อ่านละครเรื่อง มารยาริษยา ตอน 2/2 วันที่ 14 มิ.ย. 55

{[['']]}
  อ่านละครเรื่อง มารยาริษยา ตอน 2/2 วันที่ 14 มิ.ย. 55
อ่านละครเรื่อง มารยาริษยา
“ดีไซเนอร์เค้าบอกว่าไม่มีปัญหาแล้ว มีไอ้อีที่ไหนมีปัญหาอีกไหม” ป้ากบแว้ดใส่
“ชั้นมี!” อู๋ทำท่าจะเข้าไปหากบ
“แต่ชั้นไม่มี” ป้ากบพาดีนี่เดินออกไป

ดีนี่นั่งหน้าบวมตาช้ำๆ เพราะร้องไห้หนักอยู่ในรถป้ากบ
“เห็นไหมดีนี่ นังดาวมันจับผิดหนู ใส่ร้ายว่าหนูแย่งซีนมัน กลัวว่าหนูจะเกิดน่ะสิ”
“อย่าไปว่าเค้าเลยค่ะป้า ความผิดดีนี่เอง” ดีนี่บอก
“นี่เราไม่รู้จักโกรธจักเกลียดเลยรึไง ป้าโกรธแทนหนูจนตัวสั่นไปหมดแล้วเนี่ย” พูดแล้วแค้นเพียงดาวขึ้นมา “นังดาวนะนังดาว นังดาวมฤตยู ตอนนี้ยอมมันไปก่อน แต่วันไหนที่หนูเขี่ยมันลงจากบัลลังก์ได้ วันนั้นเราจะเหยียบซ้ำให้มันจมดินไปเลย เข้าใจไหม”
“เข้าใจค่ะ” ดีนี่รับคำ ตอนเย็นๆ ที่ร้านจำหน่ายหนังสือ ซึ่งเป็นร้านหนังสือที่มีร้านกาแฟด้านในด้วย อามสวมชุดพนักงานร้านถือเค้กกับกาแฟมาเสิร์ฟให้เปียโน เด็กผู้หญิงวัยใสหน้าตาน่ารัก “มาแล้วครับ เปียโน” อามหยิบไอโฟนขึ้นมา
“ถ่ายรูปด้วยกันนะครับ เปียโนยิ้มเขินๆ พยักหน้า อามเขยิบมาใกล้เปียโน ยกไอโฟนขึ้น เล็งแล้วกำลังกดถ่าย ทันใดนั้นฝ้ายก็ยื่นหน้ามาขอถ่ายด้วย ในจังหวะที่อามกดถ่ายพอดี อามเห็นฝ้ายในรูปแล้วตกใจ ฉุนกึก “เว้ยย! อะไรเนี่ยไอ้ ฝ้าย?” “ร้านจะปิดแล้ว รีบเก็บร้าน กลับบ้านได้แล้ว พี่โอมกับน้าอ้อยรอกินข้าวอยู่” อามรีบบอกกับเปียโน “ลูกเพื่อนแม่น่ะครับ เข้ามาเรียนกรุงเทพฯ เลยมาขออยู่ด้วย” หันมาบอกฝ้าย “กลับไปก่อนเลย มีธุระอยู่เห็นไหมเนี่ย” ฝ้ายเหน็บ “ให้แม่กับพี่รอ จะดีเหรอไอ้อาม” เปียโนรีบบอก “อามกลับก่อนก็ได้นะ” “ไม่เป็นไรหรอกครับ แม่กับพี่อามไม่ได้รอหรอก ฝ้ายมันก็พูดเว่อร์” “ถ้าอามไม่สนใจพี่โอมกับน้าอ้อยก็ไม่เป็นไร แต่สนใจฝ้ายกับลูกในท้องบ้างเถอะ” ฝ้ายยิงมุกผัวเมียสดๆ อามงง เปียโนอึ้งหันมองหน้าฝ้าย ฝ้ายพยักหน้าร้องไห้ทันที เปียโนด่าอาม “ไอ้ผู้ชายหลอกลวง!” ไม่ด่าเปล่าเปียโนหยิบจานเค้กป้ายหน้าอามแล้วเดินหนีไป อามเซ็งโมโหหันมองฝ้ายอย่างเอาเรื่อง “เรื่องอะไร ไปโกหกว่าแกท้องกับชั้น ชั้นจะจีบใครทำไมต้องขัดขวางตลอดเลยวะ” “ชั้นก็ตอบแทนน้าอ้อยที่อุตส่าห์ให้ชั้นอยู่ด้วย ชั้นก็ต้องคอยควบคุมแกไม่ให้ไปหน้าหม้อกับสาวๆ ที่ไหน” “ไม่ให้ชั้นจีบผู้หญิง ให้ชั้นจีบทอมอย่างแกรึไง!!” ฝ้ายหยิบเค้กอีกจานมาป้ายหน้าอาม แล้วเดินหนีไป อามแค้นจัดวิ่งไปไล่เตะฝ้าย ค่ำนั้นกลับจากร้านมาถึงบ้าน ฝ้ายก็เข้าห้องนอนทันที ที่หน้ากระจกมีรูปฝ้ายกับอามถ่ายรูปด้วยกัน ฝ้ายหยิบลิปสติกมาทาปาก พยายามแอ๊คท่าให้น่ารัก มองในกระจกไม่แน่ใจ ฝ้ายหน้าเจื่อน รู้ว่าไม่ใช่ตัวเอง เช็ดปากออก แล้วหยิบรูปที่ถ่ายคู่อามมาดู เย็นวันหนึ่ง สองสาวแหนมกะปลาหวานอยู่ที่ออฟฟิศโมเดล กำลังยืนดูหนังสือพิมพ์ดาราที่โต๊ะ คิวจิบกาแฟยืนอยู่ด้วย ปลาหวานเอ่ยขึ้น “ชั้นอยู่ในงาน ชั้นว่านางแบบดีนี่เนี่ย จงใจเดินผิดคิวแหละแก” “มองโลกในแง่ร้าย ดูหนังหน้าน้องเค้าสิ” แหนมกระแทกเสียง พลางชี้หนังสือพิมพ์บันเทิง พาดหัวข่าวหรา “แจ้งเกิดนางแบบหน้าใหม่ ทาบรัศมีเพียงดาว” พร้อมภาพประกอบข่าวจากงานเดินแบบ Alert มีรูปดีนี่ เพียงดาวคู่กัน “ใสขนาดนี้จะกล้าคิดแบบนั้นได้ยังไง ไม่ข้ามถนนตรงทางม้าลาย เค้ายังไม่กล้าเลยมั้ง” แหนมสำทับ คิวฟังอยู่ออกความเห็น “ตั้งใจไม่ตั้งใจไม่รู้ แต่ตอนนี้เค้าเป็นที่สนใจ ใครๆ ก็จับตามองเค้า” คิวมองจ้องรูปดีนี่ “ผมยังอยากมองเลย” แหนมเหน็บ “ก็ได้แค่มองนะ หมาเห็นเครื่องบิน” คิวเซ็ง แหนมเอ่ยขึ้นอีก “แต่เกิดเรื่องแบบนี้ อยากรู้จริงๆ คุณดาวจะคิดยังไง” เพียงดาวเดินเข้ามาทันได้ยิน “อยากรู้ก็ถามสิ” แหนมเหวอ ปลาหวาน คิวตกใจ พอได้สติแหนมรีบหยิบมือถือขึ้นมา แกล้งจ๊ะจ๋า “สวัสดีค่ะคุณลูกค้า จะลงโฆษณาเหรอคะ ค่ะ” แล้วแหนมก็รีบออกไป ปลาหวานเหวอแล้วหันมายิ้มแหยๆ ให้เพียงดาว “คุณดาวมาประชุมเรื่องถ่ายปฏิทินใช่ไหม คะ มาตรงเวลาจังเลยนะคะ บอสกับคุณแต้วยังไม่มาเลยค่ะ” เพียงดาวไม่ตอบอะไร เดินออกไป ครู่ต่อมาเพียงดาวเดินคุยโทรศัพท์เข้ามาที่ห้องประชุมโมเดล “แต้วชั้นมาถึงออฟฟิศแล้ว เดี๋ยวชั้นนั่งรอในห้องประชุมเลยนะ” เพียงดาววางสาย มองไปเห็นมีโน้ตบุ๊คเปิดวางอยู่ แต่ไม่ได้สนใจ ทันใดนั้นที่หน้าจอโน้ตบุ๊คเครื่องนั้นมีสกรีนเซฟเวอร์รูปดาวขึ้นมา เป็นรูปตั้งแต่สมัยเริ่มเข้าวงการจนถึงปัจจุบัน เพียงดาวมองรูปตัวเองฉงนในใจ ระหว่างนั้นโอมเดินเข้ามาแล้วไปนั่งตรงที่โน้ตบุ๊คของตัวเอง พอเพียงดาวรู้ว่าเป็นโน๊ตบุ๊คโอมแล้วทำหน้าไม่ถูก “โน้ตบุ๊คผมเองน่ะครับ” เพียงดาวทำขรึมพยักหน้าส่งๆ แกล้งไม่ใส่ใจ “มีแต่รูปคุณดาวน่ะครับ เพราะผมชอบคุณ” คราวนี้เพียงดาวอึ้ง เขิน แต่พยายามเก็บอาการ “ขอบใจ ชั้นว่าชั้นไปหากาแฟกินก่อนดีกว่า” เพียงดาวเดินออกจากห้องเลี้ยวซ้าย “คุณดาวครับ ห้องครัวอยู่โน้นครับ” นางแบบตัวแม่ยิ่งอายหนักรีบเดินกลับไปทางขวา โอมมองตามยิ้มๆ ขำในความฟอร์มจัดของเพียงดาว ดาวหยุดยืนตั้งหลักในแพนทรี คิดถึงเรื่องที่โอมพูด แอบใจเต้น โอมเข้ามายืนด้านหลังตอนไหนไม่รู้ “ไม่ทานกาแฟเหรอครับ” เพียงดาวเสไปจะชงกาแฟ แต่ดันเปิดโหลกาแฟไม่ได้ “เดี๋ยวผมเปิดให้ครับ” โอมบอก “ไม่เป็นไรค่ะ” เพียงดาวดึงฝาสุดแรง กาแฟกระจายเลอะสองคน เพียงดาวกะ โอมชะงัก ช่างภาพหนุ่มพยายามกลั้นขำเพราะกลัวดาวโกรธ แต่เพียงดาวทนไม่ไหว หลุดขำเอง “ขอโทษนะคะ เลอะเทอะหมดเลย” เพียงดาวหยิบกระดาษทิชชู่ส่งให้โอม “ขอบคุณครับ เรื่องผิดคิวที่งานพี่แคท คุณดาวเก่งมากเลยนะครับ ที่แก้สถานการณ์ได้” “ไม่ชมนางแบบใหม่เหรอคะ เห็นฉบับไหนก็ชมว่าเค้าสวย” “ผมมองไม่เห็นใครครับ เห็นแต่คุณดาว” โอมบอกแน่วนิ่ง เพียงดาวชะงักหันมามองหน้าโอม “ผมชอบคุณดาวมาตั้งนานแล้วครับ ผมดีใจมากเลยที่งานชิ้นแรกของผมได้ถ่ายคุณดาว” เพียงดาวมองโอม “คุณนี่ปากหวานนะคะ.... แต่ใช้ไม่ได้กับชั้น” เพียงดาวเดินออกไป พร้อมปราการหัวใจที่ตั้งไว้หลังเข็ดกับรักครั้งก่อน ตอนเย็นวันเดียวกัน ที่คอนโดดีนี่ จังหวะหนึ่งป้ากบส่งสมุดบางอย่างให้ดีนี่ ดีนี่รับสมุดมาเปิดดูงงๆ “อะไรคะป้า?” ป้ากบยิ้มบอก “คิวงานของหนูไงจ้ะ ตั้งแต่งานเดินแบบพี่แคท ก็มีแต่คนสนใจหนู ดูสิขอคิวหนูมาจนป้าไม่เห็นวันว่างเลยนะจ๊ะ” ดีนี่หน้าระรื่น “ค่ะป้ากบ ขอบคุณนะคะ” “มีอีกเรื่อง ก่อนออกมาป้าเพิ่งได้รีบโทรศัพท์จากโมเดลแม็กกาซีน เค้าบอกว่าจะให้หนูไปถ่ายแบบ” ดีนี่กระโดดกอดป้ากบดี๊ด๊าสุดขีด “จริงเหรอคะป้า ดีนี่ดีใจจังเลยค่ะ ดีนี่จะได้ลงโมเดลแม็กกาซีน” “ถึงคราวนี้หนูจะไม่ได้ลงปก แต่หนังสือโมเดลเป็นหนังสือที่มีอิทธิพลมาก พอหนังสือวางแผง ป้าก็คงต้องซื้อสมุดคิวเล่มใหม่ เพราะเล่มนี้ก็คงเต็ม” ป้ากบตีหน้าเศร้าชวนขำ ดีนี่ยิ้มดีใจ สีหน้าเต็มเปี่ยมด้วยความหวัง ดึงป้ากบมานั่งที่โซฟา “ป้ากบ รอตรงนี้แป๊บนึงนะคะ” ดีนี่เดินเข้าห้องนอนไป แล้วหยิบกล่องบางอย่างมานั่งคุกเข่าต่อหน้าป้ากบ แล้วกราบตักป้ากบ “ดีนี่ทำอะไร?” “ป้ากบคะ ดีนี่ขอบคุณนะคะที่ให้โอกาสดีนี่เข้าวงการ ป้ากบรับไว้นะคะ” ดีนี่ยื่นแหวนให้ป้ากบ ป้ากบงงๆ “วงอาจจะเล็กไปนิดนึง แต่ดีนี่ตั้งใจซื้อให้ป้ากบค่ะ” “จะมาให้ป้าทำไมลูก ค่าคิวป้าก็หักไปแล้ว” “ปกติเงินเดือนเดือนแรกของลูก เค้าก็ต้องให้เงินพ่อแม่ไม่ใช่เหรอคะ” ป้ากบชะงัก “พ่อแม่ดีนี่ไม่อยู่แล้ว ก็มีแต่ป้ากบแหล่ะค่ะที่เหมือนพ่อเหมือนแม่ดีนี่” กะเทยช่างแต่งหน้าและนักปั้นซาบซึ้ง น้ำตารื้นกอดดีนี่แน่น “น้ำตาจะไหล โถดีนี่ของป้า ปกติที่ผ่านมามีแต่คนเนรคุณกับป้า พอมันดังมันก็ถีบหัวส่ง ป้าไม่เคยเจอคนกตัญญูอย่างหนูเลย ดีนี่ป้าสัญญานะลูก ว่าป้าจะ ไม่มีวันทิ้งหนู จะทุ่มสุดตัวเพื่อดีนี่ของป้า” ป้ากบกอดดีนี่ร้องไห้ ดีนี่กอดป้ากบหน้านิ่ง เย็นนั้นพอประชุมเสร็จสามคนเดินคุยกันมาตามทางเดินในออฟฟิศ “ชั้นดีใจมากเลยที่ปฏิทินครบรอบ 17 ปี ใช้โลเคชั่นที่เขาใหญ่ แล้วโอมไปถ่ายด้วย บรรยากาศที่เขาใหญ่ก็โรแมนติก เค้าจะหวั่นไหวกับชั้นไหม” อู๋เขี่ย “เพื่อความปลอดภัยของพนักงาน ชั้นไม่ให้แกไป ชั้นเปลี่ยนช่างแต่งหน้าดีกว่า” แต้วรู้ทัน อู๋แกล้งตีแต้ว หาตัวช่วย “ดาวบอกชั้นหน่อยสิ ว่าชั้นพอจะมีหวังไหม” เพียงดาวนึกถึงโอมแล้วพยายามสลัดความคิด “ก็ไม่แน่นะคะ แปลกๆ แบบเค้า อาจจะจูนตรงกับคลื่นความถี่พี่อู๋ก็ได้” “ว๊าย! ตุ๊ดนะยะ ไม่ใช่วิทยุชุมชน” อู๋กรี๊ดใส่ เพียงดาวคิดถึงโอมขึ้นมาอีก รีบตัดบทกลบเกลื่อน “ดาวไปก่อนนะคะ เดี๋ยวดาวไปเดินแบบไม่ทัน” ขณะที่โอมเดินออกมาจะไปขึ้นรถ เห็นเพียงดาวพยายามสตาร์ทรถอยู่ แต่ไม่ติด โอมเห็นรีบไปหาดาว “เป็นอะไรครับคุณดาว” “รถสตาร์ทไม่ติด ชั้นมีงานด้วย คุณซ่อมรถเป็นไหม” “ถ้าให้ผมไปส่ง จะเร็วกว่านะครับ” “อย่าดีกว่าค่ะ” “คุณดาวอย่าลืมสิครับ ว่ากฎข้อแรกห้ามไปสายนะครับ” พลางโอมยื่นหมวกกันน็อคให้ เพียงดาวจำใจรับหมวกกันน็อคมา โอมขึ้นมอเตอร์ไซค์ เพียงดาวสวมหมวกกันน็อคขึ้นซ้อนท้ายโอม การจราจรตอนเย็นๆ รถติดแออัด เพียงดาวสวมหมวกกันน็อคซ้อนท้ายมอเตอร์ไซค์มา จังหวะที่โอมขับรถซอกแซกตามช่องรถยนต์ ดาวที่ไม่คุ้นเสียหลักโผกอดโอม พอรู้ตัวก็ตกใจรีบผละมืออก โอมรีบบอก “เกาะไว้ดีกว่าครับคุณดาว น่าจะปลอดภัยกว่า” เพียงดาวอึกอัก “ค่ะ” เพียงดาวเกาะเอวโอมแล้วรู้สึกดีอย่างประหลาด โอมบิดรถทะยานไปเบื้องหน้า โอมขี่มอเตอร์ไซค์มาส่งเพียงดาวถึงจุดหมายเรียบร้อย เพียงดาวรีบลงจากรถ แล้วยื่นเงินให้โอม ก่อนจะนึกได้ “ขอโทษค่ะ” เพียงดาวจะเดินไปโอมเรียกไว้ “คุณดาวครับ” เพียงดาวชะงักหันมา โอมชี้ที่หมวก เพียงดาวนึกได้ก็ยิ่งเขิน เดินกลับมาแล้วถอดหมวก แต่ถอดไม่ออก “ผมช่วยครับ” โอมถอดหมวกกันน็อคให้เพียงดาว ใบหน้าโอมกับเพียงดาวใกล้กันแค่คืบ เพียงดาวใจเต้น เพียงดาวถอดหมวกกันน็อคยื่นให้โอม แล้วรีบเดินเข้าไป โอมยิ้มมองตาม ตอนสายวันนั้น แม่อ้อยขนดอกไม้ออกมาเตรียมจะเอาไปที่ร้าน แม่อ้อยมีงานสอนจัดดอกไม้ เป็นอาชีพเสริม ที่แทบจะเป็นอาชีพหลักของนาง อามเดินผ่านมา แม่อ้อยได้กลิ่นน้ำหอมฉุนมาจากตัวอาม “กลิ่นอะไรเนี่ย” แม่อ้อยถามลูกชายคนเล็ก “อามจะไปไหนเนี่ย ทำไมฉีดน้ำหอมฉุนขนาดนี้ ไหนบอกว่าจะช่วยแม่ขนดอกไม้ไปที่ร้าน” “วันนี้อามมีนัดครับแม่” อามวิ่งไป แล้ววิ่งกลับมา “ขอดอกไม้ช่อนึงนะครับ” วิ่งออกไปจริงๆ ฝ้ายยืนหน้าบูดอยู่ ขณะที่อามวิ่งออกมา “ไปเลยฝ้าย แกต้องไปอธิบายกับ เปียโนว่าแกไม่ได้ท้องกับชั้น” “ชั้นก็ไม่น่าไปบอกเค้าอย่างนั้นเลยเน๊าะ งั้นเรารีบไปดีกว่า เดี๋ยวชั้นขับรถไปให้เอง” ฝ้ายรับปากง่ายๆ อามงง ฝ้ายขึ้นมอเตอร์ไซค์แล้วสตาร์ทเครื่อง “มาสิ” อามซ้อนท้ายงงๆ ฝ้ายขี่มอเตอร์ไซค์ มีอามซ้อนมา อามมองทางงงๆ ไม่ใช่ทางไปร้านที่นัด “ไอ้ฝ้าย ชั้นนัดน้องเค้าที่ร้านสโนไวท์ แกรู้จักทางรึเปล่าเนี่ย” “รู้ เนี่ยทางลัด” “ลัดไปไหนวะเนี่ย” “ไม่รู้ทางก็เงียบๆไปเถอะ” ฝ้ายบอกส่งๆ อามเซ็ง ฝ้ายขี่มอเตอร์ไซค์เข้ามาจอดที่หน้าวัดแห่งหนึ่ง อามลงจากรถโกรธๆ “ไอ้ฝ้าย! ไหนบอกว่ามาถูกไง ทำไมพามาวัด” “ก็วัดนี่ไง ที่ที่ถูกที่ควรสำหรับพุทธศาสนิกชน” “พูดอย่างนี้ ถ้าชั้นเถียงก็บาปสิ.. แกรีบพาชั้นไปหาน้องเปียโนเลย” ระหว่างนั้นหลวงพี่รูปหนึ่งเดินออกมา ถาม “โยม นี่เพื่อนที่จะมาช่วยทาสีกำแพงวัดใช่ไหม?” อามอึกอัก “เอ่อคือ..” “โยมนี่ใจบุญจริงๆนะ วัดนี้มันอยู่ในซอยลึกไม่ค่อยมีคนมา วัดก็ทรุดโทรม โยมทั้งสองใจบุญใจกุศลก็ขอให้เจริญนะ” อามจำใจรับคำหลวงพี่ “ครับ” ฝ้ายดึงช่อดอกไม้จากอาม “เค้าเอาดอกไม้มาถวายพระด้วยค่ะ” “โบสถ์อยู่ทางโน้นน่ะโยม” หลวงพี่บอกแล้วเดินไป อามหันมาต่อว่าฝ้าย “ฝ้าย! แกทำแบบนี้ทำไม!” “มาวัดจะได้ช่วยชำระจิตใจ แกจะได้เลิกมองคนที่หน้าตา หลงแต่สิ่งสวยๆ งามสักที” อามของขึ้นแค้นใจหนัก “ตามมาสิ จะได้รีบทาสี” ฝ้ายกำลังทาสีกำแพงวัดอยู่อย่างขะมักเขม้น “ฝ้าย” ฝ้ายหันตามเสียงเรียก หันไปโดนแปรงจุ่มสีของอามที่ถือรออยู่ อามขำก๊าก “ทำอะไรเนี่ย ไอ้อาม” “ทำเป็นโกรธ ทีแกหลอกฉันมาวัดล่ะ ไม่คิดว่าฉันจะโกรธบ้างเหรอ” “แก!!” ฝ้ายโมโหหันไปเห็นกำแพงวัดฝั่งอาม เห็นอามเขียนชื่อตัวเองแล้วมีรูปหัวใจ “ไอ้อาม ฉันให้แกมาทาสีกำแพงวัดนะ ไม่ใช่ให้มาเขียนกำแพงเล่น” “แกจะซีเรียสทำไป เดี๋ยวฉันก็ทาสีทับอยู่ดี” หันหากระป๋องสีเห็นว่าหมดแล้ว “เดี๋ยวฉันไปหยิบสีก่อนนะ” พออามเดินออกไป ฝ้ายเซ็งมองตรงที่อามเขียนกำแพงแล้วคิดไปคิดมา สักครู่ฝ้ายเติมชื่อตัวเองหลังรูปหัวใจ ฝ้ายมองยิ้มๆ แล้วถอนใจสมเพชตัวเอง ที่แท้ฝ้ายแอบหลงรักอาม โดยที่อีกฝ่ายไม่คาดคิด และไม่เคยคิด อ่านละครเรื่อง มารยาริษยา ตอน 2/2 วันที่ 14 มิ.ย. 55 ละครเรื่อง มารยาริษยา เค้าโครงเรื่องโดย : ผอูน - พรดี จันทรศิริ ละครเรื่อง มารยาริษยา บทโทรทัศน์ : ชวนนท์ สารพัฒน์ ภิศรา วงศร กรณิกา ดวงมุสิทธิ์ พัณณิฎานันท์ ศิริเลิศ ละครเรื่อง มารยาริษยา กำกับการแสดง : รัญญา ศิยานนท์ ละครเรื่อง มารยาริษยา แนวละคร : ดราม่า ละครเรื่อง มารยาริษยา ออกอากาศ ทุกวันจันทร์-พฤหัสบดี เวลา 20.25 น. ทางททบ.5 ละครเรื่อง มารยาริษยา เริ่มออกอากาศตอนแรกอังคารที่ 12 มิถุนายน 2555 แทนเรื่องดอกโศก ที่มา manager.co.th
Share this game :

No comments:

Post a Comment

 

Copyright ©2011- 2013 เรื่องย่อละคร ดูละครย้อนหลัง ดูทีวีออนไลน์ 3,5,7,8,9,tpbs ดูละคร, ละครย้อนหลัง, ซิทคอม, รายการ