อ่านละคร บ่วง วันที่ 12 พฤษภาคม 2555

{[['']]}
อ่านละคร บ่วง วันที่ 12 พฤษภาคม 2555
วรรณศิการีบเข้าไปขวางปกป้องอนุกูลไว้ เพราะศามนทำท่าเหมือนจะเข้าไปต่อยอีก พัชนีหยิบมือถือจากพื้นขึ้นมาดูแล้วตกใจ เสียใจเมื่อเห็นภาพที่ชวนให้เข้าใจผิด อนุกูลรีบแย่งรูปไปดูก็ตกใจ วรรณศิกาตกใจมากเช่นกัน ก่อนรีบแก้ตัวให้อนุกูล แต่อนุกูลกลับสวมรอยทำจริงตามรูปนั้น หวังให้ศามนหึงเพื่อทิ้งเดือนแรมกลับไปหารัมภา
“แล้วถ้าผมมีอะไรกับคุณภาจริง ๆ ล่ะ”

พัชนีอึ้งหายใจไม่ทั่วท้อง มองหน้าอนุกูลลุ้น ศามนโกรธจัด เดือนแรมยิ้มสะใจ

“นั่นไง เห็นไหม พูดออกมาเองนะ”

“ใคร ๆ ก็รู้ ผมชื่นชมคุณรัมภาเมียคุณมาตั้งนานแล้ว”

“หนอย ไอ้เลว” ศามนพุ่งเข้าไป คราวนี้อนุกูลไวกว่าต่อยสวนเปรี้ยงเข้าหน้าศามนเซลงไป

“ฟังนะ ถ้าคุณรักเมียคุณ หวงเมียคุณ ก็เลิกกับผู้หญิงคนนี้ซะ ไม่งั้น ผมจะแย่งคุณรัมภาไปจากคุณ”


“ไอ้อนุกูลแก”

สองหนุ่มแลกหมัดกัน อนุกูลได้เปรียบต่อยศามนล้มไปหลายหมัด

“ฮึ คนเรามีของดีอยู่ในมือ เห็นเขาไม่ดิ้น ก็เลยคิดว่าเป็นของตาย ถ้ามันไม่หายคงไม่มีวันรู้สึกสินะ เอาเลยโง่ให้พอ คนอื่นเขาจะได้ครอบครองของชิ้นนั้นบ้าง”

“แกมันโรคจิต ไอ้คนโรคจิต ชอบยุ่งกับเมียชาวบ้าน”

อนุกูลยักไหล่ แล้วเดินออกไป ศามนโกรธจัดยืนนิ่ง วรรณศิกากับพัชนีตามอนุกูลออกไป

“คุณนุ นี่มันอะไรกัน มันเป็นเรื่องจริงหรือ แล้วคุณกับหนูพัชล่ะ”

อนุกูลตกใจเพิ่งนึกออก พัชยืนหน้าเสียเหมือนจะร้องไห้

“พัชบอกแล้วไงคะ ว่าคุณนุน่ะเขาชอบแกล้งพัช เขาเห็นพัชโง่ ๆ เซ่อ ๆ เขาก็แกล้งเล่นเหมือนทุกครั้งนั่นแหล่ะค่ะ!”

พัชนีพูดเสร็จเดินหนีไป อนุกูลยังโมโหไม่หาย ตอนนี้มีแต่ความรู้สึกเป็นห่วงรัมภาและเด็ก ๆ พัชนีกลับบ้านไปร้องไห้เสียใจ

ที่โรงพยาบาล อบเชยนั่งเฝ้ารัมภาอยู่ไม่ห่าง“เวลาที่น่าแค้นใจที่สุด ก็คือเวลาที่ความดีพ่ายแพ้ เมื่อคนดีเจ็บปวดเพราะคนไม่ดี”

“คุณแม่ขา” อบเชยหันไป จิตของรัมภามายืนอยู่ข้างหลัง เวลานี้รัมภาหลับ ร่างนอนหลับ แต่จิตออกมาคุยกับอบเชย

“ลูกได้ยินเสียงแม่แล้ว”

“ลูกเหนื่อยที่จะคิด เหนื่อยที่จะเจ็บ ไม่อยากแม้กระทั่งหายใจ ลูกไม่ไหวแล้ว” รัมภาร้องไห้เข้าไปกอดอบเชย อบเชยปลอบ

“ลูกจ๋า ลูกต้องอดทน ลูกต้องลุกขึ้นสู้นะ เวลาทุกข์หนักนี่แหล่ะ เวลาของการพิสูจน์ความดี พิสูจน์ใจที่เข้มแข็งของผู้ชนะ ชื่นกลิ่นต้องชนะนางแพงให้ได้”

รัมภาร้องไห้ส่ายหน้า อ่อนแอถึงที่สุดแล้วในเวลานี้

“ไม่ไหว ไม่ไหวแล้วจริง ๆ ค่ะคุณแม่ ถ้าคุณแม่อยากให้ลูกดีขึ้น คุณแม่ต้องบอกวิธีลูก เพราะตอนนี้ หนูอับจนหนทาง จนไม่อยากจะมีชีวิตอยู่แล้ว”

“ลูกบ่นว่าอยากตาย หากลูกตายไปจริงๆ เด็กสองคนนั้นจะเป็นยังไงเคยคิดไหม”

“รัสตี้ ไลล่า”

รัมภาตกใจ นึกห่วงลูก

รัสตี้ไลล่ากลายเป็นเด็กซึมเศร้า พ่อไปทางแม่ไปทาง ส่วนอนุกูลกับพัชนีก็ไม่มาหาเหมือนเคย ไลล่าคิดถึงศามนจึงลงไปเรือนเล็กกลางดึก รัสตี้ห้ามไว้ แต่ไลล่าไม่ฟัง รัสตี้จำต้องเดินตามน้องไป

ที่เรือนเล็ก ทองดีห้ามไม่ให้รัสตี้ไลล่าเข้าไป เด็ก ๆ ร้องเรียกศามน ศามนสะดุ้งเมื่อได้ยินเสียงลูก กำลังจะออกไปหาเดือนแรมรั้งไว้ แต่ไม่สำเร็จ ผีแพงพุ่งเข้ามาประชิดหน้าศามนพร้อมสวดมนต์ดำ ศามนปวดหัว เดือนแรมได้ทีรีบออกไปไล่เด็ก

“น้าเดือน เราสองคนจะไปหาแดดดี้ค่ะ”

“ไปไม่ได้”

“ทำไมล่ะครับ”

“แด๊ดดี้เขาไม่อยากพบหน้าเธอสองคนน่ะสิ”

ไลล่าหน้าเสียจะร้องไห้ รัสตี้ปลอบน้อง

“นี่ฟังนะ การมีลูกน่ะ คนเป็นพ่อเป็นแม่เหนื่อยแค่ไหนรู้ไหม ทำงานหนักหาเงินมา เป็นค่าเทอมค่าข้าว เวลาส่วนตัวก็ไม่มี อยู่กับเด็กน่ะโยเย งอแงน่าเบื่อจะตาย”

ไลล่าร้องไห้โฮออกมาทันที “ไม่จริง ไม่จริง”

“จริง จริงที่สุด” เดือนแรมมองเด็กอย่างเกลียดชัง

ไลล่ายกมือปิดหูสะเทือนใจอย่างที่สุดในชีวิต รัสตี้กัดฟันน้อยใจ

ด้านศามนยิ่งคิดถึงลูกมากเท่าไหร่ความปวดหัวก็ยิ่งทวีความรุนแรง เพราะฤทธิ์มนต์ของแพง ฝ่ายเดือนแรมยังดุเด็กแฝดไม่เลิก

“ดื้ออย่างนี้ไง พ่อแม่ถึงหนีไปหมด พ่อของเธอทะเลาะกับแม่ของเธอ อีกไม่นานก็คงเลิกกัน”

“ไม่...ไม่จริง แด๊ดดี้ไม่มีวันเลิกกับหม่ามี้”

“มีสิ ก็เพราะจะเลิกกันนี่ไงล่ะ แม่ของเธอก็เลยเสียใจจนไปอยู่โรงพยาบาล ตอนนี้ใคร ๆ ก็ลืมเธอกันไปหมด รู้อย่างนี้แล้ว ทำตัวดี ๆ เชื่อฟังคำสั่งของฉันจะดีกว่านะ”

“ไม่ แด๊ดดี้กับหม่ามี้ไม่ได้เลิกกัน ไม่”

“ฮือ แด๊ดดี้...ไลล่าจะหาแด๊ดดี้ จะหาหม่ามี้ ฮื้อ”

“เอ๊าร้องไห้เข้าไป นี่ล่ะ พวกผู้ใหญ่เขาถึงเบื่อพวกเธอ ถ้ารักพ่อ ก็ปล่อยพ่อเขาไปบ้าง ทีหลังไม่ต้องมาบ้านนี้อีก ปล่อยให้พ่อเธอพักผ่อนที่นี่ อย่ามารบกวนได้ยินไหม”

รัสตี้จูงมือไลล่าออกไปถนนใหญ่เพื่อขึ้นแท็กซี่ไปหารัมภาที่โรงพยาบาล โดยบุญสืบ คำ หล้า ไม่รู้ว่าเด็ก ๆ หายออกไปจากบ้าน ครั้นพัชนีโทรศัพท์มาขอสายเด็ก ๆ คนในเรือนใหญ่ถึงรู้ว่ารัสตี้ไลล่าหายไป

บนแท็กซี่ รัสตี้สนุกกับการเล่มเกม ปล่อยให้ไลล่านั่งเศร้า

“จะไปที่โรงพยาบาลทำไม”

“ไปหาแม่”

“ไปกันแค่สองคนหรือ แล้วไปเอาตังค์มาจากไหน”

“ถามมากจัง อยากรู้ไปทำไมครับ” รัสตี้ทำเสียงเข้ม

“แหม แค่นี้ถามไม่ได้ ต้องดุด้วย แล้วเอาเงินที่บ้านมาเยอะป่ะ แล้วนั่นเกมอะไร แพงไหม”

รัสตี้หน้าเสีย รีบเอาเกมไปซ่อนข้างหลัง จิตที่ชอบแต่งเรื่องของรัสตี้เกิดภาพในจินตนาการ รัสตี้เห็นแท็กซี่หน้าดุแดงก่ำเหมือนยักษ์แล้วหยิบปืนมาขู่ รัสตี้สะดุ้ง ส่วนแท็กซี่ขับรถฮัมเพลงสบายใจไม่ได้มีท่าทางเหมือนที่รัสตี้จินตนาการ รัสตี้กลัวมากตัวแข็ง

“มีอะไรหรือรัสตี้” รัสตี้กระซิบบอก “คนชั่ว แท็กซี่คนนี้เป็นคนร้าย”

“จริงหรือ!”

เด็กทั้งสองประหวั่นมองไปที่แท็กซี่ เกิดความกลัวขึ้นมาหน้าซีดเข้ามานั่งเบียดกัน

ในห้องพักรัมภา จิตของรัมภานั่งระบายทุกข์กับอบเชย

“คิดถึงลูกเอาไว้ แล้วแม่ชื่นจะชนะนังแพง”

“คิดถึงลูกเอาไว้หรือคะ วิธีที่จะชนะผีร้ายตนนั้น”

“เมื่อสมัยก่อน ในเวลาที่คุณหลวงหลงใหลอีแพง จนไม่อยากกลับมาหาชื่นกลิ่น เวลานั้นลูกอ่อนแอเหมือนอย่างนี้”

“อ่อนแอเหมือนอย่างนี้ เคยเจ็บปวดเพราะผู้ชายคนเดียวกันเหมือนตอนนี้ ทั้งในชาติอดีตและชาตินี้เลยหรือคะ”

“ใช่ เจ็บป่วย กินไม่ได้นอนไม่หลับเหมือนกัน”

“ตอนชาติที่แล้ว ลูกฆ่าตัวตายไปหรือเปล่าคะ”

“ไม่ ไม่เลย เวลานั้น ลูกชื่นกลิ่นของแม่ กลับมาเข้มแข็งขึ้นอีกครั้งลูกเหมือนผู้หญิงทุก ๆ คน เข้มแข็งขึ้น เพราะหน้าที่ความเป็นแม่”

“หน้าที่ความเป็นแม่ นี่หมายความว่า”

“แม่จะเล่าเรื่องในเวลานั้นให้ฟัง”หลังได้เป็นเมียคุณหลวง แพงทำทุกวิถีทางให้เหมือนชื่นกลิ่น

อ่านละคร บ่วง วันที่ 12 พฤษภาคม 2555
ละครเรื่อง บ่วง ออกอากาศ ทุกวันพุธ-พฤหัสบดี เวลา 20.30 น.
ละครเรื่อง บ่วง ผลิตโดย : บริษัท บรอดคาซท์ ไทย เทเลวิชั่น จำกัด
ละครเรื่อง บ่วง บทประพันธ์โดย : จุลลดา ภักดีภูมินทร์
ละครเรื่อง บ่วง บทโทรทัศน์โดย : นันทวรรณ รุ่งวงศ์พาณิชย์
กำกับการแสดงโดย : ภวัต พนังคศิริ
ที่มา เดลินิวส์
Share this game :

No comments:

Post a Comment

 

Copyright ©2011- 2013 เรื่องย่อละคร ดูละครย้อนหลัง ดูทีวีออนไลน์ 3,5,7,8,9,tpbs ดูละคร, ละครย้อนหลัง, ซิทคอม, รายการ