{[['
']]}
']]}
อ่านละคร ขุนเดช ตอนที่ 21 วันที่ 17 มิ.ย. 55
“ที่แท้บัวทองก็เป็น ห่วงพี่” ขุนเดชพึมพำ บัวทองชี้แจงว่าตนอยากคืนพระร่วงนั่งให้แต่เขาไม่ยอมรับคืน “ขอบใจนะบัวทอง...พี่ดูแลตัวเองได้ พี่ไปนะ”.พี่ไม่อยู่คนเดียวหรอก ถึงบัวทองจะรักพี่น้อยกว่าคนอื่น แต่ไม่ว่าพี่จะไปอยู่ที่ไหน พี่ก็จะเฝ้าดูบัวทอง สัญญาว่าจะไม่มีวันไหนเลยที่พี่จะไม่คิดถึงบัวทอง” ขุนเดชเช็ดน้ำตาให้บัวทองอย่างอ่อนโยน พอดีจ่าแท่นกลับมา เขาจึงเดินจากไป บัวทองมองตามอย่างเสียใจ... ooooooo ที่บริเวณน้ำตกในป่า...เช้านี้ ดาราตื่นขึ้นมา จัดแจงทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว เธอเดินมามองยงยุทธที่ยังหลับอยู่อย่างปลื้มปีติตื้นตันใจกับความรู้สึกดีๆ ที่มีต่อกัน เธอลูบผมเขาอย่างทะนุถนอม พูดเบาๆ แต่เปี่ยมด้วยความรัก “ขอบคุณมากนะยงยุทธ ที่ทำให้ฉันรู้สึกว่า ฉันเป็นสิ่งเดียวในโลกที่สำคัญที่สุดสำหรับคุณ” เธอก้มหอมหน้าผากเขาเบาๆ ก่อนหยิบเป้เดินจากไป... ดาราไปถึงโบราณสถานตามที่ขุนเดชบอก เธอมองไปรอบๆอย่างสำรวจ พยายามมองหาหัวสิงห์ตะกั่วโลหะศักดิ์สิทธิ์ตามที่ขุนเดชบอก แต่หาเท่าไรก็ไม่เจอ ยงยุทธตามมา ถามอย่างเป็นห่วงว่า “ทำไมถึงมาที่นี่คนเดียว คุณควรจะให้ผมมาด้วยนะ” “ฉันไม่อยากกวนเธอ อีกอย่าง...กลัวว่าคนของพวกกำนันจะมาแย่งเอาไปก่อน” “แต่ระหว่างที่ผมมา ผมไม่เจอรอยเท้าใครเลย แสดงว่ายังไม่มีใครมาที่นี่” “ถ้ายังไม่มีใครมาที่นี่...แล้วโลหะศักดิ์สิทธิ์ชิ้นสุดท้ายที่ขุนเดชบอกอยู่ที่ไหนล่ะ” ยงยุทธถามว่าเธอหาไม่เจอใช่ไหม “ใช่...ฉันหาจนทั่วแล้ว ไม่มีร่องรอยเลย” ยงยุทธนิ่งไปอย่างครุ่นคิด จนครู่หนึ่ง สีหน้าเขาผ่อนคลายลง พูดอย่างอ่านเกมได้ทะลุว่า “ผมว่าโลหะศักดิ์สิทธิ์ชิ้นสุดท้ายมันไม่มีอยู่ที่นี่มาตั้งแต่แรกแล้วล่ะ” “หมายความว่ายังไง” “เราโดนไอ้ขุนเดชมันหลอกน่ะสิ” ยงยุทธพูดยิ้มๆ ดาราเพิ่งเข้าใจ เธอหลบตาเขาเขินๆ ในที่สุด...เจตนาของขุนเดชก็สัมฤทธิผล โดยไม่ต้องพึ่งพาเหล้าอย่างที่เขาเคยพูดหยอกดาราเลยแม้แต่หยดเดียว... ส่วนขุนเดชจอมวางแผน คืนนี้นอนฝันร้ายว่าสู้กับแจ๊คและถูกแจ๊คใช้หมัดสั่งตายเล่นงานปางตาย เขาสะดุ้งตื่นเหงื่อผุดเต็มหน้า ยังหายใจหอบถี่อย่างตื่นเต้น พอตื่นขึ้นมา เขาหยิบดาบดำของวีรบุรุษบาปชักดาบออกจากฝัก มองด้วยแววตาขึงขัง ดุดัน... ooooooo คำปันไปนั่งสวดมนต์ภาวนาในโบสถ์ แต่จิตไม่สงบ สวดมนต์จบก็ถอนใจเฮือกใหญ่ หลวงลุงเอ่ยขึ้นว่า “ถ้าจิตโยมไม่สงบ ไม่ว่าจะปฏิบัติธรรมยังไงก็ไม่มีทางค้นพบทางออกที่ถูกต้องหรอกโยม...อาตมาเห็นโยมเข้าวัดปฏิบัติธรรมหลายวันแล้ว มีเรื่องเดือดเนื้อร้อนใจอะไรอยู่หรือ” คำปันอึกอัก หลวงลุงบอกว่าถ้าพูดไม่ได้ก็ไม่เป็นไร พูดให้คิดว่า “แต่อย่าลืมว่าความจริงคือสัจจะ ไม่ว่าจะหลีกจะเลี่ยงยังไง ทุกชีวิตก็ต้องเวียนว่ายอยู่ในทางของสัจจะ” “ดิฉันเข้าวัดตั้งใจปฏิบัติธรรมเพื่อเผื่อแผ่กุศลให้กับขุนเดชเจ้าค่ะหลวงลุง” หลวงลุงถามว่าทำไมต้องแผ่กุศลให้ขุนเดชด้วย คำปันตัดสินใจบอกความจริงว่า “ขุนเดชคือวีรบุรุษบาปเจ้าค่ะหลวงลุง” แล้วคำปันก็เล่าให้หลวงลุงฟังน้ำตาซึมว่า... “ดิฉันรู้เรื่องนี้มาได้สักพักหนึ่งแล้ว และพยายามขอร้องให้ขุนเดชหยุด แต่ดิฉันก็ทำให้เขาหยุดไม่ได้ ทางเดียวที่พอจะช่วยได้ก็หวังพึ่งบุญกุศลเผื่อแผ่ให้เวรกรรมของเขาผ่อนหนักให้เป็นเบาเจ้าค่ะ” “ในที่สุด...สิ่งที่หลวงพ่อสุขเป็นห่วงก็หนีไม่พ้นความจริง...ขุนเดช...เอ็งไม่น่าเลย” หลวงลุงทั้งหนักใจและเวทนา... “หลวงลุงคะ...พวกเราทุกคนรักขุนเดช แต่ไม่มีใครห้ามขุนเดชได้ แต่ถ้าเป็นหลวงลุง บางทีเขาอาจจะฟัง...ช่วยขุนเดชด้วยเถอะค่ะหลวงลุง...” คำปันก้มกราบแทบเท้าหลวงลุง ทั้งหลวงลุงและคำปัน หันมองไปที่พระพุทธรูปในโบสถ์อย่างหวังเป็นที่พึ่ง... ooooooo ขุนเดชกลับมาที่กระท่อมด้วยความกังวลกับการกลับมาของแจ๊ค... แล้วจู่ๆเขาก็คว้าดาบดำออกไปฟาดฟันอากาศอย่างบ้าคลั่งด้วยความหวาดระแวงคู่ปรับที่ตัวเองมองไม่เห็นว่าจะโค่นมันได้อย่างไร...แต่บอกกับตัวเองว่าจะไม่ยอมตายเพราะหมัดสั่งตายของมันเด็ดขาด ระหว่างฟาดฟันกันนั้น ดาบของแจ๊คกระเด็นไปปักที่พื้น มันก็ยังถาโถมเข้าสู้ด้วยมือเปล่า “ดาบดำของฉันจะลงทัณฑ์คนบาปอย่างแกด้วยความตาย” แล้วขุนเดชก็ร่ายรำเพลงดาบเดือนดับเข้าฟันแจ๊ค แต่ถูกแจ๊คใช้มือเปล่ารับอย่างง่ายดาย ซ้ำยังเย้ยว่า “ไม้ตายของแก ใช้กับข้าไม่ได้หรอก” มันถีบขุนเดชกระเด็น เหวี่ยงดาบดำทิ้ง ขุนเดชเจ็บจนจุกแต่พอลุกขึ้นได้ก็ใช้มือเปล่าปะทะเชิงมวยกับมัน...ประกาศว่า “ฉันจะไม่ยอมตายเพราะหมัดสั่งตายของแก” “แกจะต้องถูกฝังทั้งเป็นเพราะหมัดสั่งตายของข้า...หมัด...สั่ง...ตาย!” แจ๊คตะโกนก้องแม้ขุนเดชจะตั้งท่าพร้อมสู้ แต่ถูกหมัดสั่งตายของแจ๊คกระแทกเข้าที่ขมับจนยืนมึน แจ๊คหัวเราะเยาะ แล้วหันหลังเดินหายไป ส่วนขุนเดชทรุดลงอย่างหมดแรง... ทั้งหมดนั้นคือภาพหลอนจากความวิตกกังวลของขุนเดชเอง เป็นเวลาที่หลวงลุงมาหาขุนเดชพอดี เห็นสภาพของขุนเดชที่หมดสติแน่นิ่งก็มองอย่างเวทนา ขุนเดชรู้สึกตัวอีกที พบว่าตัวเองนอนอยู่บนแคร่ที่หน้าบ้าน มีคำปันคอยดูแลอย่างเป็นห่วง ไกลออกไปเห็นหลวงลุงยืนอยู่ที่โขดหิน ขุนเดชลุกไปกราบขอบคุณหลวงลุงที่ช่วยชีวิตตน “เฮ้อ...ข้าไม่ได้ช่วยอะไรเอ็งเลยนะขุนเดช...เอ็งไม่ได้ถูกใครทำร้าย ทั้งหมดที่เอ็งเห็นและกำลังต่อสู้ มันคือความหวาดกลัว ความแค้น ที่ฝังอยู่ในจิตใต้สำนึกของเอ็งกับวีรบุรุษบาปต่างหาก” ขุนเดชชะงักกับคำพูดของหลวงลุง คำปันจึงขอโทษขุนเดช บอกว่าตนจำเป็นต้องเล่าให้หลวงลุงฟังเพราะอยากช่วยให้เขาพ้นจากเวรกรรม หลวงลุงถามว่าขุนเดชโกหกท่านตั้งแต่วันที่กลับมาอยู่ที่ศรีสัชนาลัยแล้วใช่ไหม “ผมกราบขอขมาหลวงลุงที่ต้องโกหกมาตลอด แต่ชีวิตผมถูกลิขิตให้เป็นทหารพระร่วง ผมถึงเลี่ยงไม่ได้ที่ต้องเป็นเพชฌฆาตตามเข่นฆ่าพวกคนบาป” “แล้วถ้าข้าจะขอบิณฑบาตให้เอ็งเลิก...เอ็งจะยอมฟังข้าไหม” ขุนเดชนิ่งไป คำปันเข้าไปจับแขนเขามองด้วยสายตาวิงวอน... ooooooo ที่บ้านคำปัน บัวทองฟังดารากับยงยุทธเล่าเรื่องที่ถูกขุนเดชหลอกให้ไปตามหาโลหะศักดิ์สิทธิ์ด้วยกันในป่าแล้วหัวเราะชอบใจ ดาราเขินบอกว่าจะตามไปเอาเรื่องขุนเดช ยงยุทธบอกว่าตนคงไม่เอาเรื่องขุนเดชหรอก ดารามองขวับถามว่าทำไม ยงยุทธเอาแต่ยิ้ม บัวทองเลยตอบแทนว่า “ก็ถ้าพี่ขุนเดชไม่เปิดทางให้ หมวดกับอาจารย์จะมีโอกาสปรับความเข้าใจกันเหรอคะ” ระหว่างนั้นเอง จ่าแท่นเข้ามาถามว่าสองคนกลับมาแล้วหรือ ตกลงเป็นอย่างไรบ้าง ยงยุทธทำหน้ายิ้มๆบอกว่าเรื่องมันยาว จ่าเลยรายงานว่า “มีข่าวมาว่า ไอ้แจ๊คมันกลับมาที่ศรีสัชนาลัยอีกแล้วครับหมวด” ยงยุทธฟังแล้วตกใจ ooooooo อ่านละคร ขุนเดช ตอนที่ 21 วันที่ 17 มิ.ย. 55 ละคร ขุนเดช บทประพันธ์ โดย: สุจิตต์ วงศ์เทศ ละคร ขุนเดช บทโทรทัศน์ โดย : แพรพริมา ละคร ขุนเดช กำกับการแสดง โดย : สยาม น่วมเศรษฐี ละคร ขุนเดช ผลิต โดย : บริษัท พอดีคำ จำกัด โดยธงชัย - มณีรัตน์ ประสงค์สันติ ละคร ขุนเดช แนวละคร โดย : ดราม่า แอ็คชั่น อิงประวัติศาสตร์ ละคร ขุนเดช ออกอากาศ : วันพุธ-วันพฤหัสบดี เวลา 20.25 น. ทางโทรทัศน์สีกองทัพบกช่อง 7 ที่มา ไทยรัฐ
No comments:
Post a Comment