ จพูดตามหลังว่า “เด็ก” เธอหันขวับมาแหวใส่ ว่าบอกกี่ครั้งแล้วว่าตนไม่ใช่เด็ก เขาเลยอบรมว่าถ้า ไม่ใช่เด็กก็ต้องรู้จักขอบคุณคนที่ช่วยเหลือ เธอเลยกระชากเสียง “ขอบใจ”
“นอกจากขอบใจเป็นแล้ว คนที่มีวุฒิภาวะเป็นผู้ใหญ่ ต้องรู้จักตอบแทนคนที่ช่วยเหลือเราด้วย เช่น ให้นั่งจักรยานไปด้วยอะไรแบบเนี้ย”
ดรุณี กลั้นใจบอกว่า “นายถีบฉันนั่ง แล้วทีหลังก็ไม่ต้องมาทำอะไรให้เป็นบุญคุณกันอีก” พูดแล้วค้อนควับ ปาผ้าขนหนูคืนแล้วสะบัดหน้าไป อาทิจเห็นแล้วก็อดขำไม่ได้ เขาปะทะคารมกับดรุณีจนรู้สึกว่าวันไหนไม่ได้ปะทะกันเหมือนชีวิตขาดอะไรไปสัก อย่าง
ooooooo
ดรุณีซ้อนท้ายจักรยานที่อาทิจขี่กลับมาถึงบ้าน ทั้งคุณย่าและน้าแก้วมองอย่างแปลกใจ คุณย่าถามว่าไปคลุกขี้โคลนที่ไหนกันมา ดรุณีโบ้ยให้ถามอาทิจ อาทิจเล่าเลี่ยงๆ ดรุณีทนไม่ได้เลยเล่าฉอดๆ โทษว่าอาทิจแกล้งตน พอถูกคุณย่าดักคอว่าตัวเองไม่ได้ตอบโต้เลยใช่ไหม เลยพูดไม่ออก
เมื่อไล่ให้ไปอาบน้ำกัน คุณย่าเอาชุดของคุณปู่ไปให้อาทิจเปลี่ยน พอดรุณีมาเห็นก็อ้อนว่าตนก็อยากใส่ชุดของคุณย่าบ้าง คุณย่าเลยไปเอามาให้ใส่
ขอขอบคุณจาก thairath.co.th
No comments:
Post a Comment