อ่านละครเรื่อง มารยาริษยา ตอน 3 วันที่ 14 มิ.ย. 55

อ่านละคร,

{[['']]}

อ่านละครเรื่อง มารยาริษยา ตอน 3 วันที่ 14 มิ.ย. 55

ที่ล็อบบี้บริษัทโอลีเวียร์ สองคนกำลังจะกลับ ป้ากบท่าทางแค้นเคืองไม่หาย
“เลือกนังดาวไปได้ยังไง ใช้ซ้ำๆมาตั้งสี่ห้าปีไม่รู้รึไงว่าคนเค้าเบื่อจะตาย ไม่มีวิสัยทัศน์บ้างเลย”
ระหว่างนั้นสมพลเดินผ่านมา มีเลขาตามมาด้วย
ป้ากบหันไปเห็นสมพลก็รีบเปลี่ยนเป็นยิ้มแย้ม
“สวัสดีค่ะคุณสมพล”
สมพลรับไหว้
ดีนี่ไหว้อย่างนอบน้อม “สวัสดีค่ะ”
“สวัสดีครับ มาได้ยังไงครับเนี่ย?”
“พอดีกบผ่านมาแถวนี้ เลยพาน้องดีนี่แวะมาสวัสดีคุณสมพลน่ะค่ะ น่าเสียดายจังเลยนะคะที่เราไม่ได้ร่วมงานกัน”
สมพลมองรูปร่างหน้าตาดีนี่เป็นนัย “น่าเสียดายครับ”
สมพลเดินออกไปกับเลขาแล้ว
“กลับกันเถอะดีนี่ ไปหาน้ำใบบัวบกกินกันสักโอ่ง แค้นใจนังดาวจริงๆ”

“ป้ากบคะ วันนี้ไม่ต้องไปส่งดีนี่ก็ได้นะคะ พอดีดีนี่มีธุระ” ดีนี่ขอตัว ป้ากบมองหน้า “จะดีเหรอจ๊ะดีนี่ ฝนจะตกแล้วนะ” “ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ดีนี่โชคดีวันฝนตก” ป้ากบงงๆ ดีนี่มองตามสมพล คิดแผนบางอย่างในใจ ไม่นานนักที่หน้าตึกบริษัทโอลิเวียร์ ฝนกำลังตกหนัก เทสายกระหน่ำ จังหวะที่รถสมพลแล่นออกมาจากที่จอดใต้อาคาร ทันใดนั้นดีนี่ซึ่งยกเอากระเป๋าถือบังฝน ตัดหน้ารถ รถเบรกเอี๊ยด ดีนี่โดนรถเฉี่ยวล้มลง สมพลกดกระจกรถชะโงกหน้าดู เห็นดีนี่ที่ตัวเปียกฝน ชุดแนบเนื้อ เซ็กซี่มาก “ขอโทษนะคะ คือดีนี่หาแท็กซี่กลับบ้านไม่ได้เลยค่ะ” สมพลมองรูปร่างดีนี่เพลิน ดีนี่แกล้งสะเทิ้นอายเอามือปิด สมพลพยักหน้าให้คนขับรถ คนขับรถเปิดประตูให้ดีนี่ขึ้นมานั่ง ดีนี่ขึ้นมานั่งข้างๆ สมพลท่าทางอายๆ สมพลยื่นผ้าเช็ดหน้าให้ดีนี่ “เช็ดซะนะครับเดี๋ยวจะไม่สบาย” ดีนี่ไหว้ขอบคุณ แล้วรับผ้าเช็ดหน้ามาเช็ดเนื้อตัว สมพลมองดีนี่แล้วยิ้ม ทีมงานกองถ่ายโฆษณาโอลิเวียร์ นัดกันในตอนเช้า ทีมงานเตรียมงานอยู่ สมพล และทีมงานของมด เอเจนซี่อยู่ห้องรับรองอีกห้อง ซึ่งมอนิเตอร์ดูถ่ายทำ เพียงดาวแต่งหน้า แต่งตัวด้วยเสื้อผ้าเน้นรูปร่างสวย นั่งอ่านบทรออยู่ มดและทีมงานเดินออกมาจากห้องสมพล ทุกคนหน้าซีดลอบมองไปยังเพียงดาว ทีมงานคนหนึ่งกระซิบ “เอายังไงดีพี่ จะบอกคุณดาวยังไงดี” มดกระซิบตอบ “ไม่รู้ ชั้นขอคิดก่อน” ป้ากบพาดีนี่นวยนาดเข้ามา “มาแล้วค่ะ กบมาแล้ว” เพียงดาวหันไปเห็นดีนี่กับป้ากบแล้วงง “สวัสดีค่ะพี่ดาว ดีนี่ดีใจนะคะที่ได้ร่วมงานกับพี่ดาว” ดีนี่ไหว้สวยงาม “หมายความว่ายังไง?” ทีมงานผลักมดเข้าไปหาเพียงดาว มดจำใจต้องพูด “คืออย่างนี้นะคะคุณดาว ปีนี้คุณสมพลเค้าอยากให้มีแบรนด์แอมบาสเดอร์สองคนน่ะค่ะ คือคุณดาวกับดีนี่” ป้ากบแทรกทันควัน “ก็จะได้เทียบกันไปเลย ว่าใครแก่ใครเก่า ใครใหม่ใครซิง” “ทำแบบนี้ได้ยังไง ที่ตกลงกันไว้ไม่ใช่แบบนี้ ไม่งั้นชั้นก็ไม่ถ่าย” สมพลเดินเข้ามา “มีอะไรกันเหรอ?” เพียงดาวปรี่เข้าไปหา “คุณสมพล ทำไมคุณทำแบบนี้คะ” สมพลแก้ตัว “ทำแบบนี้ อ๋อ คืออย่างนี้คุณดาว ปีนี้เราเปลี่ยนแพคเกจใหม่ ผมก็อยากได้แบรนด์แอมบาสเดอร์คนใหม่ด้วย ส่วนคุณดาวก็ยังอยู่” ป้ากบสาระแนอีก “ใช่ เธอก็เป็นแพคเกจเก่าไปไงดาว ส่วนดีนี่ของฉันก็เป็นแพคเกจใหม่” เพียงดาวมองป้ากบอย่างไม่พอใจ “ดาวไม่ยอมค่ะ อยู่ๆ จะมาเปลี่ยนกันแบบนี้ได้ยังไง! ถ้าไม่ได้ตามที่ตกลง ดาวก็ไม่ถ่าย!” “คุณต้องถ่าย สัญญาระบุไว้แล้ว” สมพลเสียงกร้าว “ก็ฟ้องสิคะ ฟ้องเลย!!” เพียงดาวย้อน ไม่แคร์แล้ว “อย่าให้มันเกินไปนะดาว สมัยนี้เด็กใหม่ๆ ที่น่าสนใจกว่าคุณก็มีตั้งเยอะ คุณก็แค่นางแบบหน้าเก่า ที่ผมยอมจ้างคุณต่อก็เพราะเห็นว่าเราร่วมงานกันมานาน หัดเจียมตัวซะบ้าง” สมพลบอก เพียงดาวอึ้งโกรธจนเนื้อตัวสั่น ดีนี่รีบวิ่งปรี่เข้าไปหาดาว บอกด้วยท่าทางกลัวๆ “พี่ดาวใจเย็นๆ นะคะ ดีนี่อยากร่วมงานกับพี่ดาวนะคะ พี่ดาวจะให้ดีนี่ทำอะไรก็บอกได้เลยค่ะดีนี่ยอม” เพียงดาวอึ้ง ตัวสั่นเทาหันไปหาดีนี่แล้วเหลือบไปเห็นรอยแดงเป็นจ้ำที่คอ แล้วหันไปมองรอยแดงจ้ำๆ คล้ายกันที่คอสมพล เพียงดาวพูดคาดคั้นเอากับดีนี่ “นี่เธอนอนกับเค้าใช่ไหม ถึงได้งานนี้!” ดีนี่อึ้ง แต่รีบส่ายหน้าปฏิเสธ สมพลชะงักแล้วรีบแก้ตัวกลบเกลื่อน “พูดจาเหลวไหลน่ะดาว คุณดูถูกผมมากเกินไปแล้ว เพียงดาวสวนคำ ไม่ไว้หน้า “หรือไม่จริง จะถ่ายอยู่แล้ว แล้วจู่ๆ มันจะโผล่ขึ้นมาได้ยังไง” “อยากฟังความจริงใช่มั้ยดาว ที่ผมเพิ่มดีนี่เค้าเข้ามาเนี่ย เพราะคุณน่ะมันเก่า หน้าช้ำหมดแล้ว แล้วตอนนี้เราต้องการเจาะกลุ่มลูกค้าวัยรุ่นนางแบบวัย 30 กว่าอย่างคุณ ทำไม่ได้หรอก!” สมพลด่ากลายๆ เพียงดาวอึ้ง ของขึ้นเป็นริ้วๆ โกรธ “คุณจะมาเลือกมากไม่ได้แล้ว เพราะวัยอย่างคุณมันไม่มีทางเลือกนักหรอกดาว....คุณคงเข้าใจที่ผมพูดใช่ไหม” พูดเท่านั้นสมพลก็เดินออกไป เพียงดาวอึ้งๆ ยืนตัวสั่น ทุกคนมองเพียงดาวเป็นตาเดียว ป้ากบรีบปรี่เข้าไปหาดาว “นังดาว! เรื่องอะไรแกมาใส่ร้ายดีนี่แบบนี้ พูดแบบนี้ดีนี่ของชั้นเสียหายนะ” เพียงดาวไม่สนใจป้ากบหันมาพูดกับดีนี่ “บอกไปสิ ว่าเธอนอนกับเค้า ดีนี่ร้องไห้ ท่าทีกลัวๆ “ดีนี่เปล่านะคะ ดีนี่เปล่า” เพียงดาวกระแทกเสียง “ยอมเอาตัวเข้าแลกแบบนี้ คนถึงได้มองว่าวงการนี้มันโสโครก วงการถึง ได้เสื่อมลงทุกวัน!” “ดีนี่ไม่ได้ทำจริงๆ ค่ะพี่ดาว” ดีนี่ส่ายหน้าร้องไห้ เพียงดาวบีบแขนดีนี่ “ชั้นประมาณเธอผิดไปจริงๆ เธอร้ายกว่าที่ชั้นคิด” เพียงดาวโกรธจัด เดินสะบัดหน้าออกไป ตอนสายของวันเดียวกัน อู๋วิ่งหน้าตาตื่นมาหาแต้วในออฟฟิศโมเดล “แย่แล้วแต้ว” แต้วสวนออกมา “รู้แล้วคนที่กองถ่าย เค้าโทร.มาบอกชั้นเรื่องยัยดาวแล้ว” “เกิดอะไรเนี่ย อยู่ดีๆ ดีนี่ก็ได้ถ่ายโฆษณาคู่กับดาว หักหน้ายัยดาวชัดๆ ได้ยินว่าเค้าด่าว่ามันเป็นนางแบบหน้าเก่าด้วย” แต้วกับอู๋เป็นห่วงเพียงดาวพอกัน “โธ่เอ้ย ดาวจะเป็นยังไงบ้างเนี่ย” มือถือดังแต้วหยิบมือถือมาดู “ดาว” เพียงดาวจอดรถคุยโทรศัพท์กับแต้วซึ่งอยู่ที่ออฟฟิศ ใช้มือเช็ดน้ำตาพยายามกลั้นน้ำตา “ตอนนี้ดาวอยู่ที่ไหน?” แต้วถามร้อนใจ เพียงดาวพยายามเข้มแข็ง “พี่แต้ว ดาวไม่เป็นอะไรค่ะ” “ตอนนี้ดาวอยู่ที่ไหน พี่กับอู๋จะไปหา” “พี่แต้วคะ ดาวขอโทษนะคะที่ทำให้พี่วุ่นวายไปด้วย แต่ดาวทนไม่ไหวจริงๆ ดาวขอหลบไปพักบ้านพี่ที่เขาใหญ่สักพักนะคะ พอดีดาวมีกุญแจสำรองอยู่” แต้วท้วง “ดาวกลับมาคุยกันก่อนนะ” “ดาวขอร้อง ดาวขออยู่คนเดียวสักพักนะคะ แต่ไม่ต้องห่วงเรื่องงานถ่ายปฏิทินพรุ่งนี้นะคะ ยังไงดาวก็ไม่ทำให้พี่แต้วเดือดร้อนมากกว่านี้” “ไม่ใช่อย่างนั้นดาว” “ดาวขอปิดโทรศัพท์นะคะ พี่แต้วไม่ต้องเป็นห่วง” เพียงดาววางสาย กดปิดเครื่องทันที แล้วนั่งร้องไห้นึกถึงเรื่องที่สมพลพูด “อยากฟังความจริงใช่มั้ยดาว ที่ผมเพิ่มดีนี่เค้าเข้ามาเนี่ย เพราะคุณน่ะมันเก่า หน้าช้ำหมดแล้ว แล้วตอนนี้เราต้องการเจาะกลุ่มลูกค้าวัยรุ่นนางแบบวัย 30 กว่าอย่างคุณ ทำไม่ได้หรอก! คุณจะมาเลือกมากไม่ได้แล้ว เพราะวัยอย่างคุณมันไม่มีทางเลือกนักหรอกดาว” เพียงดาวสะท้อนใจ เสียใจร้องไห้หนักขึ้น โปรดติดตามตอนต่อไป แต้วกับอู๋ยังนั่งกลุ้มอยู่สองคนที่ออฟฟิศโมเดล จู่ๆ แต้วก็โวยวาย เสียงดัง เมื่อนึกบางอย่างขึ้นมาได้ “แย่แล้ว” “มีอะไรแย่กว่านี้อีกเหรอ?” อู๋ถาม แต้วไม่ตอบ หยิบมือถือมากด แล้ววางสายหน้าเจื่อน “ดาวปิดเครื่องไปแล้ว ชั้นลืมบอกยัยดาวไปว่าโอมเค้าไปดูโลเคชั่นถ่ายปฏิทิน ตอนนี้ค้างอยู่ที่บ้านเขาใหญ่” อู๋ตกใจ แต้วพยายามโทร.หาโอมแต่ไม่ติด “โทรหาโอมก็ไม่ติด สงสัยไม่มีสัญญาณ” อู๋กังวล ไม่อยากนึกภาพ “โถ...โอมไปเจอยัยดาวตอนอารมณ์เสีย ชั้นว่าเธอรีบหาช่างภาพใหม่เถอะแต้ว โอมโดนยัยดาวฉีกเป็นชิ้นๆ แน่” สองคนเครียดหนัก โอมขับมอเตอร์ไซค์มาตามทาง มองวิวทิวทัศน์อันสวยงามของเขาใหญ่สวยงาม เวลาเย็นย่ำมากแล้ว ระหว่างทางโอมแวะหยุดถ่ายโลเคชั่น ระหว่างนั้นโอมใส่หูฟังฟังเพลงไปด้วยถ่ายรูปไปด้วย ยินเสียงเพลงเศร้าๆ ดังลอดออกมา เวลาเคลื่อนคล้อยจากเป็นเป็นมืดค่ำ เพียงดาวยังคงนั่งกอดเข่าร้องไห้อยู่ที่โซฟาในห้องโถงใหญ่บ้านพักอย่างอ้างว้างและเดียวดาย จังหวะหนึ่งก็ได้ยินเสียงก๊อกแก๊กที่ประตู เพียงดาวตกใจ “ใครน่ะ? ใคร?” เงียบไม่มีเสียงตอบ “ชั้นถามว่าใคร?” เพียงดาวตะโกนถามซ้ำ ไม่มีเสียงตอบอีก เพียงดาวหันไปหยิบเหล็กเขี่ยถ่านมาถือกระชับไว้ในมือ ดักรออยู่ตรงหน้าประตู และแล้วทันใดนั้นประตูถูกเปิดเข้ามา พร้อมเงาสูงโปร่งของใครคนหนึ่งเดินเข้าบ้านมา เพียงดาวตกใจ ฟาดเหล็กไปที่หัวใครคนนั้นเต็มแรง ร่างนั้นล้มลง เพียงดาวฟาดซ้ำอีก “โอ๊ย!!” เพียงดาวเห็นชัดว่าเป็นโอม ก็ตกใจ “คุณ!” โอมตื่นตะลึง “คุณดาว!” ครู่ต่อมาเพียงดาวนั่งทำแผลให้โอมในโถงนั้น “ชั้นก็ถามอยู่ว่าใคร ทำไมไม่ตอบ” “ก็ผมใส่หูฟังอยู่” โอมบอกเสียงอ่อยๆ เพียงดาวหยิบสำลีค้างอยู่ โอมมองจ้องเพียงดาวแล้วยิ้มมีความสุขที่ได้ใกล้ชิดดาวขนาดนี้ “คุณยังไม่ได้บอกผมเลย ว่าทำไมถึงมาที่นี่ก่อน” เพียงดาวเสียงเข้มขึ้นมาทันที “ชั้นไม่อยากพูดถึง” พอหันมาเห็นโอมยิ้มให้ก็ด่าออกไป “จะบ้ารึเปล่า เจ็บจะตายยังมายิ้มอีก” โอมยิ้มพลางบอก “เจ็บก็คุ้มครับ” เพียงดาวชะงัก “ชั้นไม่ใช่เด็กที่คุณจะมาล้อเล่นได้” โอมพูดเสียงซีเรียส ท่าทีจริงจัง “ผมไม่เคยบอกว่าผมล้อเล่น” โอมมองสบตาหวานฉ่ำ เพียงดาวจิ้มแผลโอมแรงๆ “โอ๊ย” เพียงดาวบอกเสียงเคร่งท่าทีขรึมๆ “ชั้นรู้ว่าคุณต้องการอะไร อย่าพยายามเลย ความรักเป็นเรื่อง ของคนโง่ ชั้นฉลาดมานานแล้ว” “แต่ผมยังโง่อยู่เลยครับ ความจริงบางครั้งคนโง่ๆ ก็มีความสุขนะครับ” เพียงดาวเหยียดยิ้มที่โอมยังเชื่อมั่นในความรัก แล้วหยิบกล่องพยาบาลจะลุกหนี กล่องปฐมพยาบาลดันฟาดไปโดนโคมไฟตั้งโต๊ะจะร่วง โอมกับเพียงดาวต่างรีบโผไปจับโคมไฟนั้นไว้ สองคนมือประสานกัน อยู่ใกล้ชิดกัน ทั้งโอม ทั้งเพียงดาวใจเต้นระรัว มองตากันนิ่งงัน ปากเกือบจะจูบกันแล้ว เพียงดาวได้สติก่อนรีบผละออกจากโอมแล้วเดินเข้าห้องไป โอมมองตามตาละห้อย คืนนั้นเพียงดาวนั่งเหม่อลอยอยู่ในห้องนอน คิดทวนหวนย้อนถึงเรื่องความรักที่โอมพูด แล้วคิดถึงอดีตที่เจ็บปวดของตัวเอง ครั้งนั้นเมื่อนานมาแล้ว ที่บ้านเพียงดาว วันนั้นดาวในอดีตหน้าตาตื่นตะหนก ขณะที่เชษฐ์ ชายหนุ่มหน้าตาดี คนรักเดินถือกระเป๋าเสื้อผ้าในมือมองเพียงดาวอย่างเย็นชา “ผมขอโทษนะดาว...แต่ผมอยู่กับคุณไม่ได้แล้วจริงๆ” เชษฐ์เอ่ยขึ้น เพียงดาวน้ำตาไหลริน “ทำไม ชั้นทำผิดอะไร คุณถึงต้องทำอย่างนี้กับชั้น” “คุณไม่ได้ทำอะไรผิดหรอก แต่ผมต้องแต่งงานกับเค้า คุณเข้าใจไหม ...ครอบครัวเรามีธุรกิจร่วมกัน ผมทำให้เค้าเสียใจไม่ได้หรอกดาว” “แล้วชั้นล่ะ...ทำไมคุณถึงทำให้ชั้นเสียใจได้ ก็ไหนคุณบอกว่าคุณรักชั้น” เพียงดาวครวญคร่ำ “ผมก็ไม่ได้โกหกคุณนะ” ในขณะพูดเชษฐ์เดินมาลูบหัวเพียงดาวเบาๆ เพียงดาวจับมือเชษฐ์ “ผมรักคุณ...แต่ความรักอย่างเดียวมันไม่พอหรอกดาว ผมต้องการคนที่สนับสนุนผมได้...อย่าเสียใจเลยนะ ถือว่าอย่างน้อยเราก็เคยมีความทรงจำดีๆ ร่วมกัน” เชษฐ์ค่อยๆ แกะมือเพียงดาวแล้วเดินจากไป เพียงดาวน้ำตาไหลพราก “เชษฐ์อย่าไป เชษฐ์อย่าทิ้งชั้นไป...” เพียงดาวเกาะประตูร้องไห้ อย่างน่าสงสาร เพียงดาวดึงตัวเองออกจากความรักขมในอดีต กินยานอนหลับไปสองเม็ด แต่แล้วเปิดกระปุกใหม่ เทยานอนหลับอีกสองเม็ด กินเพิ่มแล้วล้มตัวลงนอน พยายามข่มตาให้หลับ เช้านั้น แต้วกะอู๋ลงจากรถเพียงสองคนเดินมาหาเพียงดาวที่ออกมารอรับ เพียงดาวมองหาทีมงาน “แล้วคนอื่นล่ะคะ จะมาถ่ายปฏิทินกันไม่ใช่เหรอ?” “ไม่มีถ่ายแล้วดาว” แต้วบอก เพียงดาวงงๆ “ก็เธอไปก่อเรื่องที่โอลิเวียร์ บอสเลยยกเลิกงานปฏิทินเธอ แล้วตอนนี้ทั่ววงการเค้าก็รวมหัวกันแบนเธอหมดแล้ว” อู๋ว่าเสียงขุ่นเขียว “ไม่จริง เป็นไปไม่ได้” เพียงดาวตะโกนก้อง “ดาวยอมรับเถอะว่าเธออยู่ในวงการมาสิบกว่าปี หน้าเธอช้ำหมดแล้ว เธอขายไม่ได้แล้วทุกวันนี้ใครๆก็ต้องการเด็กหน้าใหม่ๆ” แต้วพูดใส่หน้า อู๋ผสมโรง “ที่ทุกคนเค้าทนเธอ เพราะเธอทำงานให้เค้าได้ เธอไม่มีงาน เธอก็ไม่มีค่าแล้วดาว” แต้วกะอู๋จะเดินหนีไปต่อหน้า “พี่แต้ว พี่อู๋จะไปไหนคะ?” “ชั้นก็ไม่อยากทนเธอแล้วเหมือนกัน แต้วพูดจบ สะบัดตัวไปกะอู๋เดินขึ้นรถ ดาวตามไปเคาะกระจกหน้าต่าง ร้องร่ำ อย่างน่าเวทนา “อย่าทิ้งดาวไป” แต้วกะอู๋ขับรถออกไป เพียงดาววิ่งตามแต่ไม่ทัน ทรุดตัวลงร้องไห้ “กลับมา อย่าทิ้งดาวไป” เพียงดาวสะดุ้งตื่น รู้สึกตัวว่าฝันไป จึงร่ำไห้อยู่บนเตียงอย่างอ้างว้างและเดียวดาย อ่านละครเรื่อง มารยาริษยา ตอน 3 วันที่ 14 มิ.ย. 55 ละครเรื่อง มารยาริษยา เค้าโครงเรื่องโดย : ผอูน - พรดี จันทรศิริ ละครเรื่อง มารยาริษยา บทโทรทัศน์ : ชวนนท์ สารพัฒน์ ภิศรา วงศร กรณิกา ดวงมุสิทธิ์ พัณณิฎานันท์ ศิริเลิศ ละครเรื่อง มารยาริษยา กำกับการแสดง : รัญญา ศิยานนท์ ละครเรื่อง มารยาริษยา แนวละคร : ดราม่า ละครเรื่อง มารยาริษยา ออกอากาศ ทุกวันจันทร์-พฤหัสบดี เวลา 20.25 น. ทางททบ.5 ละครเรื่อง มารยาริษยา เริ่มออกอากาศตอนแรกอังคารที่ 12 มิถุนายน 2555 แทนเรื่องดอกโศก ที่มา manager.co.th